شکم گردی در تهران

[Donya]

ستی جان ما اونطوری معمولا با دوستامون جشن نمیگیریم و دور هم بودن بیشتر و به خرج زیاد و هرچندسال یکبار ترجیح میدیم. الان چون یکسری خانم مسن هستند که توشون دو نفر حسود هست مجبورم یه مقدار بیش از حد لازم خرج کنم و این کارو خارج از بودجه میکنه، وگرنه که با کمتر ازین قیمت تو کافه تو تهران برگزار شده قبلا پذیرایی هم خوب بوده.
اینطوری هم هزینه ها خیلی بالا نمیره که معمولا خانم ها با هم دو نفری یک غذای اصلی سفارش میدن و چیزی شبیه چای با قوری سرو میشه برای همه. یا حتی سفارشی نیست و برای همه بصورت کلی چندتا غذا میاد سر میز و همه باهم از همه ش میخورن. نه اینکه حالا فکر کنی من خسیس باشم اینطوری بگیرم، کلا دورهمی هامون اینطوریه و چه صبحانه باشه چه نهار چه عصرانه بازهم غذای اضافی هست که به زور جهت جلوگیری از اسراف خورده یا برده بشه.
چون وقتی یکساعت یا یکساعت و نیم آدم یکجا نشسته در آن واحد یک برش کیک و یک لیوان چای میخوره قطعا خانمها نمیتونند یه غذای کاملو بخورن. حتی بسیاری از آقایون و بچه ها هم نمیتونند.
ولی خب الان که فکر میکنم به نظر خودمم بهتره آقایون و بچه ها رو حذف کنم و با چندتا خانم و دو سه تا دوست مامانم قضیه رو برگزار کنم. اونطوری خیلی شلوغ پلوغ بیست و پنج نفری سخته... و کافیه به بچه های همون دوتا خاله م که مشکل روحی روانی دارند بجای صد بار، ده بار تعارف کنیم هزار جور حرف و قصه درست میشه که به شوهر خودش یازده بار تعارف کرد به بچه های ما ده بار تعارف کرد...