دورهمی خانم ها
گپ و گفت مامانهای 1401 - نسخه‌ی قابل چاپ

+- دورهمی خانم ها (http://khanumha.com)
+-- انجمن: والد و کودک (http://khanumha.com/forumdisplay.php?fid=35)
+--- انجمن: والدگری (http://khanumha.com/forumdisplay.php?fid=36)
+--- موضوع: گپ و گفت مامانهای 1401 (/showthread.php?tid=472)

صفحه‌ها: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254 255 256 257 258 259 260 261 262 263 264 265 266 267 268 269 270 271 272 273 274 275 276 277 278 279 280 281 282 283 284 285 286 287 288 289 290 291 292 293 294 295 296 297 298 299 300 301 302 303 304 305 306 307 308 309 310 311 312 313 314 315 316 317 318 319 320 321 322 323 324 325 326 327 328 329 330 331 332 333 334 335 336 337 338 339 340 341 342 343 344 345 346 347 348 349 350 351 352 353 354 355 356 357 358 359 360 361 362 363 364 365 366 367 368 369 370 371 372 373 374 375 376 377 378 379 380 381 382 383 384 385 386 387 388 389 390 391 392 393 394 395 396 397 398 399 400 401 402 403 404 405 406 407 408 409 410 411 412 413 414 415 416 417 418 419 420 421 422 423 424 425 426 427 428 429 430 431 432 433 434 435 436 437 438 439 440 441 442 443 444 445 446 447 448 449 450 451 452 453 454 455 456 457 458 459 460 461 462 463 464 465 466 467 468 469 470 471 472 473 474 475 476 477 478 479 480 481 482 483 484 485 486 487 488 489 490 491 492 493 494 495 496 497 498 499 500 501 502 503 504 505 506 507 508 509 510 511 512 513 514 515 516 517 518 519 520 521 522 523 524 525 526 527 528 529 530 531 532 533 534 535 536 537 538 539 540 541 542 543 544 545 546 547 548 549 550 551 552 553 554 555 556 557 558 559 560 561 562 563 564 565 566 567 568 569 570 571 572 573 574 575 576 577 578 579 580 581 582 583 584 585 586 587 588 589 590 591 592 593 594 595 596 597 598 599 600 601 602 603 604 605 606 607 608 609 610 611 612 613 614 615 616 617 618 619 620 621 622 623 624 625 626 627 628 629 630 631 632 633 634 635 636 637 638 639 640 641 642 643 644 645 646 647 648 649 650 651 652 653 654 655 656 657 658 659 660 661 662 663 664 665 666 667 668 669 670 671 672 673 674 675 676 677 678 679 680 681 682 683 684 685 686 687 688 689 690 691 692 693 694 695 696 697 698 699 700 701 702 703 704 705 706 707 708 709 710 711 712 713 714 715 716 717 718 719 720 721 722 723 724 725 726 727 728 729 730 731 732 733 734 735 736 737 738 739 740 741 742 743 744 745 746 747 748 749 750 751 752 753 754 755 756 757 758 759 760 761 762 763 764 765 766 767 768 769 770 771 772 773 774 775 776 777 778 779 780 781 782 783 784 785 786 787 788 789 790 791 792 793 794 795 796 797 798 799 800 801 802 803 804 805 806 807 808 809 810 811 812 813 814 815 816 817 818 819 820 821 822 823 824 825 826 827 828 829 830 831 832 833 834 835 836 837 838 839 840 841 842 843 844 845 846 847 848 849 850 851 852 853 854 855 856 857 858 859 860 861 862 863 864 865 866 867 868 869 870 871 872 873 874 875 876 877 878 879 880 881 882 883 884 885 886 887 888 889 890 891 892 893 894 895 896 897 898 899 900 901 902 903

RE: گپ و گفت مامانهای 1401 - مینو - ۱۴۰۱/۸/۱۴

منم دلم برای بچگیشون تنگ نمیشه.اصلا نوزاد می بینم حالم بد میشه با اینکه بچه های من زردی،کولیک و رفلاکس نداشتن و نوزادی سختی نداشتن.
البته اگه به گذشته برگردم بازم بچه دار شدن رو انتخاب می کنم.فقط سعی می کنم قبلش رو خودم کار کنم که قوی تر،صبورتر و مهربون تر باشم و یه کمکی خوب پیدا کنم.بیشتر مطالعه کنم و از غریزه م کمک بگیرم.

