۱۴۰۰/۸/۲۲، ۰۹:۴۳ عصر
(۱۴۰۰/۸/۲۲، ۰۸:۳۴ عصر)youtab نوشته است: عههه بچه ها من نمیدونستم آب نزدنو هر بارم زدم بهشیوتاب جان تا تست نکنی متوجه نمیشی...
ببخشید راهنمایی اشتباه کردم![]()
الهی چرا آخه نونا جانم؟
لیانه جانم حتما میبینم عزیزم
آقا من فردا باید برم جایی برای انجام به کار مهم که هی میندازم عقب به خاطر پسرم
حالا با اخلاقاش قراره همسرم بمونه خونه و پدر پسری بمونن تا من بیام
تاحالا موندن باهم اما نهایت ۱ ساعت
فرپا من حدود ۸ اینا میرم فکر کنم ۲-۳ برگردم
به نظرتون از پسش بر میان؟
همسرم تو همه کاراش بهم کمک کرده و میدونه همهیو اما همیشه کنارم بوده و خودش کلی انجام نداده
استرس گرفتم
مراقبت از بچه چیز ذاتی نیست که بگیم حالا که یکی مادر شد دیگه باید باید مادر نمونه باشه... و پدر چون پدره بلد نیست... نه واقعا اینطور نیست... همه ش آموزشه...
کلا برای راحتی خودتونم شده، بچه رو به پدرش عادت بدید... بخصوص پسر بچه چون خیلی جاها ممکنه شما بخواید برید و او نتونه بیاد... باید یاد بگیره با پدرش کنار بیاد... و تا می تونید اعتماد به نفس پدرا رو نگیرید... دائم تشویقشون کنید... تقدیرشون کنید... به خدا کلی با آدم راه میان وقتی تشویق بشن...
الان پسر من یاد گرفته، وقتی از مسیر جدید میریم بیرون، میگه آفرییییین



اگه نگرانی، یه چک لیست بنویس، چیزای لازم رو آماده کن حتی نوع بازیایی که می تونن بکنن باهمدیگه... غذا رو آماده بذار توی یخچال... ولی برای دفعات بعد، از باباش هم کمک بگیر که کل امورات بچه رو یاد بگیره... مردا قابلیت های زیادی دارن و تایمی که بچه با پدرش می گذاره توی اعتماد به نفس بچه معجزه می کنه... خلاقیتش رو شکوفا می کنه... کلا زیاد نگران نباش باباشه غریبه نیست... نشد هم صبر کنن تا بیای... چاره ای نیست... ولی نگرانی در کل دردی از درهای آدم رو دوا نمی کنه... یا میشه یا نه... چه راه دیگه ای داری مگه جز اینکه با باباش بمونه... بخصوص ماهایی که کمک خانواده رو نداریم، لازمه که مردامون از پس بچه بر بیان...
راستی تشویق همسرت بعد از برگشت یادت نره... یه چیزی بگیر براش یا یه غذایی که دوست داره رو سورپرایز طور براش بگیر که یاد بگیره که نگهداری از بچه تقدیر لازم داره


آزاده نزادیـم کـه آزاد بمیریـم
با گریه بزادیم و به فریاد بمیریم
با جبر و جهالت به جهان پای نهادیم
تا عاقبت از این همه بیداد بمیریم
با گریه بزادیم و به فریاد بمیریم
با جبر و جهالت به جهان پای نهادیم
تا عاقبت از این همه بیداد بمیریم