رز جون و مهرآسا جان و بقیه بچه ها ممنون از گفتن تجربیاتتون
یوتاب جون بیا بغلم
رز باور کن بچه نخور ندیدی باید ببینی
اگر یکذره اغراق کنم من هیچوقت از روش زور استفاده نکردم یه مدت در حد دوهفته از روش اصرار استفاده کردم اما قطعش کردم چون جواب نمیداد رو دختر من به طور واضح اعتراض میکنه تمام این مدت هم هرکی اومد خونه ما گفت والا این دموکراسی که شما تو غذا دادن دارید درست نیست ما ال کردیم بل کردیم شما تا بچه میگه نه یا نمیخوام یا روشو برمیگردونه یا الان که پا میشه از صندلیش پاشم از کنربند میاره بیرون غذا دادنو قژع میکنید اکی نیست و چنان کنید ولی ما گفتیم نه نمیشه که به بچه و خواستش و میلش احترام نگذاشت
نه ماهگی که اون وضعیت پیش اومد و دو ماه اع*تص*اب کامل غذا کرد و دکتر ایمان زاده و دکتر صادقی کفتند کلا غذا رو بده خودش بخوره تقریبا اغلب اوقات غذارو خودش میخوره یعنی حتی پایینم میبرمش یا پارک یا هرجا بشقاب رو میذارم کنارم میاد برمیداره یا میخوره میره اما از یکسالگی که قرار شد دو ماه روش کارشناس تغذیم رو مبنی بر مشارکتش تو پخت غذا امتحان کنم و از روش توصیفی برایرغذا دادن استفاده کنم هم خودش بخوره هم نخورد من بدم) یه مقدار وضعیت عوض شد
دکترم و کارشناس تغذیم تو یه مطبن اونها معتقد بودن من اصرار بی مورد میکنم و به نشانه های سیری توجه نمیکنم و البته گفتند دخترم به شدت حساسه و تحت تاثیر عوامل محیطی قرار میگیره یعنی کارشناسم میگفت دختر شما جزو بچه هایی هیت که ممکنه با یه واکسن یا دندون چند ماه کلا غذا نخوره یا شیر نخوره قرار شد دو حداکثر سه ماه این روش رو بریم ببینیم چی میشه
متاسفانه این روش هم مثل روش خودش غذا خوردن شد عملا این وسط دندون جدید یا واکسن یا هر مهمون خونمون اومدن مصادف میشد با اع*تص*اب غذا یا بدغذایی شدید
دیگه از ۱۴ ماهگی چون یه دوره دخترم حتی وزن کم کرد دکترش و تغذیش گفتن روش تلفیقی استفاده کن اول غذا رو ارائه بده خودش بخوره اگر نخورد نیم ساعت بعد خودت شروع به دادن کن اگر نخورد باز هم همون یک وعده رو تقسیم کن کم کم تو زمان طولانی بده حتی اگر دو سه ساعت زمان برد ( در صورتی مه کلا معتقد بودن اگر غذا دادن به بچه بیش از نیم ساعت طول بکشه با بچه بدغذا یا دچار مسکل مواجهیم) اما وقتی دیدن وضعیت رو که تک به تک روشهاشون رو رفتم گفتند نمیشه بچه رو رها کرد به امید درست شدن در آینده و تغذیه این دوران قابل جبران نخواهد بود و این چنین شد که من سرویس شدم
ندا میلینی حالا منو تصور کن از شروع غذای کمکیش مخصوصا از نه ماهگی به بعد درگیرم باور کن بزور رو نمودارش نگهش داشتم واقعا با خون دل
بعدم بچه ها اصلا و ابدا و بهیچ وجه دوست ندارم بچه چاق یا حتی تپل داشته باشم فقط مبخوام نیاز روزانش برای رشد و مخصوصا رشد مغزش تامین بشه و رو نمودار باشه اتفاقا برام مهمه از همین بچگی تناسب داشته باشه
