گپ و گفت مامانهای ۱۴۰۰

[Rose]

ماهور جان ما بالاخره بچه می خواستیم... و با توجه به ۷-۸ سالی که از ازدواجمون میگذشت، داشتیم نگران میشدیم که نکنه مشکلی هست که مثل خیلیا که میگن ناخواسته شد، ما هیچ ناخواسته ای نداشتیم... مثلا دوست خودم همش میگفت من ۴ بار باردار شدم ناخواسته بود که دوتاش نموند ووو... یعنی نگرانی از اینکه نکنه نتونیم بچه دار شیم کم کم داشت جون می گرفت...
از یه طرف هم دوست داشتیم ببینیم بچه ای که ترکیب دوتامون باشه چطور میشه... و بتونیم بالاخره ژنمون رو روی زمین نگهداریم...
واقعا بچه دار شدن خیلیش غریزیه و کمتر کسی واقعا دلیل آنچنانی می تونه براش پیدا کنه... ولی خب تا واردش نشی اصلا نمیدونی چه خبره...
در مورد بچه خب رفرنس های بارداری خیلی خوب و کاملن... اما در مورد تربیت بچه و سختی هاش، آنچنان اطلاع رسانی نمیشه... ولی درباره ی بارداری چرا و سعی می کنن که مادر سالم بچه رو به دنیا بیاره ولی برای بعدش برنامه ای نیست... حتی نگاه کنی، از نظر امکانات شهری واقعا کسی به مادری که بچه کوچیک داره فکر نکرده... از رمپ هایی که نیست یا رمپ هایی که بنز بکس و باد می کنه بگیر تا اتاق شیردهی و تعویض توی مراکز خرید و پاساژ و فروشگاه و حتی مسجد و... یا امکان بردن کالسکه توی پیاده روهای اکثر جاها نیست... حتی جلوی تره بار راه بند داره... پله داره... خب اینا تا وقتی بچه نیاد متوجه نمیشی چقدر فرسایشیه... یا بحث بی خوابی یا خواب بی کیفیت که کمرشکنه اصلا در موردش صحبت نمیشه!!!! بی خوابی کورتیزول رو بالا می بره، هورمون های شادی رو کم می کنه، آدما رو افسرده می کنه، تمرکز رو کم می کنه، بخش هایی از مغز رو از بین می بره.... فکر کن کسی میاد اینو بگه که خانما از مادر شدن منصرف شن؟؟؟ نه والا... من بخوام مدل بی خوابی رو شبیه سازی کنم، میگم یه گوشی بدید پارتنرتون، بین بازه ی یک ربع تا دو ساعت تنظیم کنه، بدون اینکه بگه چه ساعت هایی تنظیم کرده، صدای زنگ گوشی هم صدای گوشخراش گریه ی بچه باشه... مدت گریه رو هم خود پارتنر تعیین کنه از ۵ دقیقه تا ۴ ساعت... و حالا هر موقع گوشی زنگ خورد تا وقتی اون گوشی داره زنگ می خوره در بغل راه ببرش تا خودش بالاخره قطع شه و نمی دونی هم کی قطع میشه... این روند تا چهارماه که اکثریت قریب به اتفاق بچه ها رو شامل میشه ولی عمدتا تقریبا یک سال و یه سری بد شانسایی مثل ما تا ۲ سال درگیر این وضعیت خواهند بود........ مساله اینه که اینها رو کسی نمیگه... و انتظار دارن مادر روز بعد سرحال و ترگل ورگل به کاراش برسه... برای بچه وقت بذاره، به خونه و خورد و خوراک و همه چی برسه... و بدبختی اینه که تا توی قضیه نباشی فکر می کنی طرف داره اگزجره می کنه... ولی عریان ترین واقعیت همین مادریه که از فشار بچه ای که از گوشت و استخوان خودش درست کرده، خسته میشه... واقعا واقعا واقعا هر کسی میخواد بپه دار شه، قبلش یک ماه بره بچه ای که تازه دنیا اومده رو نگهداره، مطمئنا دیدش از هزاران هزار کتاب بازتر میشه... یه کمکی هم به اون مادره میشه، خود فرد هم متوجه میشه بچه چییییییه......


از نطر زمان بچه دار شدن هم از این نظر که بهترین زمان برای بچه دار شدن بود انتخاب کردیم که تدی این تایم باشه، چون وقتی سر کار برم، نمی تونستم برنامه م رو خودم تنظیم کنم و تا دو سه سال اولویتم بچه م باشه و سر هر کاری باشیم، ۹ ماه بشه یک سال، میگن بفرمایید به سلامت.... ولی دانشگاه بعیده اخراج کنه دیگه، کلی هم مرخصی میده... من مرخصیای بارداری رو هم بعد از زایمان استفاده کردم... ولی کار کردن مگه اینطوری میشه؟ چه کارمند چه صاحب کار باشی بچه دار شدن آسیب بزرگی میزنه چه به شغل مادر چه به روان بچه...