من تقریبا 20 ساله که رانندگی می کنم، نه تصادف کردم نه پلیس من رو گرفته... 18 سالم که شد و کنکور رو دادم، رفتم دنبالش و بدون کلاس و اینها (فقط دکوری می رفتیم دور دور)، مرداد دیگه آزمون نهایی رو دادم...
آزمون شهری هم کلا یه دور دو فرمون زدم و آزمونگیر (اسمش یادم نیست چی میگن؟ سرهنگ؟ افسر؟) گفت چند ساله رانندگی می کنی؟ من گفتم 5 سال Smile گفت قبولی برو
اولین نکته اینه که ترس نداشته باشید...
من همون موقع هم که گواهینامه نداشتم، توی عروسی ها هم رانندگی می کردم (سمت ما بیشتر به مسابقه ی رالی شبیه هست Smile)، و همیشه مامانم می ترسید (مامان بزرگم تا زمانی که فوت کرد پشت فرمون من نمی نشست...) ولی بابام همیشه میگفت که گاز میده ولی ترمز و ترمز دستی زیر دست و پاشه ترس نداره... چیزی هم بشه ماشین بیمه داره نگران نباش... ولی نکته ی مهم اینه که قبل از اینکه این رو بگه، همیشه برای تمرین می برد سختتتت ترین جاهای شهر... بعد ما پیکان هم داشتیم، خب خیلی ماشین خشکیه... ولی هر چی مسیر و ماشین سخت تر باشه، شما راننده ی ماهرتری خواهید شد... این رو قول میدم بهتون...
چند تا تمرین بهتون میگم، اگه دوست داشتید انجام بدید...
1) برید جاهای خلوت شهرتون، مهم نیست مسکونیه یا نه، ولی سعی کنید چالشی باشه... جاده های خاکی، جاده هایی که سرعت گیر زیاد دارن، جاده هایی که پیچ و خم زیاد دارن خیلی خوبن... از دست اندازها با دقت عبور کنید و مثلا یه دستتون یه لیوان آب بگیرید و سعی کنید که اون آب از لیوان نریزه... اینقدر با آرامش ترمز کنید و از سرعت گیرها و دست اندازها رد شید... اینجوری بدون نیاز به رها کردن کلاچ، با یه دنده (1)، نیم کلاچ نگهداشتن رو یاد می گیرید و ترستون از خاموش شدن ماشین میریزه...
2) برای دور دو فرمون برید یه جای خلوت که اولش بهتره که خیابون خلوت و عریض باشه... برید و دائم یا رعایت اصول (حتی اگه ماشین نمیاد راهنما بزنید، استاپ کامل، نگاه به چپ و راست ووووو هر نکته ی لازم رو داشته باشید) دور دو فرمون یا 3 فرمون بزنید...
3) به مرور در کوچه های باریکتر این کار رو انجام بدید تا برسید به کوچه ای که کلا مثلا 1 متر از عرض ماشینتون بزرگتره... سرعت رو ببرید بالاتر، سایز ماشین رو دقت کنید...
4) برای نیم کلاچ بهترین تمرین می تونه سربالایی باشه... توی تونل یا روی پل ها می تونید تمرین کنید... اولش بهتره شیب کم باشه که دستتون بیاد چی به چیه (چون ماشین شخصی کلاچ و ترمز نداره و کسی نمی تونه کمکتون کنه جز کشیدن ترمز دستی (که اونم چون ممکنه همراهتون حرفه ای نباشه، خود او هم دست و پاش رو گم کنه و بهتره فکر کنید هیچکس برای کمک پیش شما نیست)... کم کم شیب رو زیاد کنید، اگه جای مناسب یا زمان مناسب پیدا کردید که خلوت بود، دور زدن روی شیب رو هم تمرین کنید (این معمووولا غیرقانونیه ولی توی افزایش مهارت خیلی خیلی کمک کننده اس، یه وقت جایی میرید که مجبورید توی شیب دنده عقب بیاید، دور بزنید، مسیر بسته اس، خراب شده ووو... لازمه که بتونید توی شیب با توجه به سایز ماشین، راحت فرمون بگیرید و دور بزنید و برگردید...
