نسیم جان دقیقا درسته کارای روتین عادی واقعا وقتی نمیبره تمیزکاری هفتگی ناهار شام عادی حتی با شغل فول تایمم با مشارکت همسر میشد کامل انجامش داد الان با بچه کوچیک هم میشه انجامش داد اما یه سری خانه داریا مثل چیزیکه رز جان گفتن واقعا سخته بنظرم اصلا اون کدبانوگریه نه خانه داری معمولی اینکه هر روز نظافت کنی غذاهای متنوع درست کنی کیک و شیرینی بپزی و … واقعا یه شغله بنظر من هم. من به شخصه همچین کسی دورو برم ندیدم تو خانواده همه یا شاغلن و کارای روتین رو انجام میدن یا خانه دار عادین ووقتشونو با تفریح و باشگاه پر میکنن که خب مشخصا میشه وقت آزادی که به این کار تخصیص داده میشه.
اما همونطور که گفتی بچه کوچیک کلا برنامش متفاته اصلا زندگی قبلیت در صورت اشتغال بیرون از خونه و یا خانه داری در سطح حرفه ای متحول و زیر و رو میشه
البته الان نه اینکه بگم شاخ غوله ها اینم به هر حال انتخاب خود آدمه و واقعا شیرینی خودشو داره به شخصه در حال حاضربا هیچی عوضش نمیکنم اما واقعا خانمی که دست تنها مخصصا باشه خیلی سخت براش میگذره حداقل اون اوایل. اینو میگیم ه صرفا مامانای آینده بدونن چی در انتظارشونه
ولی کلا برای اینکه از موضوع تا پیک دور نشیم من بگم که تا قبل زایمان خب دو جا کار میکردم یکی فول تایم و اون یکی ساعتی مجموعا متوسط ۱۵ ساعت از ۶-۶:۳۰ صبح میرفتم حدود ۹ شب برمیگشتم بعد برگشتم بلافاصله یه دوش کوتاه ، حالا بستگی داشت من زودتررسیده باشم یا همسرم ، غذا رو حاضر میکردیم ( معمولا طول هفته تا پنجشنبه دو سه بار من دو سه بارم همسر یه بارم حاضری و سفارش میدادیم. غذایی هم میپختیم برای فردا ناهار هم میبردیم با اینکه محل کارمون غذا میداد اما چون همسرم رژیم خاص داشت من هم کنی وسواسیم غذا میپختیم.
پنجشنبه ها من تا ساعت ۳ عصر سرکار بودم که خب همسرم صبحانه ناهار رو زحمتش رو میکشید شام رو هم یا ایشون یا حاضری تهیه میشد. جنعه هم خودم معمولا ناهار شام رو میپختم صبحانه همسرم. نظافت هفتگیم که در حد تی و جاروبرقی وگردگیری همسرم زحمت میکشید مرتب کردن و نظافت سرویسا چون من میگم کمی حساسم حتما خودم هفتگی انجام میدادم. ماهانه هم دو نفر از شرکت خدمات میگرفتیم زحمت میکشیدن تمیز میکردن که خب تو دوران کرونا به سه ماه یکیار رسید. خریدارم هرکدوممون از سرکار میومدیم و میتونیتیم خرید کنیم انجام میدادیم و به اون یکی اطلاع میدادیم. خرید کلی هم از هایپر سه ماه یکیار با هم انجام میدادیم.
