(۱۴۰۰/۶/۱۴، ۰۲:۴۲ عصر)(کژال) نوشته است: دوستای خوبم ممنونم از همتون. ببخشید که دونه دونه ریپلای نمیکنم ولی همه رو بادقت میخونم
انشالله منم بتونم به دوستایی که هفته هاشون از من پایین تره راهنمایی کنم
من امروز کلا به اونایی که دست تنها هستن بعد زایمان فکر میکنم. نونا و رز و یوتاب و....
خدا بهتون توان بده. چجوری میتونستید هی بلند شید و بخوابید و به نی نی شیر بدید
من دیروز که مرخص شدم رفتم خونه خودم یه دوش گرفتم و همسرم وسایلمو جمع کرو و اومدم خونه مامانم. 10 شب خوابیدم، 10 صبح بیدار شدم. فقط وسطش یه بار مامانم و داداشم به زور بلندم کرد که دارو بخورم و یه کاسه فکر کنم کاچی بود.
تو اون لحظه واقعا یادتون کردم که چه قدر سخت بوده براتون.
من عصر باید برم بیمارستان پسرمو برای اولین بار بغل کنم. خیلی میترسم. گریه میکنم هروقت میبینمش. دلم براش میسوزه. کلا حسم ترکیب هزار تا حسه. اصلا نمیتونم باهاش حرف بزنم از زور گریه. احساس می‌کنم خیلی بی پناه و تنهاس.

(۱۴۰۰/۶/۱۴، ۰۸:۱۵ صبح)nona نوشته است: آره لیانه جون خدارو شکر تپلی نیست خیلی ولی نرماله دکترش راضیه منحنی رشدشم قدش ماشالا رو ۸۲ درصده وزنش رو ۷۶ درصد
البته این تا دوماهگی بود الان بنظرم لاغرتر شده از وقتی شیر شب قطع شده
پسر شما چی ایانه جون؟

---

اما میگم جدیدا کم غذا شده حجم غذاش راحت نصف شده

---

البته خب تین درصدا با توجه به قد و‌وزن اول تولدشه

(۱۴۰۰/۶/۱۴، ۱۰:۱۹ صبح)youtab نوشته است: اره سروناز جون دقیقا
نونا جان پسر منم الان ۴شبه حدود ۱میخوابه تا ۶یا ۷صبح
البته من برای خواب شبش از اول شیر خشک میدادم اما همیشه حدود ۳.۴بیدار میشد باز میخورد اما الان نه
یعنی میگی خوب نیست؟

---

لیانه جااااانم چطوری؟
قند عسلت چطوره؟
در چه حالی؟

(۱۴۰۰/۶/۱۴، ۰۲:۴۲ عصر)(کژال) نوشته است: دوستای خوبم ممنونم از همتون. ببخشید که دونه دونه ریپلای نمیکنم ولی همه رو بادقت میخونم
انشالله منم بتونم به دوستایی که هفته هاشون از من پایین تره راهنمایی کنم
من امروز کلا به اونایی که دست تنها هستن بعد زایمان فکر میکنم. نونا و رز و یوتاب و....
خدا بهتون توان بده. چجوری میتونستید هی بلند شید و بخوابید و به نی نی شیر بدید
من دیروز که مرخص شدم رفتم خونه خودم یه دوش گرفتم و همسرم وسایلمو جمع کرو و اومدم خونه مامانم. 10 شب خوابیدم، 10 صبح بیدار شدم. فقط وسطش یه بار مامانم و داداشم به زور بلندم کرد که دارو بخورم و یه کاسه فکر کنم کاچی بود.
تو اون لحظه واقعا یادتون کردم که چه قدر سخت بوده براتون.
من عصر باید برم بیمارستان پسرمو برای اولین بار بغل کنم. خیلی میترسم. گریه میکنم هروقت میبینمش. دلم براش میسوزه. کلا حسم ترکیب هزار تا حسه. اصلا نمیتونم باهاش حرف بزنم از زور گریه. احساس می‌کنم خیلی بی پناه و تنهاس.

(۱۴۰۰/۶/۱۴، ۰۵:۲۴ عصر)سروناز نوشته است: نونا جون شبایی که میگی خیلی میخوابه برای پوشکش چی کار میکنی ؟تو همون حالت خواب عوضش میکنی یا نه دیگه میزاری همون صبح ؟

منم واقعا به نونا و رز و یوتاب و هرکسی که دست تنهاست خیلی فکر میکنم.بعد دو هفته مامان من برگشت خونش ولی صبحها ۱۰ میومد تا عصر که شوهرم بیاد ولی من دچار حالتهای بدی شدم که با مراقب سلامت که صحبت کردم گفت افسردگی بعد از زایمان هست.گریه زیاد .استرس و اضطراب.لرز از استرس و خلاصه دیدم نمیشه .مامانم دوباره برگشته شبانه روز پیشم هست تا حالتهام بهتر بشه امیدوارم به قرص نکشه کارم.هرکی باهام حرف میزد اشکم سرازیر میشد.حس نداشتن اعتماد به نفس و ... خدا رو شکر یکی دو روز هست بهترم.این موندن تو خونه دیوانه کننده شده بود.البته من هفته اول هم استرس شدیدی رو تحمل کردم سر زردی دخترم که میخواستن خونش رو عوض کنن .خدا قوت به همه مامان ها.چقدر زن بودن سخته

(۱۴۰۰/۶/۱۴، ۰۶:۳۷ عصر)liyane نوشته است: خداروشكر من و قندعسل خوبيم امروز بردم واكسن بزنم مركز بهداشت گفت نداريم بريد مركز بهداشت سوهانك رفتيم اونجا ، اونجا هم گفت تموم كرديم 
منم چند تا فحش نثار مملكت داران كردم و برگشتيم خونه
واكسن دوماهگي چيه كه ندارن؟؟؟ ما چه خوش خياليم بابت واكسن كرونا