گپ و گفت مامانهای 1401

[Rose]

بچه ها خدا صبرتون بده....
خیلی شرایط بنیان براندازیه...
فقط اگر حالتون بده بدونید که تنها نیستید و اینکه اگر دارید به مرحله ی فوران می رسید، این ضعف شما نیست... همه ی ما این مراحل رو طی کردیم با یکم کم و زیاد... این ناراحتی ها و اعصاب خردیها یعنی شما ساپورت مناسبی ندارید... اگه می تونید، غذا رو بدید یکی دیگه بده به بچه و شما محیط رو ترک کنید اصلا برید بیرون پیاده روی کنید و از هوای بهاری استفاده کنید، یه وعده رو بدید همسرتون بده بعدش بچه رو بگیره بیاره بیرون و به شما ملحق شن... به خدا روی روحیه تون تاثیر میذاره... بچه ها هم انگار هاله های ما رو می بینن و درک می کنن... وقتی ما عصبی بشیم اونها هم حسش می کنن و بدتر میرن روی مخ آدم... باور کنید یا نه من کاملا این رو حس کردم... و وقتایی که حالم خرابه، او بچه ی سخت تری هم شده...