گپ خانم های باردار

[Rose]

ستی جان یکی اینکه پسرم راه که افتاد دیگه ننشست... یعنی می ایسته، از کالسکه بالا و پایین می خواد بره و...
دوم اینکه وقتی با بچه ی نوپا میرم بیرون فکر کردن به مسئولیت هایی که با او متوجهم هست بیشتر ذهنم رو درگیر می کنه... سرعتم کمه... احتمال خطرات زیادی رو میدم و...
اینجور بگم که این دوسال برای من در حد تامین نیاز به بقا گذشت...
و سوم اینکه وقتی کل روز باهاش هستم، دلم میخواد یه تایمی فقطططط لش کنم واسه خودم... من حتی تا همین اواخر وقتی می خوابید و میخواست بیدار شه استرس می گرفتم که ای بابا باز شروع شد... و تنها زمانی که برای خودم دارم همین تایمیه که باباش می بردش بیرون...
چهارم اینکه توی محدوده ی ما کلا شیبه، از اونور اصلا پیاده روی واقعی نداره و هی باید از جوب ۱ متری کالسکه رو ببرم توی خیابون و دوباره که پیاده رو باز شد برم اونور... اعصاب خرد کنه بیشتر...

ستی جان نمیگم وزن برنمی گرده، میگم اون ظاهر و فیزیک بدن متفاوت میشه، اون تغییری که در لگن ایجاد میشه تقریبا دائمیه، تغییر سایز رحم اجتناب ناپذیره... اگه شیر بدی، تغییر فرم سینه و نیپل یه چیز واقعیه... اینکه هورمون های بارداری عضلات رو شل می کنن کاملا ثابت شده اس... کلسیم و آهنی که از بدن مادر کم میشه براحتی با آزمایشات ساده قابل مشاهده هستش... همه چیز توی وزن که خلاصه نمیشه... استرچ مارک یه چیز واقعیه... و در کل سالم بودنه مهمتر از وزنه... من خودم الان توی وزن بعد از زایمانم هستم و حدود ۲ کیلو بیشتر از شروع بارداریه اما می فهمم که حجم چربی بدنم انگار بالاتر از قبله... شلوارم مثل قبل نمی ایسته بخصوص بعد از جراحی صفرا، با اینکه از اونموقع یه قاشق روغن هم استفاده نکردم اما حجم چربیم بالا رفته... وقتی یه سال بعد زایمان کالسکه رو بلند کردم که از جوب رد کنم و خط سزم تیر کشید، فهمیدم دیگه اون آدم قبل نیستم... وقتی مطالعه کردم و دیدم چه اتفاقاتی حین عمل ها سر بدنم اومده فهمیدم اون آدم قبل نیستم... نمی دونم تا حالا حداکثر پیاده رویت چقدر بوده، اما من می تونستم روزی ۳۰ تا ۳۵ کیلومتر رو با ۲۰-۳۰ کیلو سنگ پیاده برم... الان از بغل کردن بچه ید۱۵ کیلویی گرده هام تیر می کشه!!!! اینا ضعف عضلانیه دیگه.... و همین خیلی مهمتر از عدد ترازو هست...
ما باید قبول کنیم که زندگی بعد از بچه هیچوقت مثل قبل نخواهد بود، بدنمون هم همینه... و به نظر من این پذیرش که با مساله کنار بیایم، باعث میشه نهایتا یه زندگی سالمتر رو داشته باشیم... اگه بدونیم بدن یک مادر با یه خانم مجرد متفاوته، با آگاهی بیشتری تصمیم می گیریم و راحت تر با زندگی بعد از بچه کنار میام و الگوهای ناکارآمد برای خودمون تعیین نمی کنیم که مثلا کیت با ۳ تا بچه از مجردیش لاغرترشده... جنیفر دوقلو داشته ببین چه اندامی هم داره و ال و بل...
و همه ی اینها رو هم بدون در نظر گرفتن شرایط زندگی خودمون و اونها توی ذهنمون انجام میدیما... و حواسمون نیست اونها آشپز شخصی دارن، ترینر و جیم شخصی توی خونه شون دارن، پرستار بچه دارن، مشاور تغذیه و میکاپ و هر استایلیست شخصی خودشونو دارن... معلومه زندگیشون متفاوت از ماست... الان چند درصد ما می تونه هر روز چهارتا سینه مرغ خالی بخوره؟ یا اصلا فکر کنید توی ایران دسترسی به حتی یه سبزی تازه چقدر سخته و چند ساعت درگیری داره... ولی اونها اینجوری زندگی نمی کنن...

تازه همه ی اینها به جز ژنتیکشونه که با ما آسیایی ها متفاوته...
و البته نظرات متفاوته واقعا منم قصد ندارم نظر شما رو تغییر بدم و فقط یکم از شرایط شخصی خودم گفتم که بچه ها خودشون رو درگیر وزن و این مسائل نکنن... اون دوسال اول سلامتی و قدرت خودشون از همه چی مهمتره...