۱۴۰۲/۴/۱۲، ۰۲:۴۸ عصر
عاطفه
من خودمو میذارم جای تو با شرایط تو تا حدی که میدونیم
من به سرعت کارای خونمو میکردم و میرفتم اونجا
یکی دوماه وقت میدادم که بچه داری و خونه داری تنهایی دستم بیاد
برای بچم برنامه خواب و غذا و بازیشو طبق خودمون دوتا نیچیدم و...
و شروع میکردم به پختن نون و کیک و شیرینی و هرجیزی که هممون میدونین خیلیییی توش استعداد داری
هم برات تفریحه
هم تو خونه بالای سر بچتی
هم درامد داری (حتی خیلی کم)
هم باعث میشه حس مفید بودن کنی
حداقل با درامدت حالا هرچقدر باشه برای خودت میتونی خرج کنی کم و زیاد
گاهیم از مادر و مادر شوهرت میتونی کمک بگیری
عاطفه مش من از 2سال قبل بارداری میگفت شما بیارین من 24 ساعته نگه میدارم
بابای خودمم همینطورااا
دیگه میدونی دیگه چقدر روی حرفشون وایسادن
البته خیلی خیلی خیلی موافقم که بچه، بچه ماست
اما مثالم برای این بود که ببینی کسایی که کلی وعده برای ممک و نگهداری بهم دادن عملا هیچی
عاطفه هیچکس اینجا شوهرش مثل شوهر من نیست
ادم متوقع و خودخواه
(اینا غر نیستا بچه ها، فقط برای مثال برای عاطفس)
یه مورد میگم بهت خودت برو تا تهش
من 1ماهی بوو غدای ناهار رو دو وعده ای درست میکردم که شامم بخوریم، تازه نه زمان کوچیکتریای بچم که اوضاع سختتر بودا همین سال جدید
اقا فرمودن اینجوری غذا درست نکن، داری معده هامونو مونده خور میکنی!!!!!
در صورتیکه خودش دیده خواهرش جمعه ها 2نوع غذا فقط درست میکنه برای کل هفته
تازه شوهرشم میبره
میخوام بگم من علاوه بر بچه داری تک و تنها کمکی توی خونه داری و حتی گاهی کارای مغازه نداشتم و ندارم
من جمعا در 24 ساعت اگرررر پسرم بخوابه شب رو تا صبح حدود 4 تا 5 ساعت میخوابم
بیشتر نمیتونم، نه که نخواما، نمیشه، اونوقت عقب میوفتم
و چون میدونم فقط خودمم و اگر کاری روی هم تلنبار بشه خودم بیچاره میشم پس پامیشم
نمیخوام خدا میدونه بگم من درسته کارما، اصلا باور کن
میخوام بگم اصلا اصلا فکر نمیکنم شوهر تو اینجوری باشه، فقط بنده خدا کارش زیاده، اونم منطقیه، توی این وضع اقتصادیه کوفتی و وقتی یکی داره کار میکنه باید 100 که هیچ 150 شو بذلره، خصوصا که بچه هم باشه
اون داره بیرونو هندل میکنه توهم خونه رو
باور کن من خوووووب میدونم بچه داری و خونه داری و... تنهایی چقدر سخته اما چاره و راه دیگه ای وقتی وجود نداره باید خودمونو وفق بدیم دیگه
ادنیزاد زود عادت میکنه
عاطفه به نظرم برو دنبال تکمیل هنر کیک و نون پزیت، اصلا کوچیک و دسته کم نگیرشا
من دختری رو میشناسم متولد 70 عه
سال 96 ازدواج کرد با دوست پسر پولدارش و پسره همه جیزشو توی قمار و شرطبندی از دست داد
دختره یکی یه دونه بود و هیچی عملا بلد نبود
رفت یه قنادی توی دماوند کار کرد و ریز ریز کار یلد گرفت، پیج زد و الان نگممممم برات که با نااااز سفارشاشو از 10 روز زووتر میگیره وگرنه نمیرسه
هونه خریدن 2سال پیش همون دماوند و ماشین خوب
شوهرشم حکم پیکشو داره
عاطی پاشو قربونت
ایندفعه دیگه پاشو
من خودمو میذارم جای تو با شرایط تو تا حدی که میدونیم
من به سرعت کارای خونمو میکردم و میرفتم اونجا
یکی دوماه وقت میدادم که بچه داری و خونه داری تنهایی دستم بیاد
برای بچم برنامه خواب و غذا و بازیشو طبق خودمون دوتا نیچیدم و...