5) سنگ چین خیلی وقته که توی آزمون ها نیست اما یه مهارت خیلی مهم برای بهبود دنده عقبه... حتما حتما از کوچه های خلوت شروع کنید و سنگ چین برید (با دنده عقب از خیابون برید توی کوچه یا پارکینگ و...)... این کار ممکنه توی بعضی مکان ها غیرقانونی باشه چون دارید از سمت راست دنده عقب میاید، بخصوص توی اتوبان و اینها ابدا این کار رو نکنید، ولی توی کوچه ی خلوت چیزی نمیشه...
6) توی جایی که هیچ بنی بشری نیست، چند بار تا می تونید (از دنده های پایین شروع کنید)، گاز بدید مثلا توی دنده ی 1 بذارید سرعت تا 20-30 برسه، بعد یهو ترمز کنید... ترمز خشک و خالی و بدون کلاچ... بذارید حد خاموشی ماشین دستتون بیاد، ببینید ترمز چجوری کار می کنه، ببینید که اگر گاز هست، ترمز هم هست، (این تمرین برای موقعیت های اضطراری خوبه که ترستون بریزه) توی این تمرین خیلی مهمه که
1) چشماتون رو نبندید
2) حتما به جلو نگاه کنید
3) اصلا کلاچ نگیرید (کلاچ قدرت ترمز رو کم می کنه و ماشین شلتر ترمز می کنه...) شما قراره تمرین کنید که مواقع اضطراری که مثلا لاستیک ماشین می ترکه یا بچه ای آدم دیوانه ای چیزی می پره جلوی ماشین، کنترل موقعیت رو یاد بگیرید... برای همین ترمز خشک انجام بدید فقط... فوقش ماشین خاموش میشه...
4) فرمون رو محکم و اگر لازمه 2 دستی بگیرید تا ببینید چه اتفاقی میفته و دم ماشین کدوم وری میره توی ترمز شدید، سرش کجا میره، ترمزهای ABS چطور عمل می کنن و...
5) برای افزایش اثر بخشی حتما در بارون و برف هم تمرین کنید ولی با رعایت های حداقل 3 برابری... یعنی از 1/3 سرعت در خشکی شروع کنید، از فاصله ی 3 برابری که مدنظرتونه ترمز رو بگیرید...
7) حتما حتما به اطراف توجه کنید... بخصوووووص بچه ها یا انسان های دیگه... بابام همیشه می گفت تو بهترین راننده، ولی آدم دیوونه آدم بی مهارت خیلییییی زیاده برای همین هیچوقت بی دقت رانندگی نکن... همیشه حواست به اطراف باشه... فکر کن به جز خودت همههههه مشکل دارن.... فکر کن الان یه بچه از توی یه خونه ای می پره بیرون، فکر کن الان راننده عقبی یا بغلی گاز و ترمز رو قاطی می کنه، جای دنده عقب روی دنده یکه (اتفاقی که بارها برای خودم افتاده بخصوص توی شیب ولی خوشبختانه چون سرعت عملم با تمرین بالاست هیچوقت حتی مالیدن نداشتم علیرغم فاصله ی کمی که مثلا رانندگی یا پارک می کنم)... طرف نمی بینه ترافیکه ترمز نمی کنه، اگه فاصله رو رعایت نکرده باشی، ماشینت هم از عقب و هم جلو آسیب می بینه و هم باید به جلویی خسارت بدی با اینکه هیچ تقصیری نداشتی... پس حتما برای تذکر دادن تعلل نکن، اگه راننده بغلی گوشی دستشه و مسیرش چپ و راست میشه بوق بزن، اگه داره اشتباهی میاد توی لاین سرعت چراغ و بوق بزن، اگه یهو تصادف شد، مسیر باریک شد، یکی پرید جلوی ماشین، حتما فلاشر بزن که حواس عقبی جمع شه... اگه سرعت گیره و می بینی، چند بار چندتا ترمز کوتاه کوتاه (مثل چشمک زدن یا علامت دادن مثلا) بگیر تا عقبی حواسش رو جمع کنه که داری سرعتت رو کم می کنی (برای همین میگم سلامت چراغ ها خیلی مهمه) بخصوص توی شب و اوایل صبح یا توی جاده این موضوهع خیلی مهمه چون سرعت