گپ و گفت مامانهای ۱۴۰۰

[Rose]

رز عزیز شما که ماشالله اطلاعات زیادی داری راجع به بهبود اشتهای کودک دوساله مطلبی میدونی که بهم بگی خیلی ممنون میشم
چیزی نمونده که از دست بی اشتهایی پسرم سر به جنون بزارم..

شما لطف داری عزیزم  من اینقدرا در این مورد اطلاعاتی ندارم چون از اول آزادش گذاشتم...
یعنی هیچوقت اصراری نداشتم...
الانم همونه... یعنی on demand بهش غذا میدم...
فقط سعی می کنم که هر چیزی که در دسترشه، مفید باشه... حداقل تلاشم رو می کنم...
ولی همیشه همه چیز بهش نمیدم... و اینجور نیست که همیشه همه چیز توی خونه باشه و...

الان هم که خب سن لجبازیه و داره یه سری اولویت هایی رو برای خودش پیدا میکنه و از یه سری چیزا هم میخواد که دور بشه... ولی قانون رو هم داره یاد می گیره... یعنی می دونه اگه غذایی رو پرت کرد دیگه تا دو سه ساعت هیچ خبری از غذا نیست... و حتی یه لقمه خورده باشه، بهش میگم خب مامان به نظر میاد که گرسنه نیستی... و سفره رو زودتر جمع می کنم... اگه اومد خورد که بهش میدم، اگه نداد تا چند ساعت هیچی بهش نمیدم جز آب...
و خدا رو شکر به نظرم در حد نیازش واقعا میخوره... با اینکه بعضیا ممکنه بگن چرا کوچولوئه، ولی به نظر من وزن و قدش عالیه و با اینکه توی رنج پایین محدوده ی قد و وزن به دنیا اومد (مشکلات جفتی داشتیم و با قد و وزن 36 هفته نقریبا به دنیا اومد...) اما الان توی دهک بالاییه همیشه... یکم وزنش کم و زیاد ممکنه بشه و توی خط بیاد پایین اما اهمیتی نمیدم و به نظرم همین که رشد و تکاملش خوبه یعنی غذا به اندازه ی کافی میگیره و به عنوان کسی که خودش چاقه، دوست ندارم بعدا پسرم هم با این مشکل و مشکلات حاصل از اون دست و پنجه نرم کنه... و حرف های بقیه رو میذارم پای اینکه یادشون رفته بچه ی خودشون چی بوده و چطور بوده... مثلا چند روز بعد از تولد 2 سالگیش، عموم دیدش و گفت چرا اینقد قدش کوتاهه!!!! باید 1 متر باشه... با اینکه 92 سانت بودش... و بعدش که برگه ی واکسن رو چک کردم، دیدم 1 متر مال 32 تا 60 ماهگیه... یعنی 97% بچه ها حداقل از 32 ماهگیشونه که به قد 1 متر می رسن و اونهایی که عقبترن ممکنه تا 60 ماهگی یعنی 5 ساااااااااااالگیشون طول بکشه... (یعنی کلا 3 درصد بچه ها ممکنه زیر 32 ماهگی به 1 متر برسن که خیلی هم استثنا هستش... زیر 32 ماه هم نه دیگه 24 ماهگی... اگه بچه ی 24 ماهه ی 1 متری دیدید حتما بهم بگید والا  )
اونوقت عموی من برگشته میگه چرا اینقدر کوتاههه!!!!!!! خلاصه که یکم بهمر یختم ولی مهم اینه که دکتر و علم چی میگه...

 تلاش اصلیم اینه که خودش بفهمه صدای درونش چی میگه... اگه گرسنه اس احترام میذارم اگه هم سیره احترام میذارم... خدا رو شکر که این سنسور رو داره... خیلی از مشکلات خوردن در بزرگسالی بخاطر اشتباهات پدر و مادر در کودکیه... 
شما هم اصلا اصلا خودت رو درگیر نکن... بچه ی امروزی هیچوقت سوءتغذیه نمیگیره مگه در شرایط جنگی یا مثلا محدودیت های شدید باشه... بذار با خودش در صلح باشه، اصلا نقطه ضعفی از شما دستش نباشه که بدونه می تونه باهاش کنترلتون کنه وو... مهمتر از همه مسائل پایه ای بچه مثل خوردن و نوشیدن و دستشویی رفتن نیاز به تشویق نداره... اگه خوب غذا خورد تشویقش نکن... فکر نکنه کار خیلی مهمیه... باید بدونه اینها چیزیه که بدنش لازم داره و شما حسی نسبت به خوردن یا نخوردنش نداری...
نخواست بخوره، ابدا با قاشق نیفت دنبالش، بگو خب مثل اینکه ... سیر شده... سفره رو جمع کنم چون دیگه غذا نمی خواد... اگه تعجب کرد بگو خب غذا نمی خوری یعنی سیری دیگه، بریم بازی کنیم...

یه نکته ی مهم دیگه هم کتاب هست... پسر من با کتاب خیلی خوب کارهاش رو انجام میده... یا حتی انیمیشن... اگه ببینه اونها انجام میدن خیلی خوب تقلید می کنه... و سعی کن که ساعت غذاها رو دور هم باشید که او هم ببینه و یاد بگیره...