گپ خانم های باردار

[(کژال)]

دوستان من نظرای همتون رو خوندم.
بيش‌تر مشکل من این بود که ما اصلا بچه تو خانواده نداریم. و سالهاست که خانم باردار و نی نی ندیدم. واقعا نمیدونستم شرایط چجوریه. من اهل فالو کردن بلاگر و... اینا نیستم. ولی ناخودآگاه هرچی از بارداری تو سرم بود مربوط به عکسای اینستا بود. یه خانم تمیز و مرتب با لباس قشنگ و عکس سونوگرافی تو آتلیه و در حال خرید سیسمونی. در حالی که من الان تو هفت ماهگی هنوز صبح ها بالا میارم و روزی دو تا پنتاپرازول میخورم که بتونم دو تا قاشق غذا بخورم و شب تا صبح یا تو دستشویی هستم یا پاهام گرفته و دارم تو خونه راه میرم. از گرما دارم میمیرم و یه پیراهن گشاد کلا تنمه.
اگر واقعیت رو میدونستم راحت تر کنار میومدم باهاش تا اینجوری غافلگیر بشم. کاش مامانم که از روز پاتختی داشت زیر گوشم میخوند حامله شو حامله شو اینارم بهم میگفت.
در مورد کار هم من قبلا فکرشو کرده بودم و شرایط کاریمو تنظیم کردم. فوقش دو هفته بعد از تولد نی نی کامل مرخصی هستم. بعدش باید شروع کنم. البته این تصمیمم از روی همون نگرش بارداریم بود. نمیدونم چه قدر عملی بشه.
البته کارم پاره وقته و رو کمک مامانم حسابی حساب باز کردم.
مدرسه که حتما باید هفته ای یه روز برم. چون قرارداد دارم.