تجربیات رانندگی

[Rose]

اینجا از تجربیات مفید و مهم رانندگیمون میگیم و سوالاتمون رو برطرف می کنیم تا رانندگیمون ارتقا پیدا کنه

[Rose]

من تقریبا 20 ساله که رانندگی می کنم، نه تصادف کردم نه پلیس من رو گرفته... 18 سالم که شد و کنکور رو دادم، رفتم دنبالش و بدون کلاس و اینها (فقط دکوری می رفتیم دور دور)، مرداد دیگه آزمون نهایی رو دادم...
آزمون شهری هم کلا یه دور دو فرمون زدم و آزمونگیر (اسمش یادم نیست چی میگن؟ سرهنگ؟ افسر؟) گفت چند ساله رانندگی می کنی؟ من گفتم 5 سال Smile گفت قبولی برو
اولین نکته اینه که ترس نداشته باشید...
من همون موقع هم که گواهینامه نداشتم، توی عروسی ها هم رانندگی می کردم (سمت ما بیشتر به مسابقه ی رالی شبیه هست Smile)، و همیشه مامانم می ترسید (مامان بزرگم تا زمانی که فوت کرد پشت فرمون من نمی نشست...) ولی بابام همیشه میگفت که گاز میده ولی ترمز و ترمز دستی زیر دست و پاشه ترس نداره... چیزی هم بشه ماشین بیمه داره نگران نباش... ولی نکته ی مهم اینه که قبل از اینکه این رو بگه، همیشه برای تمرین می برد سختتتت ترین جاهای شهر... بعد ما پیکان هم داشتیم، خب خیلی ماشین خشکیه... ولی هر چی مسیر و ماشین سخت تر باشه، شما راننده ی ماهرتری خواهید شد... این رو قول میدم بهتون...
چند تا تمرین بهتون میگم، اگه دوست داشتید انجام بدید...

1) برید جاهای خلوت شهرتون، مهم نیست مسکونیه یا نه، ولی سعی کنید چالشی باشه... جاده های خاکی، جاده هایی که سرعت گیر زیاد دارن، جاده هایی که پیچ و خم زیاد دارن خیلی خوبن... از دست اندازها با دقت عبور کنید و مثلا یه دستتون یه لیوان آب بگیرید و سعی کنید که اون آب از لیوان نریزه... اینقدر با آرامش ترمز کنید و از سرعت گیرها و دست اندازها رد شید... اینجوری بدون نیاز به رها کردن کلاچ، با یه دنده (1)، نیم کلاچ نگهداشتن رو یاد می گیرید و ترستون از خاموش شدن ماشین میریزه...

2) برای دور دو فرمون برید یه جای خلوت که اولش بهتره که خیابون خلوت و عریض باشه... برید و دائم یا رعایت اصول (حتی اگه ماشین نمیاد راهنما بزنید، استاپ کامل، نگاه به چپ و راست ووووو هر نکته ی لازم رو داشته باشید) دور دو فرمون یا 3 فرمون بزنید...

3) به مرور در کوچه های باریکتر این کار رو انجام بدید تا برسید به کوچه ای که کلا مثلا 1 متر از عرض ماشینتون بزرگتره... سرعت رو ببرید بالاتر، سایز ماشین رو دقت کنید...

4) برای نیم کلاچ بهترین تمرین می تونه سربالایی باشه... توی تونل یا روی پل ها می تونید تمرین کنید... اولش بهتره شیب کم باشه که دستتون بیاد چی به چیه (چون ماشین شخصی کلاچ و ترمز نداره و کسی نمی تونه کمکتون کنه جز کشیدن ترمز دستی (که اونم چون ممکنه همراهتون حرفه ای نباشه، خود او هم دست و پاش رو گم کنه و بهتره فکر کنید هیچکس برای کمک پیش شما نیست)... کم کم شیب رو زیاد کنید، اگه جای مناسب یا زمان مناسب پیدا کردید که خلوت بود، دور زدن روی شیب رو هم تمرین کنید (این معمووولا غیرقانونیه ولی توی افزایش مهارت خیلی خیلی کمک کننده اس، یه وقت جایی میرید که مجبورید توی شیب دنده عقب بیاید، دور بزنید، مسیر بسته اس، خراب شده ووو... لازمه که بتونید توی شیب با توجه به سایز ماشین، راحت فرمون بگیرید و دور بزنید و برگردید...

