گپ و گفت مامانهای ۱۴۰۰

[Rose]

بچه ها سوتفاهم نشه من نمیگم بچه ای که کم میخوابه قراره چه کار خفنی کنه یا اگه زیاد میخوابه خدای نکرده بعدا دچار مشکل میشه... من دارم درباره ی توجه به ذات هر بچه اشاره می کنم که بپذیریم بچه مون سحرخیزه... و منفعت های این سحر خیزی رو ببینیم... کم خوابه و مزیت های این کم خوابی رو ببینیم... یه جورایی در مقابل طبیعت بچه تسلیم باشیم...

مسلما حرف اول رو ژنتیک میزنه
بعد هم امکاناتی که در دسترس بچه هست
و رسیدن به مایل استون ها بالاخره برای همه ی بچه های عادی و نرمال سر موقع اتفاق میفته...
حرف من روی اینه که وقتی بچه کمتر خواب باشه یعنی بیشتر بیداره و تحریکات محیطی رو دریافت می کنه... اینگیجمنت تایم بیشتری داره... خانواده باید وقت بیشتری براش بذارن چون بیداره خب! نمیشه یه گوشه گذاشت و مثل بچه ای که خوابه تحریکات محیطی رو دریافت نکنه... می تونید در موردش تحقیق کنید...

ولی در کل این حرفایی که گفتم رو می تونید در موردشون تحقیق هم بکنید... فرض کنید بچه ای بدون هیچ مشکلی، کل روز خواب باشه... خب حتی بهترین استعداد و ژنتیک رو هم که داشته باشه، اصلا فرصتی برای تمرین کردن و مثلا راه افتادن، حرف زدن، بازی کردن و دریافت تحریکات محیطی نداره... آیا با بچه ای که روزی داره ۱۰۰ بار فعالیت می کنه یک روند رو طی می کنن؟ مسلما خیر... حتی فضانوردها وقتی میرن فضا وقتی مدتی از عضلاتشون استفاده نکنن، عضلاتشون تحلیل میره... بدن و مغز بچه هم همینه... بچه ای که بیشتر بیداره و مثلا روزی ۱۲ ساعت خوابه و دائم در حال فعالیت و دریافت تحریکات محیطیه، با بچه ای که مثلا تو دو سالگی هم ۱۷-۱۸ ساعت میخوابه واقعا فرق می کنه دیگه... حتی بچه جلوی تی وی باشه با همین مکانیزم بچه رو از رشد و تکامل طبیعی عقب میندازه...
گروه های خونی هم یه چیز ثابت شده اس... می تونید تحقیق کنید که چقدر توی روحیات و تغذیه ی بچه تاثیر داره...

بله مقایسه هم نکنید... من گفتم که گوشه ی دهنتون باشه تا وقتی خسته شدید با تصور شیرینی آینده، تلخی این روزا رو بگذرونید... که امیدوار باشید که الان دارید اذیت میشید، به امید خدا بچه ای میشه که ۵ صبح پا میشه میره حموم و برای شما و یا بعدها همسرش، صبحونه میذاره و عصرم پر انرژی از سر کارش بر میگرده... این موضوع که اگه حتی یه مقدار کمی از خواب آدم کم بشه یا اتلاف وقتش رو کم کنه، می تونه به موفقیت های بزرگ برسه، یه چیز ثابت شده ای هستش... توی همین بزرگسالی اگه من کم خواب باشم و ۱۲ بخوابم و ۵ بیدار شم، فرصت رشدم با کسی که باید ۱۰ ساعت کامل بخولبه یکی خواهد بود؟ اون اگه ۱۲ میخوابه، ۱۰ صبح بیدار میشه... و من روزی ۵ ساعت بیشتر دارم یعنی ماهی ۱۵۰ ساعت و سالی ۱۸۴۰ ساعت که میشه ۷۶ روز... یعنی بیشتر از دووووماه وقت بیشتر در یک بازه ی زمانی برابر یک ساله! یعنی طی مثلا ۱۰ سال، اونی که ۵ ساعت میخوابه انگار ۲۰ ماه بیشتر از اونی که باید ۱۰ ساعت بخوابه، وقت داشته.........

اونهایی که بچه هاشون خوب میخوابه هم والا من نگفتم بده که... گفتم اون مادرایی که بچه هاشون مشکلات خواب داره و تحت فشارن یه نیم نگاهی به آینده داشته باشن و این جنبه ی مثبت بچه شون رو بپذیرن و حتی تقویتش کنن تا این روزای سخت بگذره و بچه ای که مدلش خروسیه نه جغدشبی، تبدیل به یه جغد نصفه نیمه نکنن و زندگی خودشون رو استاندارد کنن تا کم کم یه روتین جدید براشون جا بیفته... من هیچوقت فکر نمی کردم آدم صبح باشم... قبل بچه خیلی وقتا ۲-۳ می خوابیدم... اما الان می بینم انگار سحرخیزی یه موهبتی بوده که با ورود پسرم به زندگی ما ایجاد شده... صبح هایی که هیچ مزاحمی نیست، تمرکز بالاست، درک بالاست... الان من فهمیدن این موضوع رو مدیون یه پسر کم خوابم... یه پسر خروسی❤ و من هر روز که بهش صبح بخیر میگم کنارش به خواب خوب و سحرخیزیش هم اشاره می کنم که سلام پسر سحرخیزم، پسر خورشیدی مامان ووو...

و دقیقا یکی از دلایل ضعف بچه ها توی مدارس اینه که خانواده ها بچه های خروسیشون که یه حالت نرماله، با زووور میخوان تبدیل به جغد شب کنن... و همین بچه ی سحرخیز امروز وقتی میخواد بره مدرسه باید با هزااار زور بیدارش کرد، آخرم تا ساعت ۱۰ و ۱۲ لود نمیشه و متوجه دروس نمیشه و تمرکزش سر کلاس پایینه...

می دونم پذیرش اینکه بچه مون کم خوابه برای ماها سخته.. ولی این حرفهام شاید باعث بشه که راحت تر این روزا رو بگذرونید...