من واقعا اونجوری یادم نیست دقیق... چون دیر هم دندونش دراومد یهو چند تا باهم دراومدن و ما یهو از مسواک انگشتی شیفت کردیم روی مسواک اصلی... ولی مسواک انگشتی رو مدتها بود براش می زدیم عادت داشت... با مسواک معمولی هم احتمالا به لثه هم می خورده...
بچه ی زیر دو سال که متوجه تولد آنچنان نیست... میشه سرش رو با چیزای دیگه گرم کرد... اگرچه تاکید اصلی زیر 1 ساله که شیرینی و نمک نخورن... و واقعا اون موقع کاملا میشه بچه رو کنترل کرد و چیزی نمی فهمه... مثلا این کلیپ ها که آدم می بینه که به بچه ی چند ماهه دارن بستنی می دن و... خودشون با دست خودشون دارن بچه رو داغون می کنن، معلومه برن مراسم هم مسلما به بچه کیک و شیرینی و بستنی میدن...
پسر من اگه اشتباه نکنم کلا تا الان 4 یا 5 بار بستنی خورده...
بعد بچه ای که تا 2-3 سالگی مراعات کرده باشیم، بعدش هم تمایلی به شیرینی نشون نمیده... همین دیروز یکی از مواردی بود که اتفاقی بستنی گرفتیم چون من حالم خوب نبود و امروز هم آوردیم بخوریم، پسرم در کللل 3 قاشق چایخوری هم نخورد... ولی شکلات که از سنین پایین تر خورده (بدون اینکه من بدونم)، واقعا دریایی بذاری جلوش ممکنه بخوره...
به نظر من هم اونجایی که میریم باید حواسشون باشه خودشون... چون الان اونهایی که دارن طبق متد روز بچه تربیت می کنن، محدودیت شیرینی رو حتما اعمال می کنن... حالا یکم شکلات دور از دسترس بچه باشه یا جلوش میوه و میوه ی خشک و چیزای مفید مثل شیر بذاریم و شکلات و... رو نبینه، فکر نمی کنم بفهمه و سراغش رو بگیره... البته به قول شما ما توی کرونا بزرگشون کردیم و خبری از مهمونی و تولد نبوده... یعنی 1 تولد هم نرفتیم تا الان... ولی به نظرم همه چیز بستگی به سطح توجه والدین داره... و با برنامه ریزی قابل کنترله...
تازه میگم با اینهمه مراعات ها، با بچه های هم گروهیمون که باهم تقریبا زایمان داشتیم، همه مون بچه هامون لک رو که دارن (پسر من انار باز یکم کمتر) و بقیه حتی با اینکه بچه هاشون مثلا 2 تا 3 ماه از پسر من بزرگتر بودن، چندتاشون مرداد تا آذر اینطورا بود که بیهوشی گرفتن و دندوناشون رو درست کردن...
کلا سعی کنید اطلاعات کسب کنید می بینید چقدر شیر شب، نخوردن شیرینی و... مهمه... چون فقط هم شیرینی مصنوعی نیست که در اختیار بچه اس... تمام مواد نشاسته ای، قندی، نونی، برنجی، شیرین، میوه ها، شیر و لبنیات انواع مختلف قند رو دارن... یعنی نه فقط بچه، ما خودمون هم در محاصره ی انواع قندیم.. حالا ما یکم باید بیشتر تلاش کنیم که قند مصنوعی کمتر باشه که بچه هم از نظر دندانی، هم از نظر پانکراس و دیابت و اینها نسبتا سالمتر بمونه ان شاءالله...