ها بالاست و آدما خسته ترن و مثل یه بازی بهش نگاه می کردم... فکر کن راننده بغلی همین الان پشت تلفن دعواش شده، یه مشت میزنه به فرمون مسیرش کج میشه یا اصلا لاستیکش می ترکه!!!! یا خودت لاستیکت می ترکه، باید بدونی که چه اتفاقات احتمالی در انتظارته... باید پیش بینی کنی... باید ببینی چه فاصله ای برات ایمنه و حواست به اطراف و جلوی دور و نزدیکت باشه (یعنی حواست باشه 3-4 تا جایی که چشمت می بینه، ماشین جلوتر یه وقت یکی کنترلش خارج نشده باشه، یه پیچه؟ ساده یا خطرناکه؟ جاده لاینش محدود میشه؟ ساخت و سازه؟ چه خبره تا جاییکه دیدت کار می کنه... فرض کن الان داری از بلوار رد میشی یکی می پره بیرون، اصلا دنبال پوله طرف میخواد بدبختت کنه پس همیشه حواست به لاین خودت که هست، به لاین روبرو هم دقت کن (توی شهر ما یه خانمه همینجوری از بلوار پریده بیرون و تا بیان بفهمن چی شده، خانمه رو آخر با کاردک جمع کردن بنده ی خدا رو).........
اصلا من یکی از دوستام بود طفلک از جای کم برخوردار بود... همیشه وقتی میخواست از خیابون و اینها رد شه، نگاه نمیکرد اطرافش رو... یهو می پرید وسط خیابون... هی می گفتنم این کار رو نکن، هم خودتو ناقص می کنییا جونتو میذاری یکی دیگه رو هم بدبخت می کنی... و همیشه میگفت حق با عابره... من به خدا رسیدم تا بهش فهموندم که بابا جان اینجوریام نیست... اگه بزرگراه باشه، اگه کنار خط عابر باشی، کنار پل هوایی باشی، خری از حق تو نیست... بعدشم فکر کن طرف حواسش نباشه، میخوای یه عمر ناقص شی که توی کاغذ گفتن اون باید می ایستاد؟ خیلی وقتا ممکنه از سر ناآگاهی یا مثلا پدر یا مادری یه لحظه حواسش از بچه پپرت شه و کار دست همه بده... آخرشم این دوستم وقتی تصادف کرد و بعد از 15 سال هنوز نمی تونه انگشتش رو خم کنه، دیگه فهمید که نباید این کارو کنه... ولی خیلیا تا میانسالی هم این رو نمی فهمن... یک بنده خدایی رو می شناسم بدون کلاه ایمنی بود همیشه، آخرشم فرعی به اصلی رفتن با موتور جونش رو گرفت... با اینکه یه بار هم تصادف کرده بود دقیقا به همین طریق... ولی درسش رو نگرفت و خانواده ش رو تنها گذاشت... یکی دیگه رو دیدم از بزرگراه رد شد و الان لگن و یه سری قسمت های پاش پلاتینیه...
8) سخت تر کردن تمرین ها می تونه روی ماسه (ساحل یا بیابون که لازمه قبلش یه بررسی بکنید و به نوع ماشینتون هم مرتبطه و هر ماشینی رو نمی تونید بدون تجربه ببرید توی ساحل یا بیابون)، دور میدون (خلوت خلوت، فقط برای افزایش مهارت های شما)، دور میدون در بارون، شیب در بارون، دور زدن در شیب در بارون، دنده عقب در بارون (جای خلوت و خیلیییییی آهسته)... رانندگی با زنجیر چرخ و بدون زنجیر چرخ در جای ایمن برفی...
سعی کنید که چراغ هاتون همیشه سالم باشه، سنسورهای عقب کاملا سالم باشه...
یاد بگیرید با کمک سه تا آیینه (عقب و پهلوها) رانندگی کنید و هیچوقت سرتون رو به عقب برنگردونید (اون مدلی که دستتون رو باید بذارید پشت صندلی بغلی)
حتما ایمنی رو رعایت کنید (بستن کمربندها، تنظیم صندلی ها و آیینه ها، چک کردن زیر گاز و بخصوص ترمز که چیزی گیر نکرده باشه، چراغ ها، راهنماها وووو...)
