کاش قبل از مادر شدن می دانستم

[کتایون خانم]

رخشید جان بنظرم بستگی به آدمش داره
مثلا در مورد من اصلا اینطور نیست ، اگه بحث مالی و هزینه پرستار رو‌ هم کاملا نادیده بگیرم، از فکر اینکه وای پرستار الان با بچم چیکار کرد، چطوری جوابشو داد، اصلا بازی کرد یا نه، چشم غره رفت یا نه، اون غریبه است چطور میتونه از پس غرغرای دختر من با مهربونی بر بیاد و .... خل و چل میشم
میدونم راهکارهایی مثل دوربین و اینا هست ولی هیچ دوربینی چشم غره (قره) رو نشون نمیده، یا نمیشه که روزی چند ساعت دوربین و چک کنم ببینم کجا با لحن بد حرف زده و .... 
بنابراین نه تنها کمکی بهم نمیکنه بلکه درگیری های ذهنیم رو‌ هم بیشتر میکنه