گپ و گفت مامانهای ۱۴۰۰

[Rose]

عاطفه جان بغلی شدن اصلا تا دو سالگی معنایی نداره و هر موقع میخواد باید بغل بشه... اینو قدیمیا میگفتن که از سر خودشون باز کنن، ده تا ده تا میاوردن نمی تونستن هی بچه به بغل باشن یا باردار بودن یا بچه زیر یه سال داشتن... حتی برای همین سفت و محکم قنداق می کردن، تریاک میدادن تا بچه آروم باشه بتونن به کاراشون برسن... ولی ماها همین یه دونه ها رو هم به زور میاریم و بزرگ می کنیم... بچه چند ماهه هیچی جز بغل مامانش نمیخواد که... اون اولا اصلا من نمیذاشتم به گریه و اینها بخواد برسه ولی خب کولیک و ریفلاکس داشت و خیلی وقتا بغل هم جوابگو نبود واقعا... ولی من دوتا آغوشی داشتم، با چادر حتی می بستمش و کار می کردم... هر چی بیشتر الان در تماس با شما یا نگهدار اصلیش باشه، در آینده احساس امنیت بیشتری خواهد داشت و زودتر مستقل میشه و راحت تر میشی تا بچه ای که این دو سه سال اول رو توجه نکردی و امنیتش تامین نشده و دچار تله ی طردشدگی و بی ارزشی و اینها شده...
کتاب زندگی خود را دوباره بیافرینید جفری یانگ طرحواره ها رو برررسی کرده و بر میگرده به ریشه های تله ها اشاره می کنه که تقریبا تمامش مرتبط با مادر و رفتار مادر و در دسترس بودن مادره... الان بوکاپو خلاصه ی رایگانشو هم برای این هفته یعنی تا فردا گذاشته می تونی گوش بدی...
ولی د مورد بغل کردن کتابهای مختلف فرزندپروری تاکید دارن که نیاز به آغوش بچه باید حتما در لحظه تامین بشه... بچه ی چند ده روزه کوچیکتر از اینه که به بغلی شدنش بخوایم فکر کنیم... بغلش کن بذار باهات امنیت داشته باشه...
بعدش یه مدت استراحت های کوتاه خواهی داشت، بعد دوباره از ۶ تا ۱۸ ماهگی نباید ازش دور بشی... بغل هر موقع خواست بهش بدی و... بعد به مرور بزرگتر که میشه خودش با خودش بازی می کنه، سرگرم میشه، کمک می کنه و... بارش کم میشه در حدی که خودت دلت تنگ میشه برای روزایی که توی بغلت جا میشد...
من تقریبا بعد ۶ ماه بود که میذاشتمش توی کریر و باهاش شکلک و اینا درمیاوردم و کارام رو می کردم یا کنار دستشویی و... می بردم که ببیندم... حدود ۸ ماهگی هم که میگرفت به دیوار و دور خونه می چرخید دیگه به هر جایی که میخواست می رسید... فقط باید جلو چشم می بودم یا صدام باشه یا خیلی کوتاه و سریع به کارم برسم...
خلاصه که برای فکر کردن به بغلی شدن خیلی کوچولوئه، فکرشو نکن