گپ و گفت مامانهای ۱۴۰۰

[Rose]

بچه ها پسر منم از بعذ واکسن دوماهگی به قول کژال انگار عوضش کردن...
قبلا کولیک داشت ولی خفیف دارو میدادم خوب بود اروم بود ولی الان ۳شبه دیوونه مون کرده از۷-۱۰شب یکسره جیغ میزنه گریه میکنه که دیگه نفسش بالا نمی یاد!!هرچی هم بهش میدم اروم نمیشه،کمرم شکست از بس راه بردمش باهاس حرف زدم...هنگ کردم دیگه..اخرشم بهش استامینوفن میدم اروم میشه یعد۳_۴ساعت روی پام تکون میدم تا اقا میخوابه...داغونم الان.چرا اینجوری شده؟!!
.....
کژال جان پسرت چند وقتشه؟؟پسر من یه کم میتونه بگیره گردنش رو ولی زود خسته میشه و هم لق میزنه

فاطمه جان فکر کنم توی واندر ویکس هستی
یه چیزی هم به ذهنم می رسه اینکه دو ماهگی معمولا اوج بیقراری های ریفلاکسیه و خیلی از تشخیص های ریفلاکس توی این سنه... و شما اگه به خوراکت حواست نباشه یا همین که میگی روی پا می خوابونی، اینها ریفلاکس رو تشدید می کنه... حتی بچه ریفلاکس نداشته باشه، عادت به خوابوندن روی پا برای خود مادر فرسایشیه چون کمر و پا که داغون میشه، بعد بچه نزدیکی به مادر رو بصورت دائمی میخواد، سخت میشه جداش کرد... بعد یه مدت که هشیارتر بشه، تا بذاریش زمین میخواد بیدار شه و شما بدون استراحت و یه نفس کشیدن، وارد فاز بعدی بیداری شدی...

راستی نونا جون گفتی توی آفتابی هستی ولی هنوز سنگینه، به نظر من هر واندرویکی که میاد، یه لول سختی رو می بره بالاتر... و بینش فقط یکم سبکتر از قبل طوفانی می مونه تا چند هفته... 

ترگل جان غصه نخور خواهرم...
شما هم چون دوتا هستن، سعی کن مستقل بارشون بیاری... الان حتی اگه 1 کمک دائمی هم داری، انگار تنها و غریبی (چون دو تا هستن)... پس روی پا عادت نده، اگه اینجوری بخوای بری جلو من دیدم بچه 8-9 ساله هم روی پا می خوابه... پیش پدر و مادر می خوابه... تکنیک های آموزش خواب و اینها رو اجرا کن بلکه زودتر مستقل شن، خوابشون تنظیم شه و شما یه نفسی بکشی...
غذا هم من قبلا گفتم نظرم رو... ولی اینم بگم هر چی بیشتر دوره ی پوره ادامه پیدا کنه، شما زمان بیشتری برای آموزش خوردن باید اختصاص بدی... و همین خوردن در مدل های مختلف، باعث تقویت عضلات میشه، زودتر می تونن به حرف بیفتن، خطرات خفگی خیلییییی کم میشه، خود شما راحت میشی یکم... میذاریشون روی صندلی غذاشون و خودشون غذا می خورن، چی بهتر از این؟ پس حرص نخور، بچه ها به اندازه ای که لازم دارن می خورن... نگران نباش... حالا فعلا که هنوز کوچیک هستن، غذا رو بذار جلوشون، یه قاشق هم بده، هم بذار خودشون بخورن هم شما مابینش بهشون قاشق قاشق غذا بده... شاید جواب داد...

و مطمئن باش با گذشت زمان خیلییییی چیزا تغییر می کنه... هر دوره ایشون یه مدله... ولی مطمئن باش تا 1-2 سال دیگه همه چیز بهتر از امروز خواهد بود... و اگه نباشه غیرطبیعیه و کمک های حرفه ای براش هست... پس فکر نکن امروزت دائمیه... نه عزیزم... این روزا هم تموم میشه... و بالاخره می تونی یه نفس بکشی مامان دوقلوها  الان تا می تونی کمک بگیر و فقط دووم بیار  

آها بچه ها یه چیزی یادم اومد...
از صداهای سفید و صورتی و روتین ها هم غافل نشید که واقعا واقعا اگه به بچه تون بسازه خیلی راحت میشید