بعد من کاری که کردم اینه که میوه های خشک که پسرم دوست داره (انبه، سیب، موز، کشمش (این رو کمتر))، توی زیپ کیپ های کوچولو ریختم، دادم همسرم که اگه کسی می خواست چیزی به پسرم بده، از اونها بهش بده (چون همسرم پسرم رو معمولا می بره محل کارش و دوستاش بهش شکلات زیاد می دادن... و من معتقدم همونها هم دندونش رو لک کرد... وگرنه به خدا خیلییییییییییی حواسم بود... حتی بعد از کیک های خونگی که تا دو سالگی فقط از اونها می دادم و شکر مثلا در حد چند قاشق توی کیک های 2-3 تخم مرغی داشت، که همونم بعدش مسواک میزدم............) ولی شکلات واموووووونده میره لای دندون و واقعا آسیبزاست... قند و نقل و اینها هم همچنین... کلوچه، کیک های شکلاتی، خود شکلات مثلا کاکائویی، همه شون لای دندون گیر می کنن... شیر میره لابلای دندونا رسوب می کنه................
یعنی اگه خواستیم بدیم، قند بدیم بعدش آب بدیم خیلی بهتر از شکلات و کیک و کلوچه اس... و نکته ی خیلی مهمتر در مراقبت های دندان، تعداده... یعنی فرضا قراره به بچه یه کلوچه، یه بستنی و یه شکلات بدیم، اینها رو همه رو یه وعده کنیم، باهم بدیم و بعدش تمیزززز مسواک بزنیم و دیه در طول روز خبری از هله هوله نباشه... یعنی حجم شیرینی اصلا به اندازه ی تعداد دفعاتی که شیرینی می خورن مهم نیست...
مونا جان یه سری چیزا مثل نوشابه و... انگار که استخون بچه رو می سوزونه......... اصلا اصلا حتی در مهمونی اینها رو ندید...
من یه جا دیدم دقیقا همین مساله بود که عروسمون بچه رو میاره، میگه نوشابه نیارید سر سفره... و کللللللللل کامنتها این بود که چه عروس خودخواهی!!!! با اینکه اصلا به نظر من اینطور نیست!!! ما وظیفه مونه از بچه مون حفاظت کنیم... حالا حتی اگه می گی و اونها گوش نمیدن که مثلا نوشابه رو با دوغ جایگزین کنن، شما خودت توی یه شیشه نوشابه، یهههه ذره چای با یه عالم آب بریز، میشه تیره، به جای نوشابه به بچه بده... یا آب یه پرتقال یا حتی یکم از مولتی ویتامین اون روزش رو بریز توی لیوان و آب بریز روش بده بچه... یا آب بده توی ظرف تمیز نوشابه... فکر کنه آبه... بچه تا وقتی یه چیز رو تست نکنه که نمی دونه چیه و چه مزه ایه... حالا باید ببینی کدوم جوابگوئه... ما توی خونه که اصلا نداریم، مهمونی هم که نمیریم ولی کلا همون خونه ی مامان همسر هم که هر از گاهی می رفتیم، اصلا خبری از نوشابه نبود...
حتی من پسرم یه بار وقتی من نبودم باباش بهش نوشابه داده، اه بدونی داشتم جنگ جهانی راه می نداختم... نوشابه خیلی بده...
بعد نیازی نیست همچین قانونی رو با خوردنی ها درک کنه... اگه بزرگ بشه و جایی مثلا مشروب، یا روانگردان و... باشه، چون اونجا قانونشه که اینا بخورن، بچه باید بخوره؟ یا بتونه رد کنه؟ این قانون میگه هر جا فقط بخاطر قانون ما باید کاری رو بکنیم یا نه... ولی جلوتر از اون خود تصمیم گیری و سبک و سنگین کردن باید باشه... حالا بزرگتر بشه و از بچگی نخورده باشه، مسلما تمایلش هم در آینده کمتره (بچه هایی که خیلی راحت غذا نمی خورن، معمولا والد بخصوص مادری دارن که یکم ایرادگیره، کمتر انواع مزه ها رو تست کرده و بچه هم محدودیت توی مزه ها داشته و کم کم عادت می کنه... ما میایم از همین ویژگی، استفاده می کنیم و غذای بی نمک و نسبتا بی قند (چون قند غیرقابل حذفه)، میدیم تا طبعش عادت کنه... به مرور که بزرگ شه، کم کم خودش خوشش نمیاد... ولی اینکه توی ذهنش باشه که چون قانونه باید اینجور باشه، برای آینده ی بچه ها به نظر من خوب نیست...