5) سنگ چین خیلی وقته که توی آزمون ها نیست اما یه مهارت خیلی مهم برای بهبود دنده عقبه... حتما حتما از کوچه های خلوت شروع کنید و سنگ چین برید (با دنده عقب از خیابون برید توی کوچه یا پارکینگ و...)... این کار ممکنه توی بعضی مکان ها غیرقانونی باشه چون دارید از سمت راست دنده عقب میاید، بخصوص توی اتوبان و اینها ابدا این کار رو نکنید، ولی توی کوچه ی خلوت چیزی نمیشه...

6) توی جایی که هیچ بنی بشری نیست، چند بار تا می تونید (از دنده های پایین شروع کنید)، گاز بدید مثلا توی دنده ی 1 بذارید سرعت تا 20-30 برسه، بعد یهو ترمز کنید... ترمز خشک و خالی و بدون کلاچ... بذارید حد خاموشی ماشین دستتون بیاد، ببینید ترمز چجوری کار می کنه، ببینید که اگر گاز هست، ترمز هم هست، (این تمرین برای موقعیت های اضطراری خوبه که ترستون بریزه) توی این تمرین خیلی مهمه که
1) چشماتون رو نبندید
2) حتما به جلو نگاه کنید
3) اصلا کلاچ نگیرید (کلاچ قدرت ترمز رو کم می کنه و ماشین شلتر ترمز می کنه...) شما قراره تمرین کنید که مواقع اضطراری که مثلا لاستیک ماشین می ترکه یا بچه ای آدم دیوانه ای چیزی می پره جلوی ماشین، کنترل موقعیت رو یاد بگیرید... برای همین ترمز خشک انجام بدید فقط... فوقش ماشین خاموش میشه...
4) فرمون رو محکم و اگر لازمه 2 دستی بگیرید تا ببینید چه اتفاقی میفته و دم ماشین کدوم وری میره توی ترمز شدید، سرش کجا میره، ترمزهای ABS چطور عمل می کنن و...
5) برای افزایش اثر بخشی حتما در بارون و برف هم تمرین کنید ولی با رعایت های حداقل 3 برابری... یعنی از 1/3 سرعت در خشکی شروع کنید، از فاصله ی 3 برابری که مدنظرتونه ترمز رو بگیرید...

