من همیشه چه تو وضع مالی ضعیف چه قوی، از کیفیت چیزایی که به بهداشت و سلامتیم مربوطه، هیچوقت نمیزنم. فقط تعداد خریدام کم و زیاد میشه. لوازم ارایشم همیشه از برندای خوبه، کفش هم حتما مارک. رنگ مو کم میزدم ولی همیشه رنگموی باکیفیت. الانمکه چند ساله کلا رنگ نمیزنم. حتی وقتی پول نداشتیم باز رستوران خوب میرفتیم ولی کمتر سفارش میدادیم
ولی کیفیت کیف اصلا مهم نیست برام. یا روسری یا لباس و …
نمیدونم چرا من برعکس هیچوقت دوست ندارم پولم رو بدم طلا بخرم. باز برای سرمایه گذاری سکه رو ترجیح میدم.
کلا دوست ندارم طلای سنگین بپوشم. احساس راحتی تو مهمونی ندارم. مدام باید چک کنم قفلشون بار نشده باشه.
شایدم بخاطر خانمایی که از بچگی و بعد از ازدواجم دورو برم بودن که مدام گیر طلا خریدن بودن ولی کیفیت زندگیشون پایین بود یا مامانم که اهل طلا نبود، همیشه همه پولشو خرج ما میکرد
ولی الان دیگه ما تحصیل کرده ایم و میتونیم از روش های مدرن تری سرمایه گذاری کنیم
ولی کیفیت کیف اصلا مهم نیست برام. یا روسری یا لباس و …
نمیدونم چرا من برعکس هیچوقت دوست ندارم پولم رو بدم طلا بخرم. باز برای سرمایه گذاری سکه رو ترجیح میدم.
کلا دوست ندارم طلای سنگین بپوشم. احساس راحتی تو مهمونی ندارم. مدام باید چک کنم قفلشون بار نشده باشه.
شایدم بخاطر خانمایی که از بچگی و بعد از ازدواجم دورو برم بودن که مدام گیر طلا خریدن بودن ولی کیفیت زندگیشون پایین بود یا مامانم که اهل طلا نبود، همیشه همه پولشو خرج ما میکرد
ولی الان دیگه ما تحصیل کرده ایم و میتونیم از روش های مدرن تری سرمایه گذاری کنیم