RE: گپ و گفت مامانهای 1401 - Nedaaa28 - ۱۴۰۱/۸/۱۴

به نظرم واسه کسی که زندگیش روتین خوبی داشته بچه دار شدن خیلی سخته
من خودم چند سال شاغل بودم ، چند سال ورزش حرفه ای میکردم
همه عشقم هیکلم بود کلی خرج سلامتیم میکردم
خونه زندگیم به معنای واقعی برق میزد همیشه غذای تازه داشتیم
چند بار در هفته دسر و کیک درست میکردم
از صبح تا شب برنامه داشتم ، کلی کتاب میخوندم
همش دورهمی با دوستا و شب نشینی
مادربزرگم زنده بود هر هفته جمع میشدیم خونه اش کلی بازی و خنده داشتیم
رابطه ام با همسرم عالللی بود چه بیرون چه خونه اصلا حوصلمون سر نمیرفت اصلا زندگی یکنواخت نبود ، هر وقت سرکار بود از دلتنگی دلم یه جوری بود ، رابطه جنسی درست حسابی ...
الان تقریبا ۹۰ درصد اون زندگی دود شده رفته هوا
من اصلا به خودم امیدواری نمیدم که بزرگ بشه بهتر میشه
حالا شاید یه باشگاه بتونم برم وقت کنم به خودم برسم ولی بقیه چیزا برنمیگرده
پسر من اصلا جیغ جیغو و تو مخ نیس با اینکه الرژی داشت و تنش اگزما میشد حتی نوزادیش هم گریه نمیکرد
فقط فعالیتش زیاده ، همش میگه بشین بازی کنیم برقصیم ادا در بیاریم منم نهایت یکساعت بتونم اینکارارو کنم بعدش اعصابم نمیکشه شاید اگه ۲۰ سالم بود حوصله ام بیشتر بود
شاید اگه قبلش زندگیم درب و داغون بود به این شرایط زودتر عادت میکردم
ولی دیگه کاریه که شده ، این تصمیم رو خودم گرفتم پاشم وایسادم ، دیگه یه انسان واقعی تو زندگیمه نمیخوام با حسرت بزرگش کنم
ولی بازم خوبه اینجا هست درددل میکنیم

مامانم دیروز میگفت ببین یه بوسی که این بچه میاد اینجوری با عشق میکنه به یه دنیا میارزه
خب قبلش همسرم روزی ۵۰ بار بوسم میکرد بی اغراق هربار از کنار هم رد میشدیم هر بار بغل هم فیلم میدیدیم هر بار تو ماشین کنار هم بودیم
امیدوارم بتونم صبورتر باشم
اروم ترین بچه ها هم سختیای خودشونو دارن

RE: گپ و گفت مامانهای 1401 - Rose - ۱۴۰۱/۸/۱۴

ندا دقیقا حرفای دل منو گفتی...
ما هم خیلیییی می گفتن بهمون که تی وی ندارید حوصله تون سر نمی ره آخه؟ چیکار می کنید؟
ولی اینقدر زندگیمون باحال و جذاب بود که حد نداشت...
ولی الان چی؟
حتی یادمون میره همو بوس کنیم :/
فقط موقع رفتن و برگشتنش هست که بعضا یادم می مونه که وسط اون هول و ولا که کرمشو بزنم، کلاهشو بذارم، مصیبت لباس پوشوندن و در آوردن لباسا وووو... یه بوسی هم به هر دوتاشون پرت بکنم یا نه...
اصلا همه ی زندگیم به فاک فنا رفته...
من فکر کنم افسردگی هم به شدت دارم...

