گپ و گفت مامانهای ۱۴۰۰

[Rose]

کژال جان تا وقتی بچه زبون باز نکنه از هر کی کمک بگیری و حتی مهد بذاری، پرستار بگیری یا همین مدلی که شما هستید، پیش مادربزرگش باشه، هر بلاااایی سر بچه بیاد نمی فهمی و به قول خودت چیزی بگی هم داستان میشه...
به نظر من کاملا حق شماست که بدونی چی شده و چی نشده... ولی وقتی از کسی کمک میگیری این عوارض رو هم داره... مثل زندگی با خانواده ی همسر که علیرغم فوایدی که داره (اجاره ندادن، پول اب و برق ندادن، خرج غذای مشترک، کمک توی بچه داری، کمتر مهمونداری کردن وووو...) اما همه فقط چیزای بدش رو می بینن (عدم استقلال، زیر نظر بودن رفت و آمدها، دخالت زیاد، وابسته بودن همسر ووو...) با اینکه این یه طیفه... وقتی داریم از یه چیزی استفاده ای می بریم، یه وقتا هم باید چشمامون رو روی اشتباهاشون ببندیم... اگر از یان اشتباهات رو نمی تونیم تحمل کنیم، بهتره که خودمون مسئول کارامون باشیم... چون توی خانواده های ایرانی حتی اگه بگی که مثلا دستتون رو بشورید و بعد به بچه دست بزنید، خودش داستان میشه... چه برسه بحث کردن سر درست مراقبت نکردن... و طبق استانداردهای ما پیش رفتن...