در رویکرد انسان گرایانه کلا میگن تشویق و تنبیه و محروم کردن نباید باشه
مثلا اگر پازل رو درست حل کرد نباید بهش آفرین بگی
مثلا میگی پسرم دقت کرد و با دستاش قطعات پازل رو درست گذاشت و با حالت چهره ات نشون بدی خوشحالی و ...
خداییش خیلی سخته من یه خط درمیون یادم میره
تشویق میگن برای رویکرد رفتارگرایی که درست نیست بچه وابسته به تشویق و تایید میشه
تشویق و تنبیه باعث اضطراب میشه
یا مثلا برای یه کاری مثه از پوشک گرفتن هربار تشویق میکنیم آفرین گفتی بعد یه مدت که یادگرفت تشویقش نکنیم فکر میکنه دیگه مهم نیست
به نظرم برای ما که یه عمر با تشویق بودیم سخته بخوایم کلا حذفش کنیم
من سعی میکنم لااقل اگر خودش داره کاری میکنه نخوام تشویقش کنم بزارم با احساسات و فکر خودش جلو بره
انقدر اطلاعات زیاد متفاوت هست آدم گیج میشه
همش به خودم میگم از دوسال قبل بارداری باید بیشتر مطالعه میکردم همه چیز رو یاد میگرفتم بعد بچه دار میشدم
مثلا اگر پازل رو درست حل کرد نباید بهش آفرین بگی
مثلا میگی پسرم دقت کرد و با دستاش قطعات پازل رو درست گذاشت و با حالت چهره ات نشون بدی خوشحالی و ...
خداییش خیلی سخته من یه خط درمیون یادم میره
تشویق میگن برای رویکرد رفتارگرایی که درست نیست بچه وابسته به تشویق و تایید میشه
تشویق و تنبیه باعث اضطراب میشه
یا مثلا برای یه کاری مثه از پوشک گرفتن هربار تشویق میکنیم آفرین گفتی بعد یه مدت که یادگرفت تشویقش نکنیم فکر میکنه دیگه مهم نیست
به نظرم برای ما که یه عمر با تشویق بودیم سخته بخوایم کلا حذفش کنیم
من سعی میکنم لااقل اگر خودش داره کاری میکنه نخوام تشویقش کنم بزارم با احساسات و فکر خودش جلو بره
انقدر اطلاعات زیاد متفاوت هست آدم گیج میشه
همش به خودم میگم از دوسال قبل بارداری باید بیشتر مطالعه میکردم همه چیز رو یاد میگرفتم بعد بچه دار میشدم