RE: گپ و گفت مامانهای 1401 - youtab - ۱۴۰۱/۸/۱۴

ممنون صنوبری
ببخش دیر جواب دادم
رز و ندا کامل ترین حرفای دل منو زدین واقعا
اما یه چیز دیگه ام هست
ببین میتونی 24 ساعت بچه کسی رو تنها بدون مادرش تحمل کنی؟
توی هر سنی 
ببین من نه
من حتی تو نوجوونیممیه بچه رو حتی با حضور مادرش 1ساعت بیشتر نمیتونستم تحمل کنم 
مثلا یه بچه تو طبیعتی جایی میدیدیم 5 تا جمله حرف میزد جمله ششم من حوصلشو نداشتم
دور و برمم خب خیلییییی کم بچه بوده ها
اخرین بچه پسر داییم بود متولد 84 که سی پی داشت
دیگه ندیدم
تو خیابون بچه خوشگل میدیدم قربون صدقش میرفتما اما در همون حد
من از روزی که بیبی چکم مثبت شد انگار رسمی تر شد و این تردیدا اومد سراغم هرچی پیش رفت بیشتر شد
حتی گاهی
اگه توهم مثل منی توهم ادمش نیستی یا اگه برعکس خب خیلی خوبه
ندا خیلی عالی گفت
اگه نوعروس بود با تماااام مشکلاتی که با همسرم داشتیم اما دوتاییای خیلیییییییی خوبی داشتیم
ما توی همین چیتگر و سرخه حصار خودمون تو تهرانم شب چادر زدیم موندیم و عشق کردیم
صبح جمعه هنوز تو تخت بودیم بی هیچ برنامه ای یهو گفتیم پاشیم بریم مثلا شمال
کاشان
قزوین
همدان
زنجان
رفتیم و یا شب برگشتیم یا صبح شنبه 
با اینکه کارمند بودیم
یا میلیون میلیون خرج لوازم کمپ و طبیعت گردی میکردیم عین خیالمونم نبود و عشق میکردیم
یا یهو تو 1روز 5،6 بار تو هرجای خونه رابطه داشتیم و عین خیالمونم نبود
یا یهو ماشینو میذاشتیم میدون ولیعصر و تا تجریش پیاده میرفتیم و هرچی سرراهمون بود میخوردیم و کلی میخندیدیم
یا... هزاران چیزه ریز و درشت دیگه که تموم شدن و رفتن تو همون خاطرات... 
یا هرسال تولدم محال بود کادو یا گلمو اگه سرکار بودم برام نفرسته اونجا
امسال زنگ زد که قطره فلان رو نداره فلان رو بگیرم
بعد قطع کرد دوبا ه همون موقع زنگ زد که تولدت مبارک خخخ
اینم بگم بچه من نه رفلاکس داشت نه کولیک نه آلرژی نه هیچی

RE: گپ و گفت مامانهای 1401 - Rose - ۱۴۰۱/۸/۱۴

دقیقا همینا که گفتی یوتاب منم دردش رو کشیدم...
خدایی آزادی عمل قبل از بچه کجا، بعد از بچه کجا...
فیلم و سریال دیدن و لذت بردن کجا، از روی عجله موس کشی سریال دیدن کجا...
یا سفر... صبحای تعطیل...
تازه من اصلا اهل بغل و قربون صدقه رفتن و اینا برای بچه ها نبودم... حتی یادمه یکی از کارمندا بچه ش رو آورده بود سر کار، بعد بیچاره بچه رو سپرد به من، من اینقدر کلا از بچه داری هم بدم میومد، توی رودربایسی موندم ولی بعدش رفتم شکایت کردم به مدیر اجرایی که این چه وضعشه که من دانشجو باید بچه ی کارمند رو نگهدارم وووو...
درسته در اون زمان خیلییییی به خودم حق میدادم، واقعا احساس می کردم خیلییییییییی کار زشتی کرده... اگه من بچه می خواستم خودم میاوردم... ولیییییی الان به شدت شرمسارم و یلی خوشحال میشم که کسی که خودش مادر نیست، شرایط مادرها رو درک می کنه... به نظرم یه لول متفاوتی از جهانبینی رو داره چون من خودم تا بچه دار نشدم، متوجه اهمیت حمایت از مادرها نبودم... آره شاید اگه مادر یا خانم بارداری میدیدم، جامو مثلا میدادم بهشون، ولی اینا حمایت نیست... وظیفه اس... حمایت این بود که من شعورم می رسید و اون مادر کارمند رو درک می کردم که چه نیازی ممکنه با بچه ش داشته باشه..............
خلاصه خواستم بگم چقدر از بچه ها بدم میومد و کلا حوصله ی بچه و حرف زدنای بی سر و تهشون رو نداشتم و یادمه خیلی از دست خواهرزاده های همسر که هی میومدن پیشم عصبانی میشدم... خیلییییی زیاد...