اما الان
خب من از هفته اول ( حدود روز چهارم پنجم) بعد تولد دخترم تنها شدم و خب به محل کارمم اطمینان داده بودم کارا رو انجام میدم . اون موقع هنوز صحبتهای رز جان رو با گوشت و پوست حس نکرده بودم
یادمه روز اول شیک رفتم پشت میز ( دقیقا روز ششم زایمان) گفتم خب کارو شروع کنم یعنی نشون به اون نشون که روز اول حتی ده دقیقه هم نشد کار کنم یعنی دخترم اصلا آروم نبود کم کم بلاخره روشهای مختلف رو امتحان کردم مثلا بچه بغلم باشه کار کنم خب اون هم زیاد نمیتونستم از کت و کول میفتادم لپتاپ و بار و بندیل رو ببرم رو تخت که این روش عالی بود باعث میشد روزانه سه ساعت حدودا کار کنم چون تخت دخترم چسبیده بهم بود تا میخواست شروع به گریه کنه بغلش میکردم و همزمان کار میکردم خلاصه رفته رفته روشهای نوین کشف کردم چون خب کارم واقعا جوریه که اگه چند ماه کار نکنم از بازار کار عقب میفتم و واقعا هم عاشق کارمم. اما خب تبعاتش این بود که ماه اول درست نتونستم به خورد و خوراکم برسم و باعث کاهش وزنم شد متاسفانه اما از ماه دوم که خواب شب دخترم تنظیم شد دیگه مصمم شدم نظم بهتری بدم صبح بعد انجام کارای دخترم سریع یه صبحانه حاضر میکنم معمولا دخترم بغلمه که صبحانه رو میخورم. همزمان یا دخترم بغلم خوابه ( فعلا رو زمین و تخت طول روز نمیمونه) یا در حین شیر خوردن کارای شرکت رو انجام میدم. بعد تا شب که همسرم بیاد صبر میکنم وقتی اومد دخترم رو میدم بهش غذای شب و فردا ماهارو درست میکنم
دخترمو حموم میبرم بعد هونه رو تاریک میکنم شیر میدم تا بخوابه ( حدود ۱۱ شب) دیگه ساعت ۱۱:۳۰ معمولا دخترم میخوابه میبرمش رو تختش و میام با همسرم شام میخوریم و یکم حرف میزنیم غذای فردا رو ظرف میکنیم و لباس و اینها مه دیگه روزانه هست میذارم شسته بشه و دیگه لالا تا صبح روز بعد ( البته این بین دو بار هم دخترم برای شیر پا میشه که هر بار با احتساب آروغ گرفتن ۴۵ دقیقه تا یک ساعت میشه)
خلاصه این بود برنامه روزانه من
آها وقتی طول روز بچه خوابه تو بغلم و کار شرکتم ندارم یه سریال و فیلم هم میبینم. بعدشم تو همون حالت بغل کتاب برای دخترم میخونم البته کتاب بزرگساله ولی خب صرفا برای شنوایی و دایره لغاتش میخونم و خب کتابیه که خودمم دوسش دارم
باید برم براش جندتا کتاب کودک هم بخرم چون متاسفانه نه شعر کودک بلدم نه لالایی
اینم انشای من بود مرنبط با موضوع تاپیک
غلطای املایی هم که میبینید مربوط به اینه یه دستم بچه خوابه و با اون دست تایپ میکنم. زمامای آزاد دیگه هم که بچه خوابه تو بغلم و کاری نمیتونم بکنم مثل الان، که یا اینجام و یا تو نت میچرخم
اما همونطور که گفتی بچه کوچیک کلا برنامش متفاته اصلا زندگی قبلیت در صورت اشتغال بیرون از خونه و یا خانه داری در سطح حرفه ای متحول و زیر و رو میشه
البته الان نه اینکه بگم شاخ غوله ها اینم به هر حال انتخاب خود آدمه و واقعا شیرینی خودشو داره به شخصه در حال حاضربا هیچی عوضش نمیکنم اما واقعا خانمی که دست تنها مخصصا باشه خیلی سخت براش میگذره حداقل اون اوایل. اینو میگیم ه صرفا مامانای آینده بدونن چی در انتظارشونه
ولی کلا برای اینکه از موضوع تا پیک دور نشیم من بگم که تا قبل زایمان خب دو جا کار میکردم یکی فول تایم و اون یکی ساعتی مجموعا متوسط ۱۵ ساعت از ۶-۶:۳۰ صبح میرفتم حدود ۹ شب برمیگشتم بعد برگشتم بلافاصله یه دوش کوتاه ، حالا بستگی داشت من زودتررسیده باشم یا همسرم ، غذا رو حاضر میکردیم ( معمولا طول هفته تا پنجشنبه دو سه بار من دو سه بارم همسر یه بارم حاضری و سفارش میدادیم. غذایی هم میپختیم برای فردا ناهار هم میبردیم با اینکه محل کارمون غذا میداد اما چون همسرم رژیم خاص داشت من هم کنی وسواسیم غذا میپختیم.