خلاصه هررررر چی در شرایط بیششششششتر و سختتتتتت تری خودتون رو قرار بدید (حتی در شرایط کنترل شده)، ترستون کمتر میشه... چون می دونید که قبلا توی این شرایط بودید...
برای همین هم معتقدم که ماشین نو رو نباید برد برای تمرین... و مهمه که احساس ترس از جبران مادی رو نداشته باشید... نباید دستتون بلرزه که اگهههه تصادف کنم چی... همیشه باید اینجوری فکر کنید که تصادف هم بله ممکنه ولی من قدرت و توانایی کنترل ماشین رو دارم، بیمه دارم، توانایی مالی دارم و به امید خدا می تونم شرایط جدید رو کنترل کنم و بدون آسیب ازشون عبور کنم... ولی اگر هم تصادف شد من نمی ترسم چون پشتوانه دارم...
همیشه وقتی میخواید کاری کنید، ببینید توانایی جبران دارید؟ اونوقته که ترس پر میزنه و میره... من خیلی وقتا میخوام موتور دوستامون رو سوار شم، اول قیمت موتور رو می پرسم، بیمه ش رو می پرسم، ببینم اگر مثلا آیینه ش بشکنه در توانم هست بخرم بذارم سر جاش؟ و اگر بود سوار میشم و بدون هیچ ترسی جلو میرم... شما اگه توی رانندگی همش به درختا خیره باشید، مسلما باهاشون تصادف می کنید... این ترسیدن از آسیب مالی و جسمی هم همینه... باعث میشه بالاخره شما به اون آسیبی که فکر می کنید برسید... واقعا عین درخت می مونه... اما اگر ایمنی رو کامل رعایت کنید، از نظر مالی هم بدونید که توانایی جبران دارید، دیگه ترسی نمی مونه که ذهنتون رو مشغول کنه...
آزمون شهری هم کلا یه دور دو فرمون زدم و آزمونگیر (اسمش یادم نیست چی میگن؟ سرهنگ؟ افسر؟) گفت چند ساله رانندگی می کنی؟ من گفتم 5 سال Smile گفت قبولی برو
اولین نکته اینه که ترس نداشته باشید...
من همون موقع هم که گواهینامه نداشتم، توی عروسی ها هم رانندگی می کردم (سمت ما بیشتر به مسابقه ی رالی شبیه هست Smile)، و همیشه مامانم می ترسید (مامان بزرگم تا زمانی که فوت کرد پشت فرمون من نمی نشست...) ولی بابام همیشه میگفت که گاز میده ولی ترمز و ترمز دستی زیر دست و پاشه ترس نداره... چیزی هم بشه ماشین بیمه داره نگران نباش... ولی نکته ی مهم اینه که قبل از اینکه این رو بگه، همیشه برای تمرین می برد سختتتت ترین جاهای شهر... بعد ما پیکان هم داشتیم، خب خیلی ماشین خشکیه... ولی هر چی مسیر و ماشین سخت تر باشه، شما راننده ی ماهرتری خواهید شد... این رو قول میدم بهتون...
چند تا تمرین بهتون میگم، اگه دوست داشتید انجام بدید...
1) برید جاهای خلوت شهرتون، مهم نیست مسکونیه یا نه، ولی سعی کنید چالشی باشه... جاده های خاکی، جاده هایی که سرعت گیر زیاد دارن، جاده هایی که پیچ و خم زیاد دارن خیلی خوبن... از دست اندازها با دقت عبور کنید و مثلا یه دستتون یه لیوان آب بگیرید و سعی کنید که اون آب از لیوان نریزه... اینقدر با آرامش ترمز کنید و از سرعت گیرها و دست اندازها رد شید... اینجوری بدون نیاز به رها کردن کلاچ، با یه دنده (1)، نیم کلاچ نگهداشتن رو یاد می گیرید و ترستون از خاموش شدن ماشین میریزه...