RE: گپ و گفت مامانهای 1401 - nona - ۱۴۰۱/۸/۱۴

منم پابرهنه بیام وسط حرفاتون یوتاب و رز و ندا همتون بیایید بغلم خسته نباشید رز و یوتاب واقعا حق دارید دست تنها سخته خیلی سخت
من روتین خوبی میشه گفت داشتم ندا جون شغل خوب زمدگی اروم و‌… فعلا همه چی هوا شده همتونم میدونید دخترم هم رفلاکس داشت هم کولیک هنوزم درست نمیخوابه با بدبختیم غذا میدم رابطه عاطفی و همه چی با همسرم تقریبا از دست رفته و حول بچه میچرخه
اماااااااااا به شدت ضعف میکنم واسه نی نی Smile فداش بشم من هنوزم هر شب تایمی که وقت میکنم بخوابم یه چند تا فیلم و عکس بچگیشو نگاه میکنم ( میدونم همتون عاشق نی نیاتونید البته)
هنوزم دلم نی نی میخواد امیدوارم بتونم بیارم
خلاصه به نظرم به هیچی بستگی نداره صنوبر ممکنه زندگی قبل بچتون عالی بوده باشه اما بعد بچه اول دیگه حاضر به اوردن اسم بچه نباشید ممکنه هم همچنان عاشق بچه بمونید
باید تو موقعیت قرار بگیرید ببینید چی به چیه
یوتاب من قبل بچه دار شدن بجز سال اخر از هر نوزاد و بچه ای حالم بد میشد هیچکسم نگه نمیداشتم حتی پنج دقیقه
اما واقعا با زندگی اروم و بی دغدغه قطعا باید خداحافظی کرد مخصوصا اگه کمک نداشته باشید
اگر مثلا مادر خواهری پیشتون هست که روزانه در حد غذا یا دو سه ساعت رسیدگی به بچه بهتون کمک کنه اصلااااااااااا بچه داری سخت نیست نه تنها سخت نیست رویایی و فوق العاده هست
اینو منی میگم که هیچچچچچچ کمکی نداشته و ندارم کل شبانه روزم مختص بچه عست همچنان هم دورکارم و فشار کاریم‌زیاده اما برام بچه داری با تمام سختیاش لذتبخشه

RE: گپ و گفت مامانهای 1401 - Seti69 - ۱۴۰۱/۸/۱۴

بچه ها منم از اول بچه دوست نبودم ، به حدی این واضح و ملموس بود که وقتی دوستام متوجه بارداریم شدن همشون تعجب کردن اصلا باورشون نمیشد هی میگفتن تو ؟! چجوری آخه، تو که اصلا بچه دوست نداری!!!
راستش من نگران سنمون بودم که باردار شدم،عشق بچه نبودم، یه وقتا دلم ضعف میرف برای بچه ولی از نزدیک که نوزاد میدیدم اصلا بغلش نمیکردم، دوست نداشتم،
مسئله سن بود و اینکه نمیخواستم همیشه بی بچه باشم،
ما الان ۳۲ و ۳۴ ایم،واقعیتش همین الانم خیلی زود حوصلم سرمیره بچه همش بازی میخواد وقت و حوصله ی حسابی میخواد ولی من ندارم… من طبق تجربه ی الانم اکه برگردم عقب یا کلا بچه نمیارم یا اگه نتونم به غریزه ی مادریم غلبه کنم زودتر از این سنم میارم.