7) حتما حتما به اطراف توجه کنید... بخصوووووص بچه ها یا انسان های دیگه... بابام همیشه می گفت تو بهترین راننده، ولی آدم دیوونه آدم بی مهارت خیلییییی زیاده برای همین هیچوقت بی دقت رانندگی نکن... همیشه حواست به اطراف باشه... فکر کن به جز خودت همههههه مشکل دارن.... فکر کن الان یه بچه از توی یه خونه ای می پره بیرون، فکر کن الان راننده عقبی یا بغلی گاز و ترمز رو قاطی می کنه، جای دنده عقب روی دنده یکه (اتفاقی که بارها برای خودم افتاده بخصوص توی شیب ولی خوشبختانه چون سرعت عملم با تمرین بالاست هیچوقت حتی مالیدن نداشتم علیرغم فاصله ی کمی که مثلا رانندگی یا پارک می کنم)... طرف نمی بینه ترافیکه ترمز نمی کنه، اگه فاصله رو رعایت نکرده باشی، ماشینت هم از عقب و هم جلو آسیب می بینه و هم باید به جلویی خسارت بدی با اینکه هیچ تقصیری نداشتی... پس حتما برای تذکر دادن تعلل نکن، اگه راننده بغلی گوشی دستشه و مسیرش چپ و راست میشه بوق بزن، اگه داره اشتباهی میاد توی لاین سرعت چراغ و بوق بزن، اگه یهو تصادف شد، مسیر باریک شد، یکی پرید جلوی ماشین، حتما فلاشر بزن که حواس عقبی جمع شه... اگه سرعت گیره و می بینی، چند بار چندتا ترمز کوتاه کوتاه (مثل چشمک زدن یا علامت دادن مثلا) بگیر تا عقبی حواسش رو جمع کنه که داری سرعتت رو کم می کنی (برای همین میگم سلامت چراغ ها خیلی مهمه) بخصوص توی شب و اوایل صبح یا توی جاده این موضوهع خیلی مهمه چون سرعت ها بالاست و آدما خسته ترن و مثل یه بازی بهش نگاه می کردم... فکر کن راننده بغلی همین الان پشت تلفن دعواش شده، یه مشت میزنه به فرمون مسیرش کج میشه یا اصلا لاستیکش می ترکه!!!! یا خودت لاستیکت می ترکه، باید بدونی که چه اتفاقات احتمالی در انتظارته... باید پیش بینی کنی... باید ببینی چه فاصله ای برات ایمنه و حواست به اطراف و جلوی دور و نزدیکت باشه (یعنی حواست باشه 3-4 تا جایی که چشمت می بینه، ماشین جلوتر یه وقت یکی کنترلش خارج نشده باشه، یه پیچه؟ ساده یا خطرناکه؟ جاده لاینش محدود میشه؟ ساخت و سازه؟ چه خبره تا جاییکه دیدت کار می کنه... فرض کن الان داری از بلوار رد میشی یکی می پره بیرون، اصلا دنبال پوله طرف میخواد بدبختت کنه پس همیشه حواست به لاین خودت که هست، به لاین روبرو هم دقت کن (توی شهر ما یه خانمه همینجوری از بلوار پریده بیرون و تا بیان بفهمن چی شده، خانمه رو آخر با کاردک جمع کردن بنده ی خدا رو).........
اصلا من یکی از دوستام بود طفلک از جای کم برخوردار بود... همیشه وقتی میخواست از خیابون و اینها رد شه، نگاه نمیکرد اطرافش رو... یهو می پرید وسط خیابون... هی می گفتنم این کار رو نکن، هم خودتو ناقص می کنییا جونتو میذاری یکی دیگه رو هم بدبخت می کنی... و همیشه میگفت حق با عابره... من به خدا رسیدم تا بهش فهموندم که بابا جان اینجوریام نیست... اگه بزرگراه باشه، اگه کنار خط عابر باشی، کنار پل هوایی باشی، خری از حق تو نیست... بعدشم فکر کن طرف حواسش نباشه، میخوای یه عمر ناقص شی که توی کاغذ گفتن اون باید می ایستاد؟ خیلی وقتا ممکنه از سر ناآگاهی یا مثلا پدر یا مادری یه لحظه حواسش از بچه پپرت شه و کار دست همه بده... آخرشم این دوستم وقتی تصادف کرد و بعد از 15 سال هنوز نمی تونه انگشتش رو خم کنه، دیگه فهمید که نباید این کارو کنه... ولی خیلیا تا میانسالی هم این رو نمی فهمن... یک بنده خدایی رو می شناسم بدون کلاه ایمنی بود همیشه، آخرشم فرعی به اصلی رفتن با موتور جونش رو گرفت... با اینکه یه بار هم تصادف کرده بود دقیقا به همین طریق... ولی درسش رو نگرفت و خانواده ش رو تنها گذاشت... یکی دیگه رو دیدم از بزرگراه رد شد و الان لگن و یه سری قسمت های پاش پلاتینیه...

8) سخت تر کردن تمرین ها می تونه روی ماسه (ساحل یا بیابون که لازمه قبلش یه بررسی بکنید و به نوع ماشینتون هم مرتبطه و هر ماشینی رو نمی تونید بدون تجربه ببرید توی ساحل یا بیابون)، دور میدون (خلوت خلوت، فقط برای افزایش مهارت های شما)، دور میدون در بارون، شیب در بارون، دور زدن در شیب در بارون، دنده عقب در بارون (جای خلوت و خیلیییییی آهسته)... رانندگی با زنجیر چرخ و بدون زنجیر چرخ در جای ایمن برفی...
سعی کنید که چراغ هاتون همیشه سالم باشه، سنسورهای عقب کاملا سالم باشه...
یاد بگیرید با کمک سه تا آیینه (عقب و پهلوها) رانندگی کنید و هیچوقت سرتون رو به عقب برنگردونید (اون مدلی که دستتون رو باید بذارید پشت صندلی بغلی)

حتما ایمنی رو رعایت کنید (بستن کمربندها، تنظیم صندلی ها و آیینه ها، چک کردن زیر گاز و بخصوص ترمز که چیزی گیر نکرده باشه، چراغ ها، راهنماها وووو...)