2) برای دور دو فرمون برید یه جای خلوت که اولش بهتره که خیابون خلوت و عریض باشه... برید و دائم یا رعایت اصول (حتی اگه ماشین نمیاد راهنما بزنید، استاپ کامل، نگاه به چپ و راست ووووو هر نکته ی لازم رو داشته باشید) دور دو فرمون یا 3 فرمون بزنید...
3) به مرور در کوچه های باریکتر این کار رو انجام بدید تا برسید به کوچه ای که کلا مثلا 1 متر از عرض ماشینتون بزرگتره... سرعت رو ببرید بالاتر، سایز ماشین رو دقت کنید...
4) برای نیم کلاچ بهترین تمرین می تونه سربالایی باشه... توی تونل یا روی پل ها می تونید تمرین کنید... اولش بهتره شیب کم باشه که دستتون بیاد چی به چیه (چون ماشین شخصی کلاچ و ترمز نداره و کسی نمی تونه کمکتون کنه جز کشیدن ترمز دستی (که اونم چون ممکنه همراهتون حرفه ای نباشه، خود او هم دست و پاش رو گم کنه و بهتره فکر کنید هیچکس برای کمک پیش شما نیست)... کم کم شیب رو زیاد کنید، اگه جای مناسب یا زمان مناسب پیدا کردید که خلوت بود، دور زدن روی شیب رو هم تمرین کنید (این معمووولا غیرقانونیه ولی توی افزایش مهارت خیلی خیلی کمک کننده اس، یه وقت جایی میرید که مجبورید توی شیب دنده عقب بیاید، دور بزنید، مسیر بسته اس، خراب شده ووو... لازمه که بتونید توی شیب با توجه به سایز ماشین، راحت فرمون بگیرید و دور بزنید و برگردید...
5) سنگ چین خیلی وقته که توی آزمون ها نیست اما یه مهارت خیلی مهم برای بهبود دنده عقبه... حتما حتما از کوچه های خلوت شروع کنید و سنگ چین برید (با دنده عقب از خیابون برید توی کوچه یا پارکینگ و...)... این کار ممکنه توی بعضی مکان ها غیرقانونی باشه چون دارید از سمت راست دنده عقب میاید، بخصوص توی اتوبان و اینها ابدا این کار رو نکنید، ولی توی کوچه ی خلوت چیزی نمیشه...
6) توی جایی که هیچ بنی بشری نیست، چند بار تا می تونید (از دنده های پایین شروع کنید)، گاز بدید مثلا توی دنده ی 1 بذارید سرعت تا 20-30 برسه، بعد یهو ترمز کنید... ترمز خشک و خالی و بدون کلاچ... بذارید حد خاموشی ماشین دستتون بیاد، ببینید ترمز چجوری کار می کنه، ببینید که اگر گاز هست، ترمز هم هست، (این تمرین برای موقعیت های اضطراری خوبه که ترستون بریزه) توی این تمرین خیلی مهمه که
1) چشماتون رو نبندید
2) حتما به جلو نگاه کنید
3) اصلا کلاچ نگیرید (کلاچ قدرت ترمز رو کم می کنه و ماشین شلتر ترمز می کنه...) شما قراره تمرین کنید که مواقع اضطراری که مثلا لاستیک ماشین می ترکه یا بچه ای آدم دیوانه ای چیزی می پره جلوی ماشین، کنترل موقعیت رو یاد بگیرید... برای همین ترمز خشک انجام بدید فقط... فوقش ماشین خاموش میشه...
4) فرمون رو محکم و اگر لازمه 2 دستی بگیرید تا ببینید چه اتفاقی میفته و دم ماشین کدوم وری میره توی ترمز شدید، سرش کجا میره، ترمزهای ABS چطور عمل می کنن و...
5) برای افزایش اثر بخشی حتما در بارون و برف هم تمرین کنید ولی با رعایت های حداقل 3 برابری... یعنی از 1/3 سرعت در خشکی شروع کنید، از فاصله ی 3 برابری که مدنظرتونه ترمز رو بگیرید...
