شیطون جون به نظر من علاقه داشتن یا نداشتن به نقاشی یکمش هم ذاتیه...
پسر من اصلا علاقه ای به نقاشی نداره...
البته خودم که از نقاشی متنفرم...
ولی خب برای زیر 1 سال، از نظر اورگونومیک باید یه سری استانداردایی در انتخاب مداد و مداد شمعی رعایت بشه... زیر 1 ساله ها، مواد سمی هم توشون نداره و اگه بچه دهنش هم بکنه مشکل خاصی نداره (البته نه اینکه بذاریم کامل بخوره
، نه منظور اینه که مثل مدادهای بزرگسالان مواد سمیش اونقدر بالا نیست)...
معمولا برندهای خارجی این رو در مداد رنگی دارن، توی ایران من فقط توی مداد شمعی دیدم... که برند آریا، مدادشمعی های مخروطی و ضخیم برای سن زیر 1 و 3 داره...
اما برندهای مدادرنگی ها، مثلا بیک هم یادمه که مدادرنگی استاندارد طور داشت، ولی یادمه که اصلا روش ایرانی ننوشته بود، و توی ذهنمه که خارجی بود...
یا استابیلو مداد رنگی های استاندارد داره...
اگه درست یادم باشه توی شهر کتاب الف و چند تا شهرکتاب بزرگ دیگه اینا رو دیدم (اسماشون یادم نمیاد متاسفانه)...
ماژیک هم، الان فکر کنم زوده، ولی ماژیک های محلول در آب هست که اگه بچه به خودش یا در و دیوار می ماله، بشه راحت تمیز کرد... (البته چند روز اگه بگذره، یه ردی ازشون می مونه، ولی همون موقع با یه دستمال خیس راحتتتت پاک میشن...)
من چندین بسته ازش گرفتم... هم کادو بدم هم توی خونه داشته باشیم...
روش دیگه، از این کتابچه ها و بردهای نقاشی با آب هست، اونا هم خوبه، آب هم که هیچ مشکلی نداره، قلماشون رو از آب پر می کنی و نقاشی می کنید و طرح زیرش معلوم میشه...
یه روش دیگه، استفاده از برد و گچ هست... یا مثلا بچه رو ببرید بیرون روی آجر یا کف زمین نقاشی کنه با گچ های رنگی، سایزهای مختلفش هم توی شهر کتابهای بزرگ موجوده...
برای سن بچه ی شما، من خودم قلموی بزرگ با رنگ هایی که درست می کردم (آب و آرد و رنگ یا ماست و رنگ) رو استفاده می کردم و می رفتیم بیرون با اون رنگ می کرد، آخرشم توی محوطه ی مجتمع اگه بود، یه آب می گرفتم و تموم، اگه بیرون بود که هیچی.... خودش به مرور پاک می شد
توی این سن بازی های حسی بیشتر به درد می خوره... همون رنگ بازی با مواد خوراکی باشه (با آب و آرد، با کف های رنگی، با برنج یا ماکارونی رنگ شده، با تخم شربتی باز شده و رنگ شده، با خمیربازی که با رنگ خوراکی رنگش کردیم وووو..)، و مثلا روی زیرانداز یا حموم و... اینا خیلی مفیدتر هستن
پسر من اصلا علاقه ای به نقاشی نداره...
البته خودم که از نقاشی متنفرم...
ولی خب برای زیر 1 سال، از نظر اورگونومیک باید یه سری استانداردایی در انتخاب مداد و مداد شمعی رعایت بشه... زیر 1 ساله ها، مواد سمی هم توشون نداره و اگه بچه دهنش هم بکنه مشکل خاصی نداره (البته نه اینکه بذاریم کامل بخوره

معمولا برندهای خارجی این رو در مداد رنگی دارن، توی ایران من فقط توی مداد شمعی دیدم... که برند آریا، مدادشمعی های مخروطی و ضخیم برای سن زیر 1 و 3 داره...
اما برندهای مدادرنگی ها، مثلا بیک هم یادمه که مدادرنگی استاندارد طور داشت، ولی یادمه که اصلا روش ایرانی ننوشته بود، و توی ذهنمه که خارجی بود...
یا استابیلو مداد رنگی های استاندارد داره...
اگه درست یادم باشه توی شهر کتاب الف و چند تا شهرکتاب بزرگ دیگه اینا رو دیدم (اسماشون یادم نمیاد متاسفانه)...
ماژیک هم، الان فکر کنم زوده، ولی ماژیک های محلول در آب هست که اگه بچه به خودش یا در و دیوار می ماله، بشه راحت تمیز کرد... (البته چند روز اگه بگذره، یه ردی ازشون می مونه، ولی همون موقع با یه دستمال خیس راحتتتت پاک میشن...)
من چندین بسته ازش گرفتم... هم کادو بدم هم توی خونه داشته باشیم...
روش دیگه، از این کتابچه ها و بردهای نقاشی با آب هست، اونا هم خوبه، آب هم که هیچ مشکلی نداره، قلماشون رو از آب پر می کنی و نقاشی می کنید و طرح زیرش معلوم میشه...
یه روش دیگه، استفاده از برد و گچ هست... یا مثلا بچه رو ببرید بیرون روی آجر یا کف زمین نقاشی کنه با گچ های رنگی، سایزهای مختلفش هم توی شهر کتابهای بزرگ موجوده...
برای سن بچه ی شما، من خودم قلموی بزرگ با رنگ هایی که درست می کردم (آب و آرد و رنگ یا ماست و رنگ) رو استفاده می کردم و می رفتیم بیرون با اون رنگ می کرد، آخرشم توی محوطه ی مجتمع اگه بود، یه آب می گرفتم و تموم، اگه بیرون بود که هیچی.... خودش به مرور پاک می شد
توی این سن بازی های حسی بیشتر به درد می خوره... همون رنگ بازی با مواد خوراکی باشه (با آب و آرد، با کف های رنگی، با برنج یا ماکارونی رنگ شده، با تخم شربتی باز شده و رنگ شده، با خمیربازی که با رنگ خوراکی رنگش کردیم وووو..)، و مثلا روی زیرانداز یا حموم و... اینا خیلی مفیدتر هستن
آزاده نزادیـم کـه آزاد بمیریـم
با گریه بزادیم و به فریاد بمیریم
با جبر و جهالت به جهان پای نهادیم
تا عاقبت از این همه بیداد بمیریم
با گریه بزادیم و به فریاد بمیریم
با جبر و جهالت به جهان پای نهادیم
تا عاقبت از این همه بیداد بمیریم