بچه ی زیر دو سال که متوجه تولد آنچنان نیست... میشه سرش رو با چیزای دیگه گرم کرد... اگرچه تاکید اصلی زیر 1 ساله که شیرینی و نمک نخورن... و واقعا اون موقع کاملا میشه بچه رو کنترل کرد و چیزی نمی فهمه... مثلا این کلیپ ها که آدم می بینه که به بچه ی چند ماهه دارن بستنی می دن و... خودشون با دست خودشون دارن بچه رو داغون می کنن، معلومه برن مراسم هم مسلما به بچه کیک و شیرینی و بستنی میدن...
پسر من اگه اشتباه نکنم کلا تا الان 4 یا 5 بار بستنی خورده...
بعد بچه ای که تا 2-3 سالگی مراعات کرده باشیم، بعدش هم تمایلی به شیرینی نشون نمیده... همین دیروز یکی از مواردی بود که اتفاقی بستنی گرفتیم چون من حالم خوب نبود و امروز هم آوردیم بخوریم، پسرم در کللل 3 قاشق چایخوری هم نخورد... ولی شکلات که از سنین پایین تر خورده (بدون اینکه من بدونم)، واقعا دریایی بذاری جلوش ممکنه بخوره...
به نظر من هم اونجایی که میریم باید حواسشون باشه خودشون... چون الان اونهایی که دارن طبق متد روز بچه تربیت می کنن، محدودیت شیرینی رو حتما اعمال می کنن... حالا یکم شکلات دور از دسترس بچه باشه یا جلوش میوه و میوه ی خشک و چیزای مفید مثل شیر بذاریم و شکلات و... رو نبینه، فکر نمی کنم بفهمه و سراغش رو بگیره... البته به قول شما ما توی کرونا بزرگشون کردیم و خبری از مهمونی و تولد نبوده... یعنی 1 تولد هم نرفتیم تا الان... ولی به نظرم همه چیز بستگی به سطح توجه والدین داره... و با برنامه ریزی قابل کنترله...
تازه میگم با اینهمه مراعات ها، با بچه های هم گروهیمون که باهم تقریبا زایمان داشتیم، همه مون بچه هامون لک رو که دارن (پسر من انار باز یکم کمتر) و بقیه حتی با اینکه بچه هاشون مثلا 2 تا 3 ماه از پسر من بزرگتر بودن، چندتاشون مرداد تا آذر اینطورا بود که بیهوشی گرفتن و دندوناشون رو درست کردن...
کلا سعی کنید اطلاعات کسب کنید می بینید چقدر شیر شب، نخوردن شیرینی و... مهمه... چون فقط هم شیرینی مصنوعی نیست که در اختیار بچه اس... تمام مواد نشاسته ای، قندی، نونی، برنجی، شیرین، میوه ها، شیر و لبنیات انواع مختلف قند رو دارن... یعنی نه فقط بچه، ما خودمون هم در محاصره ی انواع قندیم.. حالا ما یکم باید بیشتر تلاش کنیم که قند مصنوعی کمتر باشه که بچه هم از نظر دندانی، هم از نظر پانکراس و دیابت و اینها نسبتا سالمتر بمونه ان شاءالله...
بعد من کاری که کردم اینه که میوه های خشک که پسرم دوست داره (انبه، سیب، موز، کشمش (این رو کمتر))، توی زیپ کیپ های کوچولو ریختم، دادم همسرم که اگه کسی می خواست چیزی به پسرم بده، از اونها بهش بده (چون همسرم پسرم رو معمولا می بره محل کارش و دوستاش بهش شکلات زیاد می دادن... و من معتقدم همونها هم دندونش رو لک کرد... وگرنه به خدا خیلییییییییییی حواسم بود... حتی بعد از کیک های خونگی که تا دو سالگی فقط از اونها می دادم و شکر مثلا در حد چند قاشق توی کیک های 2-3 تخم مرغی داشت، که همونم بعدش مسواک میزدم............) ولی شکلات واموووووونده میره لای دندون و واقعا آسیبزاست... قند و نقل و اینها هم همچنین... کلوچه، کیک های شکلاتی، خود شکلات مثلا کاکائویی، همه شون لای دندون گیر می کنن... شیر میره لابلای دندونا رسوب می کنه................