7) حتما حتما به اطراف توجه کنید... بخصوووووص بچه ها یا انسان های دیگه... بابام همیشه می گفت تو بهترین راننده، ولی آدم دیوونه آدم بی مهارت خیلییییی زیاده برای همین هیچوقت بی دقت رانندگی نکن... همیشه حواست به اطراف باشه... فکر کن به جز خودت همههههه مشکل دارن.... فکر کن الان یه بچه از توی یه خونه ای می پره بیرون، فکر کن الان راننده عقبی یا بغلی گاز و ترمز رو قاطی می کنه، جای دنده عقب روی دنده یکه (اتفاقی که بارها برای خودم افتاده بخصوص توی شیب ولی خوشبختانه چون سرعت عملم با تمرین بالاست هیچوقت حتی مالیدن نداشتم علیرغم فاصله ی کمی که مثلا رانندگی یا پارک می کنم)... طرف نمی بینه ترافیکه ترمز نمی کنه، اگه فاصله رو رعایت نکرده باشی، ماشینت هم از عقب و هم جلو آسیب می بینه و هم باید به جلویی خسارت بدی با اینکه هیچ تقصیری نداشتی... پس حتما برای تذکر دادن تعلل نکن، اگه راننده بغلی گوشی دستشه و مسیرش چپ و راست میشه بوق بزن، اگه داره اشتباهی میاد توی لاین سرعت چراغ و بوق بزن، اگه یهو تصادف شد، مسیر باریک شد، یکی پرید جلوی ماشین، حتما فلاشر بزن که حواس عقبی جمع شه... اگه سرعت گیره و می بینی، چند بار چندتا ترمز کوتاه کوتاه (مثل چشمک زدن یا علامت دادن مثلا) بگیر تا عقبی حواسش رو جمع کنه که داری سرعتت رو کم می کنی (برای همین میگم سلامت چراغ ها خیلی مهمه) بخصوص توی شب و اوایل صبح یا توی جاده این موضوهع خیلی مهمه چون سرعت ها بالاست و آدما خسته ترن و مثل یه بازی بهش نگاه می کردم... فکر کن راننده بغلی همین الان پشت تلفن دعواش شده، یه مشت میزنه به فرمون مسیرش کج میشه یا اصلا لاستیکش می ترکه!!!! یا خودت لاستیکت می ترکه، باید بدونی که چه اتفاقات احتمالی در انتظارته... باید پیش بینی کنی... باید ببینی چه فاصله ای برات ایمنه و حواست به اطراف و جلوی دور و نزدیکت باشه (یعنی حواست باشه 3-4 تا جایی که چشمت می بینه، ماشین جلوتر یه وقت یکی کنترلش خارج نشده باشه، یه پیچه؟ ساده یا خطرناکه؟ جاده لاینش محدود میشه؟ ساخت و سازه؟ چه خبره تا جاییکه دیدت کار می کنه... فرض کن الان داری از بلوار رد میشی یکی می پره بیرون، اصلا دنبال پوله طرف میخواد بدبختت کنه پس همیشه حواست به لاین خودت که هست، به لاین روبرو هم دقت کن (توی شهر ما یه خانمه همینجوری از بلوار پریده بیرون و تا بیان بفهمن چی شده، خانمه رو آخر با کاردک جمع کردن بنده ی خدا رو).........
اصلا من یکی از دوستام بود طفلک از جای کم برخوردار بود... همیشه وقتی میخواست از خیابون و اینها رد شه، نگاه نمیکرد اطرافش رو... یهو می پرید وسط خیابون... هی می گفتنم این کار رو نکن، هم خودتو ناقص می کنییا جونتو میذاری یکی دیگه رو هم بدبخت می کنی... و همیشه میگفت حق با عابره... من به خدا رسیدم تا بهش فهموندم که بابا جان اینجوریام نیست... اگه بزرگراه باشه، اگه کنار خط عابر باشی، کنار پل هوایی باشی، خری از حق تو نیست... بعدشم فکر کن طرف حواسش نباشه، میخوای یه عمر ناقص شی که توی کاغذ گفتن اون باید می ایستاد؟ خیلی وقتا ممکنه از سر ناآگاهی یا مثلا پدر یا مادری یه لحظه حواسش از بچه پپرت شه و کار دست همه بده... آخرشم این دوستم وقتی تصادف کرد و بعد از 15 سال هنوز نمی تونه انگشتش رو خم کنه، دیگه فهمید که نباید این کارو کنه... ولی خیلیا تا میانسالی هم این رو نمی فهمن... یک بنده خدایی رو می شناسم بدون کلاه ایمنی بود همیشه، آخرشم فرعی به اصلی رفتن با موتور جونش رو گرفت... با اینکه یه بار هم تصادف کرده بود دقیقا به همین طریق... ولی درسش رو نگرفت و خانواده ش رو تنها گذاشت... یکی دیگه رو دیدم از بزرگراه رد شد و الان لگن و یه سری قسمت های پاش پلاتینیه...
