کاش قبل از مادر شدن می دانستم

[liyane]

ماهور جانم ، بهت حق ميدم ، ترست ، ترس نا به جايي نيست ، مسكن و داشتن يه سقف توي اين كشور كه اقتصاد نا به سامان و غير قابل پيش بيني اي داره واقعا مهمه . ولي نميشه قانون تعيين كرد كه فقط كساني كه خونه دارن بايد بچه دار بشن! اگر شما و همسرت پيش بينيه هزينه هارو كرديد ، بچه تجربه ي خيلي خاص و عالي اي هست، عواطف يك زن رو به عالي ترين سطح ممكن ميرسونه ، تازه اينو مني دارم ميگم كه حاملگيم وحشتناك بود، بعد از زايمان در حالي كه همه آماده بودن تا ازم پذيرايي كنن ، به خاطر زردي پسرم و عفونتش ٥ روز بيمارستان بستري بودم ، پسرم كوليك بدي رو تجربه كرد، و الانم كه رفلاكسش خيلي شديده ، يعني عملا من بيشتر اوقات در حال غصه خوردنم، ولي ولي ولي وقتي با چشماي خوشگلش كه شبيه ستاره ست بهم نگاه ميكنه و ميخنده تمام اون غصه ها يادم ميره
حاضرم هيچ شبي نخوابم ، ولي بچم خوب شير بخوره و من ساعتها براي گرفتن بادگلوش خونه پيمايي كنم! تمام عشقم اينه كه پسرم شب با نق و نوق بيدار بشه و شير بخواد و من با يه دورپيچ از گهواره ش درش بيارم و شب دو نفره ي مادر و پسريمون رو شروع كنم، يه موقع هايي توي بغلم نشسته باهم ميخوابيم ، چشم باز ميكنم ميبينم يك ساعت گذشته
ببين عزيزم منم به بچه ها علاقه ي خاصي نداشتم و خودم تصميم داشتم تا ٣٥ سالگي براي بچه صبر كنم ولي غريزه ي مادري بعد از تشكيل نطفه باعث ميشه تو يه آدم ديگه بشي پس نگران بعد عاطفيه قضيه نباش

بعد مالي ه قضيه به نظر من واقعا مهمه، اگر شرايط اقتصاديه يه زوج به ثبات نرسيده باشه واقعا به نظرم بايد از بچه دار شدن اجتناب كرد
چون انقد همه چيز غير قابل پيش بيني هست كه ادم باورش نميشه
از هزينه ي nicu گرفته تا بستري بابت زردي
هزينه هاي پوشك ، شير ، دكتر ، مكمل دارويي ...
يعني اسمش اينه كه بچه ست ، يهو ادم به خودش مياد و ميبينه كل هزينه هاي ماهانه دوبرابر شده!
و اگر بعد اقتصادي و عاطفيه زن و شوهر يه پاش بلنگه ، بچه دار شدن شروع چالشهاي دهشتناكيه و نبوش بهتر از بودنشه

از نظر وابط عاطفي و جنسي با همسر
اين چيزي كه دارم عنوان ميكنم تجربه ي شخصيه خود من هست
من وقتايي كه بچه به مشكل برميخوره مثل مشكل اخيرم سر رفلاكس ، به شدت عصبي ميشم و متاسفانه پيش اومده كه سر همسرم داد بزنم ، البته بعدش ازش عذرخواهي ميكنم ولي دست خودم نيست ، اون لحظه اگر چيزي باب ميلم نباشه به هيچ عنوان نميتونم خودمو كنترل كنم ، ٩٠ درصد موارد همسرم آقايي ميكنه و واقعا جواب تلخي ها و بدرفتاري هامو نميده ، ازين بابت هميشه ازش ممنونم
ولي چند روز پيش كه اعصابم وحشتناك خراب بود به روم اوورد و گفت ازم خيلي ناراحته
يعني كلا مدلم جوري شده كه نفسم به نفس بچه م وصله، حال اون خوب باشه ، خوب شير بخوره ، بالا نياره من خوشحالترينم ، پرانرژي و راضي از همه چيز ، ولي اگر فقط يه روز بد شير بخوره واقعا منم اون روز نميتونم چيزي بخورم مثالش همين چند روز گذشته بود كه شايد توي ٤٨ ساعت من يه وعده صبحانه تونستم بخورم ،خب اين سيستم روي غريزه ي جنسيم هم تاثيرگذار بوده ، چون نميتونم ناراحتيم رو كنترل كنم وقتايي كه شرايط نابه سامانه هيچ ميل و علاقه اي ندارم

وجود يه همراه كه باهاش راحت باشي خيلي ميتونه روي رفرش كردن انرژيت تاثير گذار باشه مثل مادر يا خواهري كه بتونه كمك حالت باشه عزيزم
در نهايت خودت بايد سبك سنگين كني و تصميمي بگيري كه هيچوقت ازش پشيمون نشي