RE: گپ و گفت مامانهای 1401 - صنوبر۷۱ - ۱۴۰۱/۸/۱۴

چقدر سخته تصمیم گیریش Smile مرسیی بچه ها از همتون که وقت و انرژی گذاشتین توضیح دادین امیدوارم انرژیتون بیشتر و حالتونم رو به روز بهتر باشه.

از نظر حوصله حقیقتا حوصله سروکله زدن و حرف زدن با بچه ها رو ندارم یعنی حس میکنپ سالای پیش داشتم ولی الان خیلی کلافه میشم. فقط بچه چند ماهه دوست دارم Smile یا مثلا مری و سلین که از شیرین زبونیای پسرشون میگن خیلیی خوشم میاد همین. اما به هرحال فکر میکردم احتمالا سروکله زدن با بچه خود آدم خیلی شیرین تر از سروکله زدن با بچه های فامیل باشه.یعنی اینجوری توجیه میکردم خودمو...

راستی رز من با این بحث حمایت از مادر باردار و بچه دار از صحبتای شما آشنا شدم.راستش قبلا خیلی لجم میگرفت و هنوزم گاهی میگیره که چووون یکی بارداره باید ملاحظه شو کرد.هنوزم البته نمیفهمم چرا بی ادبیای یه مادر باردارو باد گذاشت پای هورموناش Smile ( چون پیش اومده برام میگم) ولی در کل درک بهتری پیدا کردم.و ممنونم.

RE: گپ و گفت مامانهای 1401 - Seti69 - ۱۴۰۱/۸/۱۴

حرفای رز و اینکه مادر کمک داشته باشه رو منم درک نمیکردم تا اینکه خودم بچه دارشدم
به معنای واقعی اگه آدم کمک داشته باشه خسته نمیشه، همیشه هم جون داره با بچه سروکله بزنه ،با وجودیکه دخترمن خداروشکر نه رفلاکس نه زردی نه آلرژی هیچی نداشت ونداره ولی خب خسته م میکنه یعنی انرژی میطلبه (فکر کن خوابت و خوراکت دست خودت نیس ، با بچه ت تنظیمه، یه هفته به پریودیم که اخلاقم سگیه که بدتر…)
ولی ولی روزایی که میرم خونه مامانم شارژم کامل چون داداشم عاشق دخترمه همش بغلشه و باهاش بازی میکنه، اصلا خسته نمیشم ، دخترمم بدقلقی نمیکنه، خب دائم نمیان کمکم یا حالا چون من درخواست نکردم یا اینکه شرایط و سن مامانم اجازه نمیده ، من اگه کسی کمک داشتم به دومی هم فکر‌ میکردم.
به عینه میبینم حمایت خانواده چقدر کمک کنندس،دوستم دوقلو داره دختروپسر چنان کمک و حمایتی از روز اول خانوادش کردن ازش که فکرنکنم هیچ سختی حس کرده باشه.

اینا همش در صورتیکه منم مثه مامانای دیکه عاشق دخترمم هیج کدوم ازین موارد از عشقم بهش کم نمیکنه.


ماهور
ماهم شبیه شما بود سرگرمیامون ، خیلی خیلی ددری بودیم همش با دوستامون باغ و اینور اونور ولی همه ی اینا یه تایمی جذابه ، به نظرم ۴۰ سالگی چیزی بالاتر از اینا ارضام میکنه اونم دیدن شکوفایی بچه میتونه باشه …

