۱۴۰۲/۲/۵، ۱۱:۲۰ عصر
(آخرین ویرایش: ۱۴۰۲/۲/۵، ۱۱:۲۱ عصر، توسط mehrasa20001.)
ندا یادم نمیره پسرم دوساله بود رفتیم قلعه رودخان
گریه و جیغ که دست من رو نگیرید من بدون کمک از پله میرم بالا! از بس ذوق پله داره
یکسال و نیم بود خورد زمین لب دندونجلوییش پرید
ولی خدایی الان بهتر شده
عاقلتر شده کارهای خطرناکشم کمتر شده هرچند هنوزم گاهی کارایی میکنه قلب ما تو دهنمونه
به نظرم عجیب نیست
منم دیدم این مدلی
بزار به حساب شانس
گریه و جیغ که دست من رو نگیرید من بدون کمک از پله میرم بالا! از بس ذوق پله داره
یکسال و نیم بود خورد زمین لب دندونجلوییش پرید
ولی خدایی الان بهتر شده
عاقلتر شده کارهای خطرناکشم کمتر شده هرچند هنوزم گاهی کارایی میکنه قلب ما تو دهنمونه
(۱۴۰۲/۲/۵، ۱۰:۵۷ عصر)freebird نوشته است: بچه ها نمیدونم این شانسه یا عجیبه
شاید بچه های شما نرمالن
پسر من کارای خطرناک نمیکنه خیلی محتاطه هنوز پله های بلندو که نرده ندارن میگه دستمو بگیر بریم. از روی جوب نمیپره
از وسیله ها هم بالا نمیره
بازی و شیطنت میکنه ولی کارای خطرناک نه مثلا یه بار بهش بگیم به گاز دست نزن داغه نمیزنه
به نظرم عجیب نیست
منم دیدم این مدلی
بزار به حساب شانس
