۱۴۰۰/۹/۲۷، ۰۳:۲۶ عصر
ترگل جون الان که شما فشار کارهای فرزند داری و زایمان رو روی شونه هاتون دارید خیلی برای رانندگی خودتونو اذیت نکنید. چون واقعا کار سختی نیست، منتها چون شما همزمان با مسئولیتی که به تازگی به دوش گرفتید در حال تمرین هستید به نظرتون سخت میاد. البته خدای نکرده قصد جسارت و دخالت ندارم. منطورم این بود که خودتونو اذیت نکنید. واقعا رانندگی کردن امتیازی نیست.
خود من هم سالها چون در شهر دیگه ای درس میخوندم از رانندگی فاصله گرفته بودم. به طوری که برام دغدغه شده بود. یک بار نشستم فکر کردم دیدم این کار فقط تمرکز و بیخیالی میخواد. وگرنه نه سوادی لازم داره نه حتی مهارت چندانی لازمه. این همه راننده تازه کار تو خیابونا فقط با اعتماد به نفس کارشونو پیش میبرن. منم کافیه بیخیال باشم و نترسم. والسلام.
بعدش دیگه نشستم پشت فرمون و کم کم روندم و حرفه ای تر شدم. یه چیزی هم که هست اینه که رانندگی تنهایی باعث میشه آدم اعتماد به نفس پیدا کنه. یعنی کسی کنار دستتون نباشه. تکنیک نیم کلاج هم خیلی به من کمک کرد.
خواستم تجربه خودمو بهتون بگم شاید دلگرمی ای باشه براتون. من مثلا وقتی مسیری برام سخت باشه، میگم مگه فلانی که این راهو رفته چی بیشتر از من داره؟ جواب معمولا هیچیه. پس منم میتونم.
خود من هم سالها چون در شهر دیگه ای درس میخوندم از رانندگی فاصله گرفته بودم. به طوری که برام دغدغه شده بود. یک بار نشستم فکر کردم دیدم این کار فقط تمرکز و بیخیالی میخواد. وگرنه نه سوادی لازم داره نه حتی مهارت چندانی لازمه. این همه راننده تازه کار تو خیابونا فقط با اعتماد به نفس کارشونو پیش میبرن. منم کافیه بیخیال باشم و نترسم. والسلام.
بعدش دیگه نشستم پشت فرمون و کم کم روندم و حرفه ای تر شدم. یه چیزی هم که هست اینه که رانندگی تنهایی باعث میشه آدم اعتماد به نفس پیدا کنه. یعنی کسی کنار دستتون نباشه. تکنیک نیم کلاج هم خیلی به من کمک کرد.
خواستم تجربه خودمو بهتون بگم شاید دلگرمی ای باشه براتون. من مثلا وقتی مسیری برام سخت باشه، میگم مگه فلانی که این راهو رفته چی بیشتر از من داره؟ جواب معمولا هیچیه. پس منم میتونم.