(۱۴۰۱/۹/۲۱، ۰۱:۵۰ عصر)صنوبر۷۱ نوشته است: نونا داشتم فکر میکردم اصلا بیماری جسمی هیچی بالاخره خوب میشه انشاالله ولی خیلی بده یهو یه بچه رو بزنی بغلت بگی این مال ما!! خب شاید بترسه یعنی چی! من تو خیابون با اینکه خیلیی دوست دارم با بچه ها معاشرت کنم ولی نمیکنم یا چیزی بهشون نمیدم که یه وقت یاد نگیرن به غریبه ها اعتماد کنن.حالا من از خودم مطمئنم که کاریشون ندارم ولی نمیخوام باعث بشم فکر کنن غریبه ها مورد اعتمادن .
دقیقا صنوبر اصلا ببخشید ته بی فرهنگیه یعنی چی می نی مال ما؟! درسته برای همین از اول به دخترم نسبتا رو داریم یاد میدیم اصلا به ادم غریبه حتی دوست عمو خاله عمه نمیگیم
نمیگیم مثلا به خاله سلام کن میگیم به خانم سلام کن که متوجه سه مفهوم فرد غریبه رو
دخترم اصلا بغل شخص غریبه نمیره حتی دایی خاله عمه هم باید یک ربع نیم ساعت بگذره ببینه همه میگیم میخندیم بعد احازه بغل بده
(۱۴۰۱/۹/۲۱، ۰۲:۱۵ عصر)رخشید نوشته است: نونا منم با اغلب آدمها بجز خانواده خودم این مشکل رو دارمرخشیددقیقا کار روتین و نظافت شخصیه اما اینقدر همه به من گفتن شما دیگه هیلی وسواسی واقعا گاهی فکر میکنم خیلی سخت میگیرم
دست شستن اصلا در مرامشون نیست
الان برو یه رستوران ۹۵ درصد آدمها نمیرن دستشون بشورن قبل غذا خوردن ووووی![]()
من قبل کرونا هم به شدت حساس بودم
البته این حساسیت و وسواس نیست بنظرم کارهای روتین هستش
من قبل کرونا هم همین بودم دستامو عرجایی جز تو خونه میزدم میشستم از بیرون میومدم اول دست میشستم هیچوقت لباسای بیرونو رو تخت نمیذارم و …