یعنی اگه خواستیم بدیم، قند بدیم بعدش آب بدیم خیلی بهتر از شکلات و کیک و کلوچه اس... و نکته ی خیلی مهمتر در مراقبت های دندان، تعداده... یعنی فرضا قراره به بچه یه کلوچه، یه بستنی و یه شکلات بدیم، اینها رو همه رو یه وعده کنیم، باهم بدیم و بعدش تمیزززز مسواک بزنیم و دیه در طول روز خبری از هله هوله نباشه... یعنی حجم شیرینی اصلا به اندازه ی تعداد دفعاتی که شیرینی می خورن مهم نیست...
مونا جان یه سری چیزا مثل نوشابه و... انگار که استخون بچه رو می سوزونه......... اصلا اصلا حتی در مهمونی اینها رو ندید...
من یه جا دیدم دقیقا همین مساله بود که عروسمون بچه رو میاره، میگه نوشابه نیارید سر سفره... و کللللللللل کامنتها این بود که چه عروس خودخواهی!!!! با اینکه اصلا به نظر من اینطور نیست!!! ما وظیفه مونه از بچه مون حفاظت کنیم... حالا حتی اگه می گی و اونها گوش نمیدن که مثلا نوشابه رو با دوغ جایگزین کنن، شما خودت توی یه شیشه نوشابه، یهههه ذره چای با یه عالم آب بریز، میشه تیره، به جای نوشابه به بچه بده... یا آب یه پرتقال یا حتی یکم از مولتی ویتامین اون روزش رو بریز توی لیوان و آب بریز روش بده بچه... یا آب بده توی ظرف تمیز نوشابه... فکر کنه آبه... بچه تا وقتی یه چیز رو تست نکنه که نمی دونه چیه و چه مزه ایه... حالا باید ببینی کدوم جوابگوئه... ما توی خونه که اصلا نداریم، مهمونی هم که نمیریم ولی کلا همون خونه ی مامان همسر هم که هر از گاهی می رفتیم، اصلا خبری از نوشابه نبود...
حتی من پسرم یه بار وقتی من نبودم باباش بهش نوشابه داده، اه بدونی داشتم جنگ جهانی راه می نداختم... نوشابه خیلی بده...
بعد نیازی نیست همچین قانونی رو با خوردنی ها درک کنه... اگه بزرگ بشه و جایی مثلا مشروب، یا روانگردان و... باشه، چون اونجا قانونشه که اینا بخورن، بچه باید بخوره؟ یا بتونه رد کنه؟ این قانون میگه هر جا فقط بخاطر قانون ما باید کاری رو بکنیم یا نه... ولی جلوتر از اون خود تصمیم گیری و سبک و سنگین کردن باید باشه... حالا بزرگتر بشه و از بچگی نخورده باشه، مسلما تمایلش هم در آینده کمتره (بچه هایی که خیلی راحت غذا نمی خورن، معمولا والد بخصوص مادری دارن که یکم ایرادگیره، کمتر انواع مزه ها رو تست کرده و بچه هم محدودیت توی مزه ها داشته و کم کم عادت می کنه... ما میایم از همین ویژگی، استفاده می کنیم و غذای بی نمک و نسبتا بی قند (چون قند غیرقابل حذفه)، میدیم تا طبعش عادت کنه... به مرور که بزرگ شه، کم کم خودش خوشش نمیاد... ولی اینکه توی ذهنش باشه که چون قانونه باید اینجور باشه، برای آینده ی بچه ها به نظر من خوب نیست...
آزاده نزادیـم کـه آزاد بمیریـم
با گریه بزادیم و به فریاد بمیریم
با جبر و جهالت به جهان پای نهادیم
تا عاقبت از این همه بیداد بمیریم
با گریه بزادیم و به فریاد بمیریم
با جبر و جهالت به جهان پای نهادیم
تا عاقبت از این همه بیداد بمیریم