۱۴۰۱/۸/۱۴، ۰۷:۵۲ عصر
بچه ها منم از اول بچه دوست نبودم ، به حدی این واضح و ملموس بود که وقتی دوستام متوجه بارداریم شدن همشون تعجب کردن اصلا باورشون نمیشد هی میگفتن تو ؟! چجوری آخه، تو که اصلا بچه دوست نداری!!!
راستش من نگران سنمون بودم که باردار شدم،عشق بچه نبودم، یه وقتا دلم ضعف میرف برای بچه ولی از نزدیک که نوزاد میدیدم اصلا بغلش نمیکردم، دوست نداشتم،
مسئله سن بود و اینکه نمیخواستم همیشه بی بچه باشم،
ما الان ۳۲ و ۳۴ ایم،واقعیتش همین الانم خیلی زود حوصلم سرمیره بچه همش بازی میخواد وقت و حوصله ی حسابی میخواد ولی من ندارم… من طبق تجربه ی الانم اکه برگردم عقب یا کلا بچه نمیارم یا اگه نتونم به غریزه ی مادریم غلبه کنم زودتر از این سنم میارم.
راستش من نگران سنمون بودم که باردار شدم،عشق بچه نبودم، یه وقتا دلم ضعف میرف برای بچه ولی از نزدیک که نوزاد میدیدم اصلا بغلش نمیکردم، دوست نداشتم،
مسئله سن بود و اینکه نمیخواستم همیشه بی بچه باشم،
ما الان ۳۲ و ۳۴ ایم،واقعیتش همین الانم خیلی زود حوصلم سرمیره بچه همش بازی میخواد وقت و حوصله ی حسابی میخواد ولی من ندارم… من طبق تجربه ی الانم اکه برگردم عقب یا کلا بچه نمیارم یا اگه نتونم به غریزه ی مادریم غلبه کنم زودتر از این سنم میارم.