8) سخت تر کردن تمرین ها می تونه روی ماسه (ساحل یا بیابون که لازمه قبلش یه بررسی بکنید و به نوع ماشینتون هم مرتبطه و هر ماشینی رو نمی تونید بدون تجربه ببرید توی ساحل یا بیابون)، دور میدون (خلوت خلوت، فقط برای افزایش مهارت های شما)، دور میدون در بارون، شیب در بارون، دور زدن در شیب در بارون، دنده عقب در بارون (جای خلوت و خیلیییییی آهسته)... رانندگی با زنجیر چرخ و بدون زنجیر چرخ در جای ایمن برفی...
سعی کنید که چراغ هاتون همیشه سالم باشه، سنسورهای عقب کاملا سالم باشه...
یاد بگیرید با کمک سه تا آیینه (عقب و پهلوها) رانندگی کنید و هیچوقت سرتون رو به عقب برنگردونید (اون مدلی که دستتون رو باید بذارید پشت صندلی بغلی)
حتما ایمنی رو رعایت کنید (بستن کمربندها، تنظیم صندلی ها و آیینه ها، چک کردن زیر گاز و بخصوص ترمز که چیزی گیر نکرده باشه، چراغ ها، راهنماها وووو...)
خلاصه هررررر چی در شرایط بیششششششتر و سختتتتتت تری خودتون رو قرار بدید (حتی در شرایط کنترل شده)، ترستون کمتر میشه... چون می دونید که قبلا توی این شرایط بودید...
برای همین هم معتقدم که ماشین نو رو نباید برد برای تمرین... و مهمه که احساس ترس از جبران مادی رو نداشته باشید... نباید دستتون بلرزه که اگهههه تصادف کنم چی... همیشه باید اینجوری فکر کنید که تصادف هم بله ممکنه ولی من قدرت و توانایی کنترل ماشین رو دارم، بیمه دارم، توانایی مالی دارم و به امید خدا می تونم شرایط جدید رو کنترل کنم و بدون آسیب ازشون عبور کنم... ولی اگر هم تصادف شد من نمی ترسم چون پشتوانه دارم...
همیشه وقتی میخواید کاری کنید، ببینید توانایی جبران دارید؟ اونوقته که ترس پر میزنه و میره... من خیلی وقتا میخوام موتور دوستامون رو سوار شم، اول قیمت موتور رو می پرسم، بیمه ش رو می پرسم، ببینم اگر مثلا آیینه ش بشکنه در توانم هست بخرم بذارم سر جاش؟ و اگر بود سوار میشم و بدون هیچ ترسی جلو میرم... شما اگه توی رانندگی همش به درختا خیره باشید، مسلما باهاشون تصادف می کنید... این ترسیدن از آسیب مالی و جسمی هم همینه... باعث میشه بالاخره شما به اون آسیبی که فکر می کنید برسید... واقعا عین درخت می مونه... اما اگر ایمنی رو کامل رعایت کنید، از نظر مالی هم بدونید که توانایی جبران دارید، دیگه ترسی نمی مونه که ذهنتون رو مشغول کنه...
آزاده نزادیـم کـه آزاد بمیریـم
با گریه بزادیم و به فریاد بمیریم
با جبر و جهالت به جهان پای نهادیم
تا عاقبت از این همه بیداد بمیریم
با گریه بزادیم و به فریاد بمیریم
با جبر و جهالت به جهان پای نهادیم
تا عاقبت از این همه بیداد بمیریم
![[-]](http://khanumha.com/images/collapse.png)