گپ و گفت مامانهای 1401

[maryam_na]

یوتاب جون به خود بچه، محیط زندگی، رفتار پدر و مادر باهاش یا هر کسی که ازش نگهداری می کنه خیلی ربط داره. مفهوم خطرو به نظرم هر بچه ای از یه سنی می فهمه. مثلا پسر خواهر من از دو سالگی محتاط بود. من خودم یادمه لااقل تا پنج سالگی کله خراب و نترس بودم. دخترمو می تونم بگم از سه سالگی و کلا از سه سالگی بچه ها خیلی بیشتر می فهمن ولی خب ازون طرفم لجبازیشون خیلی بیشتر میشه و دختر منم لجبازی داشت کاملا تو اون سنها و همیشه با مشاورهای بچه تو ارتباط بودم و راهکار گرفتم. یه چیزی که خیلی خیلی به نظر من موثره برای اینکه بچه بیشتر باهات راه بیاد اینه که براش خوب وقت بذاریو زیاد اینور اونور ببریش تا انرژیش خالی بشه. من دخترمو با اینکه از کوچیکی مهد می رفت و مهدش زمین بازی داشت یا بیرون زمین بازی می بردنش. تقریبا هر روز به جز زمستونها که بعد مهد، زمین بازی تاریکه می بریمش زمین بازی و هفته ای یکی دو روزم کلاس ورزشی یا سرگرمی، موزیک اینای متناسب سنش بردیم. آلمانیهام اکثرا این رویه رو دارن. بچه خونه بمونه کنترلش خیلی سختتره و انرژیشون تخلیه نمیشه. بد غذاییم دختر منم همیشه خیلی بدغذا بوده ولی من حساسیتی رو این موضوع نداشتم چون وزن و قدش رو نمودار بوده و براش از لحاظ سلامتی مشکلیو به وجود نیاورده.