گپ خانم های باردار

[Rose]

 رز برای من شکل بدی نداشت. نمیدونم شاید چون همه چی خیلی سریع پیش رفت دیگه حسی نداشتم به این موضوع و معذب نشدم. 
ولی من روی تخت نشسته بودم که گان رو گرفتن جلوم و پیراهنم رو از بالا درآورد دکتر مهربونم. فقط پشتم باز بود که دیگه اون بندارو نبستن. که دکتر بیهوشی شروع کنه.
همه هم به سرعت مشغول کارای خودشون بودن 
البته من شنیدم بیمارستان میلاد کل کادر بخش زنانش خانوم هستن.

من با گان رفتم، اول که نشستم و اون پشت کامل باز بود برای بیهوشی... دکترمم جلوم وایساده بود و تکیه داده به دیوار با دست به سینه داشت تماشا می کرد... ولی دستام رو که فکر کنم بستن، بعد کل لباسم رو پایین پرده زدن بالا  فوق العاده حس بدی داشتم... هنوز یادم میفته از کارشون چندشم میشه... که همه دست به سینه دارن زن زائو رو نگاه می کنن... میگم یکی از دلایلی که اینجا و هیچ جای دیگه ای خاطره ی زایمانم رو نگفتم، همین مساله بود که خاطره ی خوبی توی ذهنم نساختن............. با اینکه خصوصی بود همه چیز... از خود بیمارستان تا اتاق خصوصی زایمان طبیعی و اتاق VIP بعد از زایمان... انگار یه تیکه گوشت فقط روی تخت زایمانه نه یه انسان که حریم شخصی و شعور داره...