گپ و گفت مامانهای ۱۴۰۰

[Rose]

یوتاب جان من از اول روی تخت کنار مادر خوابوندمش (شب و روز) و شاید یکی دو بار روی تخت کنار خودم خوابیده تا من دراز بکشم...
آخر 4 ماه شیر شب رو گرفتم
آخر 6 ماه هم کلا دیگه توی اتاق خودش خوابید
از 7 ماهگی هم دیگه باباش میره میگیردش... چون با من هر 15 دقیقه بیدار بود...

سلین جان پسر من از حدود 2 سالگی کم کم خودش شروع کرد که خودش رو مشغول کنه...
فکر کنم پسر شما الان توی اون اواخر اضطراب جداییه...
یکم ممکنه زیاد شده باشه وابستگیش، ولی کنار بیا باهاش، تا می تونی بازی کن تا یاد بگیره، به مرور بهتر و بهتر میشه...
اگر می تونی و آلودگی هوا اجازه میده، ببرش توی پارک و کم کم فاصله ت رو باهاش زیاد کن تا خودش از وسائل استفاده کنه و یاد بگیره... توی خونه هم که بازی می کنی، کم کم فاصله ت رو زیاد کن، یکم حواست رو مشغول چیز دیگه نشون بده تا بتونه خودش بازی رو نگهداره (مثلا بلاک یا توپ بازی و...)... یعنی چند تای اول رو بازی کن که یاد بگیره، بعد کم کم فواصلی که بازی می کنی رو زیاد کن (مثلا اولش چند تا توپ بنداز... بعد بده پسرت، بعد یکی در میون با پسرت بازی کن، بعد چند تا در میون بازی کن، بعد کم کم دور شو ولی حواست باشه و تشویق زبانی کن... بعد کم کم فاصله ی تشویق ها رو زیاد کن وووو همینجور دورتر شو...)
ولی گذشت زمان مهمترین عامله... پسرت هنوز برای مستقل بازی کردن خیلی کوچولوئه... فکر کنم نهایتا مثلا 5 دقیقه اینطورا بتونه حواسش به شما نباشه... و وابستگی هم طبیعیه...

ولی این نوید رو بدم که من در همین چند هفته ی قبل، یعنی حدود 2.5 سالگی، تونستم بیست دقیقه در بیداری پسرم بخوابم... بدون اینکه مثلا موبایلی بدم بهش یا کاری باهاش داشته باشم... کم کم با لپ تاپ هم که کار می کنم کاریم نداره... که در نتیجه ی بی توجهیه که خودم دوست ندارم ولی خب مجبورم و باید یاد بگیره تنهایی هم خودش رو سرگرم کنه...