خلاصه هررررر چی در شرایط بیششششششتر و سختتتتتت تری خودتون رو قرار بدید (حتی در شرایط کنترل شده)، ترستون کمتر میشه... چون می دونید که قبلا توی این شرایط بودید...
برای همین هم معتقدم که ماشین نو رو نباید برد برای تمرین... و مهمه که احساس ترس از جبران مادی رو نداشته باشید... نباید دستتون بلرزه که اگهههه تصادف کنم چی... همیشه باید اینجوری فکر کنید که تصادف هم بله ممکنه ولی من قدرت و توانایی کنترل ماشین رو دارم، بیمه دارم، توانایی مالی دارم و به امید خدا می تونم شرایط جدید رو کنترل کنم و بدون آسیب ازشون عبور کنم... ولی اگر هم تصادف شد من نمی ترسم چون پشتوانه دارم...
همیشه وقتی میخواید کاری کنید، ببینید توانایی جبران دارید؟ اونوقته که ترس پر میزنه و میره... من خیلی وقتا میخوام موتور دوستامون رو سوار شم، اول قیمت موتور رو می پرسم، بیمه ش رو می پرسم، ببینم اگر مثلا آیینه ش بشکنه در توانم هست بخرم بذارم سر جاش؟ و اگر بود سوار میشم و بدون هیچ ترسی جلو میرم... شما اگه توی رانندگی همش به درختا خیره باشید، مسلما باهاشون تصادف می کنید... این ترسیدن از آسیب مالی و جسمی هم همینه... باعث میشه بالاخره شما به اون آسیبی که فکر می کنید برسید... واقعا عین درخت می مونه... اما اگر ایمنی رو کامل رعایت کنید، از نظر مالی هم بدونید که توانایی جبران دارید، دیگه ترسی نمی مونه که ذهنتون رو مشغول کنه...

[Sufii]

بچه ها من بیست سالگی گواهینامه گرفتم اما چون پشت فرمون ننشسته بودم بعد از دوازده سال دوباره که خواستم بشینم دوباره ده جلسه آموزشی رفتم و بعدشم تا یکسال فقط وقتایی مینشستم پشت فرمون که همسرم کنارم باشه، ولی خوب جاییکه میرفتم ترافیک زیادی داشت و خیلی خبره شدم، چندتا نکته که همسرم خیلی بهم گوشزد میکرد و واقعا موثر بود ایناست: فاصله رو با ماشین جلویی طوری حفظ کنید که اگه ماشین جلویی ترمز ناگهانی و شدید کرد شما بهش نخورید( با رعایت همین اصل من تو یه تصادف زنجیره های تنها ماشینی بودم که به جلویی نخورده بودم)
تغییر مسیر ناگهانی ندید هیچ وقت، همیشه راهنما بزنید و آهسته به چپ و راست برید. نکته بعدی اینه که اصلا و ابدا بوق های ماشین ها مخصصا پشتی ها روتون اثر نکنه و بهشون اهمیت ندید چون تنها شما رو دستاچه میکنه. نکته بعدی اینکه ریسک نکنید اگه یه جایی فکر میکنید ماشین رد نمیشه یا فاصله دو ماشین خیلی کمه و نمیتونید دوبل پارک کنید نکنید، نهایتش صدمتر بالا یا پایین تر جای پارک پیدا میشه...نکته اخر اینکه حین رانندگی با موبایل کار نکنید چون خیلی حواسو پرت میکنه، مگه از قبل برای مسیریابی روشن کرده باشید

[صنوبر۷۱]