یوتاب جون بیا بغلم
رز باور کن بچه نخور ندیدی باید ببینی

اگر یکذره اغراق کنم من هیچوقت از روش زور استفاده نکردم یه مدت در حد دوهفته از روش اصرار استفاده کردم اما قطعش کردم چون جواب نمیداد رو دختر من به طور واضح اعتراض میکنه تمام این مدت هم هرکی اومد خونه ما گفت والا این دموکراسی که شما تو غذا دادن دارید درست نیست ما ال کردیم بل کردیم شما تا بچه میگه نه یا نمیخوام یا روشو برمیگردونه یا الان که پا میشه از صندلیش پاشم از کنربند میاره بیرون غذا دادنو قژع میکنید اکی نیست و چنان کنید ولی ما گفتیم نه نمیشه که به بچه و خواستش و میلش احترام نگذاشت
نه ماهگی که اون وضعیت پیش اومد و دو ماه اع*تص*اب کامل غذا کرد و دکتر ایمان زاده و دکتر صادقی کفتند کلا غذا رو بده خودش بخوره تقریبا اغلب اوقات غذارو خودش میخوره یعنی حتی پایینم میبرمش یا پارک یا هرجا بشقاب رو میذارم کنارم میاد برمیداره یا میخوره میره اما از یکسالگی که قرار شد دو ماه روش کارشناس تغذیم رو مبنی بر مشارکتش تو پخت غذا امتحان کنم و از روش توصیفی برایرغذا دادن استفاده کنم هم خودش بخوره هم نخورد من بدم) یه مقدار وضعیت عوض شد
دکترم و کارشناس تغذیم تو یه مطبن اونها معتقد بودن من اصرار بی مورد میکنم و به نشانه های سیری توجه نمیکنم و البته گفتند دخترم به شدت حساسه و تحت تاثیر عوامل محیطی قرار میگیره یعنی کارشناسم میگفت دختر شما جزو بچه هایی هیت که ممکنه با یه واکسن یا دندون چند ماه کلا غذا نخوره یا شیر نخوره قرار شد دو حداکثر سه ماه این روش رو بریم ببینیم چی میشه
متاسفانه این روش هم مثل روش خودش غذا خوردن شد عملا این وسط دندون جدید یا واکسن یا هر مهمون خونمون اومدن مصادف میشد با اع*تص*اب غذا یا بدغذایی شدید
دیگه از ۱۴ ماهگی چون یه دوره دخترم حتی وزن کم کرد دکترش و تغذیش گفتن روش تلفیقی استفاده کن اول غذا رو ارائه بده خودش بخوره اگر نخورد نیم ساعت بعد خودت شروع به دادن کن اگر نخورد باز هم همون یک وعده رو تقسیم کن کم کم تو زمان طولانی بده حتی اگر دو سه ساعت زمان برد ( در صورتی مه کلا معتقد بودن اگر غذا دادن به بچه بیش از نیم ساعت طول بکشه با بچه بدغذا یا دچار مسکل مواجهیم) اما وقتی دیدن وضعیت رو که تک به تک روشهاشون رو رفتم گفتند نمیشه بچه رو رها کرد به امید درست شدن در آینده و تغذیه این دوران قابل جبران نخواهد بود و این چنین شد که من سرویس شدم

ندا میلینی حالا منو تصور کن از شروع غذای کمکیش مخصوصا از نه ماهگی به بعد درگیرم باور کن بزور رو نمودارش نگهش داشتم واقعا با خون دل
بعدم بچه ها اصلا و ابدا و بهیچ وجه دوست ندارم بچه چاق یا حتی تپل داشته باشم فقط مبخوام نیاز روزانش برای رشد و مخصوصا رشد مغزش تامین بشه و رو نمودار باشه اتفاقا برام مهمه از همین بچگی تناسب داشته باشه