عاطفه می دونم خیلیا مخالفن... ولی به نظرم در مورد پول توی خانواده، زنی که کم توقع باشه، همسرش رو هم کم توقع می کنه... من این رو خودم تجربه کردم و توی اطرافیانم هم دیدم... خانمایی که سلیقه ی گرونی دارن، مردشون هم مجبوره بیشتر تلاش کنه که بتونه خانم رو راضی کنه... من دوستی داشتم که می گفت من خیلی راحت قهر می کنم، و تا همسرم گل و شیرینی و کادوی گرون نخره، باهاش قهر می مونم (کادویی که سال 95، مثلا 2 میلیون همسرش هزینه می کرد)... بعد من مدلی ام که میگم پول کمتر هم بود اشکال نداره، همسرم بیشتر پیشمون باشه
ولی اون اصلا براش مهم نبود، سر خودش رو با خانواده ش گرم می کرد، همسر بود بود، نبود هم نبود... ول می کرد بدون همسرش می رفت شهرشون وووو... اینا اصلا برای من تعریف شده نیست... ولی از نظر مالی می بینم که واقعا رشد کرده دیگه... یا خیلیای دیگه هم همینطور... شما هم همسرت پولی به اسم شما میده، یا کلا اصلا خرجی خونه رو میده، اوووول یه قسمتی رو برای خودت بردار... شده 100 تومن، 1 تومن، 10 تومن بسته به مقدار درآمد همسرت.... بعد روی باقیمونده حساب و کتاب کن و خرج ها رو بچین...
زنی که کم توقع هست، حتی خودش هم بخواد کار کنه، شاید خیلی وقتا مسیر رشد هم براش باز باشه، اما چون می ترسه، چون کم توقعه، چون تفکرات غلط در مورد پول داره، بازم می بینی که اگرچه خانم بسیار مستعد و پرتلاش و باهوشیه، اما درآمدش از یه حدی از بیشتر نمیشه... آرزوی بزرگ داشتن، سلیقه ی گرون داشتن، خودش یکی از عوامل رشده به نظر من...
برای صحبت کردن هم شما اگر مطالعه داشته باشی، اخبار رو اطلاع داشته باشی، اتفاقاتی داشته باشی که بتونی ازشون تعریف کنی، می تونی با بقیه سر صحبت رو باز کنی... اگر می خوای و نمی تونی باید روی قدرت بیانت کار کنی... اگر کلا اهل حرف زدن نیستی و نمی خوای، خب روحیه ت همینه و باید با خودت کنار بیای و دوستایی پیدا کنی که باهم توی یک فاز باشید... وگرنه باید یک عمر نقش بازی کنی که توی جمع ها آدم "مثلا" باحالی به نظر بیای...
در مورد پول نداشتن و قسطی خریدن، من اصلا وقتی پول ندارم خرید نمی کنم... یا مثلا برم نمایشگاهی چیزی خرید خاصی داشته باشم، یک دونه قاشق اضافه هم نمی خرم... فقط لیستی که توی خونه لازم دارم رو همیشه توی ذهنم دارم اگر قیمت مناسب دیدم می خرم... یا ببین من می گردم با توجه به بودجه م، اونی که ارزونتر می فروشه رو پیدا می کنم چون از چونه زدن متنفرم... و همیشه هم وقتی میرم توی مغازه ها، مغازه ها بعد از من کلی شلوغ میشن و خیلی می شنوم میگن پولت برکت داره... چه برسه که بخوام قسطی بگیرم... اگرچه خب یکی از راه های پیشرفته اما به نظرم عزت نفس آدم رو کم می کنه... داشتم می خرم، نداشتم می گردم اونی که همون جنس رو ارزونتر میده میخرم، نشد، کلا نمی خرم و به هیچکس رو نمی ندازم... می دونم تفکراتم شاید بازدارنده باشه برای رشد... ولی مدلم اینجوره... چرا آزار ببینم؟ چرا باید ناراحت باشم؟

زنی که کم توقع هست، حتی خودش هم بخواد کار کنه، شاید خیلی وقتا مسیر رشد هم براش باز باشه، اما چون می ترسه، چون کم توقعه، چون تفکرات غلط در مورد پول داره، بازم می بینی که اگرچه خانم بسیار مستعد و پرتلاش و باهوشیه، اما درآمدش از یه حدی از بیشتر نمیشه... آرزوی بزرگ داشتن، سلیقه ی گرون داشتن، خودش یکی از عوامل رشده به نظر من...
برای صحبت کردن هم شما اگر مطالعه داشته باشی، اخبار رو اطلاع داشته باشی، اتفاقاتی داشته باشی که بتونی ازشون تعریف کنی، می تونی با بقیه سر صحبت رو باز کنی... اگر می خوای و نمی تونی باید روی قدرت بیانت کار کنی... اگر کلا اهل حرف زدن نیستی و نمی خوای، خب روحیه ت همینه و باید با خودت کنار بیای و دوستایی پیدا کنی که باهم توی یک فاز باشید... وگرنه باید یک عمر نقش بازی کنی که توی جمع ها آدم "مثلا" باحالی به نظر بیای...
در مورد پول نداشتن و قسطی خریدن، من اصلا وقتی پول ندارم خرید نمی کنم... یا مثلا برم نمایشگاهی چیزی خرید خاصی داشته باشم، یک دونه قاشق اضافه هم نمی خرم... فقط لیستی که توی خونه لازم دارم رو همیشه توی ذهنم دارم اگر قیمت مناسب دیدم می خرم... یا ببین من می گردم با توجه به بودجه م، اونی که ارزونتر می فروشه رو پیدا می کنم چون از چونه زدن متنفرم... و همیشه هم وقتی میرم توی مغازه ها، مغازه ها بعد از من کلی شلوغ میشن و خیلی می شنوم میگن پولت برکت داره... چه برسه که بخوام قسطی بگیرم... اگرچه خب یکی از راه های پیشرفته اما به نظرم عزت نفس آدم رو کم می کنه... داشتم می خرم، نداشتم می گردم اونی که همون جنس رو ارزونتر میده میخرم، نشد، کلا نمی خرم و به هیچکس رو نمی ندازم... می دونم تفکراتم شاید بازدارنده باشه برای رشد... ولی مدلم اینجوره... چرا آزار ببینم؟ چرا باید ناراحت باشم؟
آزاده نزادیـم کـه آزاد بمیریـم
با گریه بزادیم و به فریاد بمیریم
با جبر و جهالت به جهان پای نهادیم
تا عاقبت از این همه بیداد بمیریم
با گریه بزادیم و به فریاد بمیریم
با جبر و جهالت به جهان پای نهادیم
تا عاقبت از این همه بیداد بمیریم