پنجشنبه ها من تا ساعت ۳ عصر سرکار بودم که خب همسرم صبحانه ناهار رو زحمتش رو میکشید شام رو هم یا ایشون یا حاضری تهیه میشد. جنعه هم خودم معمولا ناهار شام رو میپختم صبحانه همسرم. نظافت هفتگیم که در حد تی و جاروبرقی وگردگیری همسرم زحمت میکشید مرتب کردن و نظافت سرویسا چون من میگم کمی حساسم حتما خودم هفتگی انجام میدادم. ماهانه هم دو نفر از شرکت خدمات میگرفتیم زحمت میکشیدن تمیز میکردن که خب تو دوران کرونا به سه ماه یکیار رسید. خریدارم هرکدوممون از سرکار میومدیم و میتونیتیم خرید کنیم انجام میدادیم و به اون یکی اطلاع میدادیم. خرید کلی هم از هایپر سه ماه یکیار با هم انجام میدادیم.
اما الان
خب من از هفته اول ( حدود روز چهارم پنجم) بعد تولد دخترم تنها شدم و خب به محل کارمم اطمینان داده بودم کارا رو انجام میدم . اون موقع هنوز صحبتهای رز جان رو با گوشت و پوست حس نکرده بودم
یادمه روز اول شیک رفتم پشت میز ( دقیقا روز ششم زایمان) گفتم خب کارو شروع کنم یعنی نشون به اون نشون که روز اول حتی ده دقیقه هم نشد کار کنم یعنی دخترم اصلا آروم نبود کم کم بلاخره روشهای مختلف رو امتحان کردم مثلا بچه بغلم باشه کار کنم خب اون هم زیاد نمیتونستم از کت و کول میفتادم لپتاپ و بار و بندیل رو ببرم رو تخت که این روش عالی بود باعث میشد روزانه سه ساعت حدودا کار کنم چون تخت دخترم چسبیده بهم بود تا میخواست شروع به گریه کنه بغلش میکردم و همزمان کار میکردم خلاصه رفته رفته روشهای نوین کشف کردم چون خب کارم واقعا جوریه که اگه چند ماه کار نکنم از بازار کار عقب میفتم و واقعا هم عاشق کارمم. اما خب تبعاتش این بود که ماه اول درست نتونستم به خورد و خوراکم برسم و باعث کاهش وزنم شد متاسفانه اما از ماه دوم که خواب شب دخترم تنظیم شد دیگه مصمم شدم نظم بهتری بدم صبح بعد انجام کارای دخترم سریع یه صبحانه حاضر میکنم معمولا دخترم بغلمه که صبحانه رو میخورم. همزمان یا دخترم بغلم خوابه ( فعلا رو زمین و تخت طول روز نمیمونه) یا در حین شیر خوردن کارای شرکت رو انجام میدم. بعد تا شب که همسرم بیاد صبر میکنم وقتی اومد دخترم رو میدم بهش غذای شب و فردا ماهارو درست میکنم
دخترمو حموم میبرم بعد هونه رو تاریک میکنم شیر میدم تا بخوابه ( حدود ۱۱ شب) دیگه ساعت ۱۱:۳۰ معمولا دخترم میخوابه میبرمش رو تختش و میام با همسرم شام میخوریم و یکم حرف میزنیم غذای فردا رو ظرف میکنیم و لباس و اینها مه دیگه روزانه هست میذارم شسته بشه و دیگه لالا تا صبح روز بعد ( البته این بین دو بار هم دخترم برای شیر پا میشه که هر بار با احتساب آروغ گرفتن ۴۵ دقیقه تا یک ساعت میشه)
خلاصه این بود برنامه روزانه من
آها وقتی طول روز بچه خوابه تو بغلم و کار شرکتم ندارم یه سریال و فیلم هم میبینم. بعدشم تو همون حالت بغل کتاب برای دخترم میخونم البته کتاب بزرگساله ولی خب صرفا برای شنوایی و دایره لغاتش میخونم و خب کتابیه که خودمم دوسش دارم
باید برم براش جندتا کتاب کودک هم بخرم چون متاسفانه نه شعر کودک بلدم نه لالایی
اینم انشای من بود مرنبط با موضوع تاپیک
غلطای املایی هم که میبینید مربوط به اینه یه دستم بچه خوابه و با اون دست تایپ میکنم. زمامای آزاد دیگه هم که بچه خوابه تو بغلم و کاری نمیتونم بکنم مثل الان، که یا اینجام و یا تو نت میچرخم
![[-]](http://khanumha.com/images/collapse.png)