سلام بچه ها منم ۶ سال پیشا گواهینامه گرفته بودم ولی از پارسال گهگاهی با همسرم مینشستم پشت فرمون ولی اصلا تو تصوراتم نمیگنجید که تنها بشینم هزار جور فکر و موقعیت تو ذهنم طراحی میکردم که اگررر فلان بشه اگررر بیسار بشه... بعد بچه ها من وسواس فکری شدید دارم که حس میکنم اونم بی تاثیر نبود خلاصه که یه دوره ای پیش روانشناسو روانپزشک میرفتم و قرص میخوردم حس میکنم یه کم عقلم اومد سرجاش و منطقی نگاه کردم که من حواسمو جمع میکنم از آینه ها استفاده لازم و کافی رو میکنم (من قبلنا اعتقادی به استفاده ا آینه سمت شاگزد نداشتم) دیگهبقیه ش رو میسپردم دست خدا میگفتم این کارا از دست من برمیاد.
در مورد خاموش کردن یا مثلا گیر کردن جایی یا اینکه نتونین پارک کنین یا راه بگیرین اولا که خب تمرین میخواد بعد اینکه به خودتون بگین نهایتشششش یکی میاد کمکم میکنه باور کنین آدمای خوب پیدا میشن.ته ته تهش یکی میاد میشینه براتون جا به جا میکنه البته اونم خب حواستون باشه انقد دزدی و اینا زیاد شده آدم راحت نمیتونه اعتماد کنه خلاصه که شروع کنین خودش پیش میره (البته اولش با کسی بشینین یا جلسه بگیرین تا به یه حدی برسین)
به سوتیایی هم که ممکنه بدین به چشم فان و خاطره ای که بعدها بهش میخندین نگاه کنین.یکی از تفریحات ما تو خانواده شوهرم این بود که مینشستیم سوتیای رانندگی رو تعریف میکردیم واقعااا میخندیما هنوزم یادم میفته خندم میگیره از خاطراتشون حتی مردا

[tinaaa91]

سلام
منم تا این سن چون بابام ماشین دستم نمیداد میگفتم چون ماشین ندارم نمیرم گواهینامه بگیرم
بعد چندسال پیش گفتم برم بگیرم که رفتم سرکار اصلا مرخصی نمیتونستم بگیرم
تا امسال که ازدواج کردم گفتم باید بگیرم چون شوهرم ماشین راحت دستم میده
خرداد امسال ثبت نام کردم
آئین نامه دفه اول قبول شدم ولی بازم با وقفه دیگه بخاطر مرخصی و کارم وقت نمیشد
واسه آزمون شهر بعد 2ماه تقریبا رفتم
این مدت خیلی با شوهرم رانندگی کردم حتی تو اتوبان راحت میرفتم و میگفتم دفه اول قبولم
ولی 2دفه که رد شدم رئیسم بهم گفت نباید به کسی بگی که داری میری آزمون بدی
گفت اصلا به کسی نگو که استرس نگیری حتی به شوهرت هم نگو
گفت هرچند بار مرخصی دلت خاست بهت میدم به خودمم نگو داری میری کجا

منم دفه سوم بدون اینکه کسی بفهمه رفتم پارک دوبل و خراب کردم با اینکه تاحالا اصلا تو تمرین هم خراب نکرده بودم
خیلی اعصابم خورد شد به کسی هم نگفتم
1هفته وقفه انداختم دوباره رفتم بدون هیچ تمرینی ولی اصلا استرس نداشتم
افسر خیلی خوب بود اصلا استرس نمیدادخیلیا قبول شدن منم خداروشکر قبول شدم و بعدش زنگ زدم به شوهرم گفتم خیلی خوشحال شد
هنوز گواهینامه برام نیومده 1ماه طول میکشه انگار
ولی واقعا راحت شدم یه باری رو از دوشم برادشتن 
چندین ماه درگیر بودم خیلی سخته این آزمون شهر و قبول شدن

کلا نباید استرس داشت همه اونایی که استرس شدید داشتن رد میشدن
خیلیا هم یادشون میرفت ترمز دستی بخوابونن خاموش میشد
ولی خیلی بستگی به افسر داره من 3هفته پشت هم آزمون دادم با افسرای مختلف بودم تا اخر این یکی خوب بود هول نمیکرد مارو
اصلا فاصله نندازین خیلی بد میشه

[Targol]

بچه‌ها محله خلوت و کم شیب سمت غرب تهران برای تمرین رانندگی کجا رو معرفی میکنید؟

---

یعنی تا من یاد بگیرم همه رو عاصی میکنم.

[Minoo1121]

ترگل جون شما قبل از بارداری و زایمان رانندگی میکردید؟

[Targol]

نه عزیزم.

[صنوبر۷۱]

ترگل جان طرف غرب مثلا خیابون ایران زمین اون قسمتی که دور دور میرن نه ها اونجا که حالت بن بستیه همش و خونه ویلایی داره فک کنم بد نباسه البته من غربو خوب نمیشناسم که بیشت راهنماییت کنم

[nona]

ترگل جون بستگی داره کجای غرب منظورت باشه از شهرک بگیر تا پونک و جنت آباد و شهران و المپیک همه طرف جاهای خلوت و کم شیب داره