RE: گپ و گفت مامانهای 1401 - maryam_na - ۱۴۰۱/۸/۱۴

صنوبر به نظر منم خیلی به این ربط داره که چقدر واقعا دوست داری بچه دار بشی. من خیلی دلم برای اوایل دنیا اومدن دخترم تنگ میشه. حتی برای روز زایمان با اینکه کیسه آبم ترکید یا روزهایی که تو بیمارستان بودم و همراهی شوهرم و خیلی اوقاتم فیلمهای نوزادی دخترمو می بینم و دلم تنگ میشه. من یکسال اول بچه داریمو خیلی دوست داشتم. دخترم کولیک خب داشت و معمولا ۴-۵ صبح بود ولی خب بهش مرتب قطره هایی که می گفتن خوبه دکترهای اینجارو نی دادم و رو دلش بالش هسته گیلاس گرم می کردم میداشتم و ماساژ اینا می دادم بچه می خوابید بعدشو نمیداشتم درد بکشه و گریه کنه که اونم چهل روزش اینا شد برطرف شد. نصفه شبم فقط یه بار بهش شیر می دادم و اوایل تا راه بیفته با کمک همسرم با سرنگ بهش می دادیم اون یه نوبت و بعدشم که دیگه بزرگتر شد دراز کش بهش شیر می دادم و راحت بود. صبح ساعت ۶-۷ هم یه دور پا می شد شیر می خورد و دیگه از بعد اون از تختش درش می آوردمو دو تایی بغل هم می خوابیدیم تا نه. بعد یکم بزرگتر شد می بردمش کلاس مادر و کودک، کافی شاپ یا کلاس ورزشی مادر و کودک و بعضا با مامانهایی که بچه های همسن و سال داشتن در ارتباط بودم. رابطه امم با شوهرم شاید قویترم شده بود ما چون خونه بودم و استرس درس و کار نداشتم. سال بعدش که رفتم سرکار ولی خیلی برام سختتر شد و بی حوصله تر شده بودم و دخترمو کلاسی جایی می بردم واقعا خسته بودم چون صبحها پنج صبح بیدار می شد که از شش سرکار باشم و حدود ۳.۵ هم دخترمو از مهد می آوردم. به نظرم آدم شاغل باشه تمام وقت و دورکاریم نباشه کارش سخته واقعا بچه داریو من دیگه اصلا دوست ندارم با بچه تمام وقت کار کنم. خیلیها از اومدن کرونا ناراحت شدن ولی برای من خوب بود چون دورکار شدم و تو خونه کار می کردم خوابم کافی شد، وقت بیشتری برای بچه ام و شوهرم داشتم و دوباره فرصت داشتم ساعت بیشتری کنار بچه ام باشم و از بزرگ شدنش لذت ببرم. به نظرم یه موردی که بچه داریو سخت می کنه شغل تمام وقت حضوریه و رزو درک می کنم میگه خسته میشم و …
در رابطه با کمکم من مثلا اینکه گاهی یکی در حد بیبی سیتر بیاد یا بچه بره مهد رو قبول دارم ولی دوست ندارم بچه امو کس دیگه بزرگ کنه و من و همسرم کمک این جوری اصلا نداشتیم و زمانی که شاغل بودم و سال اول مهد دخترم و مریضیهای پشت سرشو بعد مریض کردن من و همسرم روزهای واقعا سختی بود برام ولی بازم خوشحالم که دخترمو دارم و دوست ندارم به زندگی قبل دخترم با همه آرامش، قشنگیها و خوش گذرونیهاش برگردم. منو همسرمم مدت زیادی دوست بودیم با هم و بعد دو سالی نامزد بودیم و سه سال بعد عروسیمون یعنی جمعا بعد ۱۲ سال با هم بودن، بچه دار شدیم
رز منم از بعضی بچه ها واقعا بدم می اومد مثلا خواهرزاده همسرم چون حرفهای بزرگتر از سنش می زد و یکسره بهم می چسبید وقتی خونه مادر شوهرم بودم. بعضی بچه هارو دوست داشتم ولی خب نهایت برای یه مدت کوتاه نه اینکه بخوام بچه مردمو نگهدارم ولی خب بچه خودم مسلما مثل هر مادر دیگه ای خیلی برام فرق می کنه.