(۱۴۰۰/۶/۱۹، ۰۳:۴۱ صبح)Targol نوشته است: رز جون بحث چیه. داریم صحبت میکنیم دیگه
ببین الان تو کریر هم یه لایه اسفنجی و پارچه است. قنداق سوییسی هم یه لایه اسفنج و پارچه است. نمیفهمم فرقش چیه؟ اصلا بحث استاندارد بودن و اینا نیست تو این مورد. موقع بغل کردن ازش استفاده میکردیم که بازم اون حالت استاتدارد کریر توش نیست.من متوجه نمیشم، تو تابستون بچه رو روی تشک نمیذارن؟ راستش اون سوختگی که گفتین خیلی خیلی برام عجیب بود!!
من که بچههام اصلا دست به دست نشدن. کلا هم فقط ۳ نفر هنوز دیدنشون. اما برای خودم خیلی کاربردی بوده.
از این نظر که این صحبت ادامه دار شد منظورم بود

چرا... ولی تشک با اینکه لای پای بچه و دور بچه بسته باشه (نه چفت چفت... کلا دورش با یه لایه اسفنجی پوشیده باشه) خیلی متفاوته (لای پا پر از غدد لنفاویه و خیلی زود گرم می شه)... سوختن هم وقتی بچه توی گرما چند لایه لباس روهم بپوشه و جریان هوا وجود نداشته باشه، بچه می سوزه دیگه...
آره حالت استاندارد کریر رو اصلا نداره... کریر فاصله ی دیواره هاش خیلی بیشتره، پارچه و اسفنج اصلا به بدن بچه برخورد نمی کنه، لای پای بچه کمربند هست نه اسفنج و پارچه... تفاوت ها به جز بحث ایمی اینها هم هست...
خدا رو شکر که راضی بودی

من از این جهت به کژال جان گفتم، که چون پسرش زردی داره، هر چی بیشتر بچه دور و برش پیچیده باشه، بیشتر آب بدنش از دست می ره (نه به شکل عرق، به شکل بخار که ما نمی بینیم و فکر می کنیم دما برای بچه مناسبه)... در نتیجه هم حجم ادرار که بسسسسیار برای دفع بیلی روبین لازمه کم می شه و هم بیلی روبین توی خون زیاد میشه و دائم زردی بالاتر می ره... توی زردی خیلی مهمه که بچه هم شیر زیادی بخوره، هم دفع زیادی داشته باشه چون بیلی روبین مثلا از طریق عرق که دفع نمی شه و تا وقتی از بدن خارج نشه، زردی کم نمی شه (10-12 بار دفع در طول روز)...
کژال شاید من متوجه ریزی پسرت نمیشم که میگی توی کریر جا نمیشه و اینها... چون من از اول توی کریر نشوندمش

آزاده نزادیـم کـه آزاد بمیریـم
با گریه بزادیم و به فریاد بمیریم
با جبر و جهالت به جهان پای نهادیم
تا عاقبت از این همه بیداد بمیریم
با گریه بزادیم و به فریاد بمیریم
با جبر و جهالت به جهان پای نهادیم
تا عاقبت از این همه بیداد بمیریم