و شروع میکردم به پختن نون و کیک و شیرینی و هرجیزی که هممون میدونین خیلیییی توش استعداد داری
هم برات تفریحه
هم تو خونه بالای سر بچتی
هم درامد داری (حتی خیلی کم)
هم باعث میشه حس مفید بودن کنی
حداقل با درامدت حالا هرچقدر باشه برای خودت میتونی خرج کنی کم و زیاد
گاهیم از مادر و مادر شوهرت میتونی کمک بگیری
عاطفه مش من از 2سال قبل بارداری میگفت شما بیارین من 24 ساعته نگه میدارم
بابای خودمم همینطورااا
دیگه میدونی دیگه چقدر روی حرفشون وایسادن
البته خیلی خیلی خیلی موافقم که بچه، بچه ماست
اما مثالم برای این بود که ببینی کسایی که کلی وعده برای ممک و نگهداری بهم دادن عملا هیچی
عاطفه هیچکس اینجا شوهرش مثل شوهر من نیست
ادم متوقع و خودخواه
(اینا غر نیستا بچه ها، فقط برای مثال برای عاطفس)
یه مورد میگم بهت خودت برو تا تهش
من 1ماهی بوو غدای ناهار رو دو وعده ای درست میکردم که شامم بخوریم، تازه نه زمان کوچیکتریای بچم که اوضاع سختتر بودا همین سال جدید
اقا فرمودن اینجوری غذا درست نکن، داری معده هامونو مونده خور میکنی!!!!!
در صورتیکه خودش دیده خواهرش جمعه ها 2نوع غذا فقط درست میکنه برای کل هفته
تازه شوهرشم میبره
میخوام بگم من علاوه بر بچه داری تک و تنها کمکی توی خونه داری و حتی گاهی کارای مغازه نداشتم و ندارم
من جمعا در 24 ساعت اگرررر پسرم بخوابه شب رو تا صبح حدود 4 تا 5 ساعت میخوابم
بیشتر نمیتونم، نه که نخواما، نمیشه، اونوقت عقب میوفتم
و چون میدونم فقط خودمم و اگر کاری روی هم تلنبار بشه خودم بیچاره میشم پس پامیشم
نمیخوام خدا میدونه بگم من درسته کارما، اصلا باور کن
میخوام بگم اصلا اصلا فکر نمیکنم شوهر تو اینجوری باشه، فقط بنده خدا کارش زیاده، اونم منطقیه، توی این وضع اقتصادیه کوفتی و وقتی یکی داره کار میکنه باید 100 که هیچ 150 شو بذلره، خصوصا که بچه هم باشه
اون داره بیرونو هندل میکنه توهم خونه رو
باور کن من خوووووب میدونم بچه داری و خونه داری و... تنهایی چقدر سخته اما چاره و راه دیگه ای وقتی وجود نداره باید خودمونو وفق بدیم دیگه
ادنیزاد زود عادت میکنه
عاطفه به نظرم برو دنبال تکمیل هنر کیک و نون پزیت، اصلا کوچیک و دسته کم نگیرشا
من دختری رو میشناسم متولد 70 عه
سال 96 ازدواج کرد با دوست پسر پولدارش و پسره همه جیزشو توی قمار و شرطبندی از دست داد
دختره یکی یه دونه بود و هیچی عملا بلد نبود
رفت یه قنادی توی دماوند کار کرد و ریز ریز کار یلد گرفت، پیج زد و الان نگممممم برات که با نااااز سفارشاشو از 10 روز زووتر میگیره وگرنه نمیرسه
هونه خریدن 2سال پیش همون دماوند و ماشین خوب
شوهرشم حکم پیکشو داره
عاطی پاشو قربونت
ایندفعه دیگه پاشو

