عاطفه اینکه هی سوال بپرسی کو و کجاست و اینا روش خوبی نیست... اول شما باید بصورت آروم و آهسته تا می تونی صحبت کنی، همه چیز رو براش تعریف کنی، هر چی می بینید توجهش رو جلب کنی.... با همسرت خیلییییی صحبت کنی... تا بچه هم کم کم یاد بگیره که تعریف کنه...
قبلا پیج https://instagram.com/logopedresurs?igshid=YmMyMTA2M2Y= رو معرفی کرده بودم، اگر پستاش رو ندیدی، حتما از کتگوری شروع کن...
اول اینکه به نظرم رنگ خیلی ساده تره... من توی این سن رنگ همه چیز رو به عنوان صفت به حرفامون اضافه می کردم.. یا مثلا کلی چیز قرمز جمع می کردم و میذاشتم دورش، باهم رنگ رو کنار اسم اون وسیله به کار می بردیم... پسرم تقریبا اکثر رنگای روتین رو میشناسه... اعضای بدن حالا یکم حرفه ای تره... البته به مرور اونها رو هم می شناسه ها، جای نگرانی نیست... ولی چون تجسمی از بدن خودش نداره، شاید براش سخت باشه... کم کم بزرگ تر بشه اینا رو هم یاد می گیره...
ولی با آموزش های تک کلمه ای شروع کن، بعد که اسمشون رو گفت، بهشون یه صفت اضافه کن، یا صداشون... صداها تا 2 سالگی یک کلمه محسوب میشن... مثلا سگ هاپ هاپ می کنه، گربه میو کرد، سه تا کلمه محسوب میشه...
پس اصل اول، تو یک قدم جلوتر...
دومین کار کتاب خوندنه.. کتاب های با شکل های جذاب، بزرگ، روشن و شفاف... بخصوص با تصاویر واقعی نه نقاشی (نقاشی از 3 اینطورا به بعد اکی هست و بچه می فهمه، قبلش نه)...
سومین کار، اینکه موقع حرف زدن، توجهش رو به لبت جلب کنی مثلا با رژ جیغ زدن...
واضح صحبت کنی، به صورت به نوعی اغراق شده...
دیگه اینکه باهاش بازی کنی...
اینکه پنکه رو نشون بدی بگی پنکه اس، کار خاصی نیست و بچه هم چیزی یاد نمی گیره... وقتی درباره ی هر شی ای صحبت می کنی، حداقل 3-4 تا جمله در ارتباط باهاش بگو که سیناپس های بیشتری تشکیل شه، و مهم اینه که دائم هم تکرار کنی در موقعیت های مختلف و از زوایای مختلف.... کلا تمرکز روی اینکه یاد بگیره مثلا این مبله و اینا نباید باشه... فقط باهم حرف بزنید و رابطه بسازید... موقع بازی همه ی کارا رو توضیح بده، موقع آشپزی با یه صندلی ایمن اگه قدش می رسه، بهش کارهات رو توضیح بده یا روی اوپن یا زمین کارات رو بکن ببینه، و حینش توضیح بده و مواد رو معرفی کن و بذار لمس (و اگه خطر نداره) بو کنه... و حینش حرف بزن که آرد رو مالیدی به صورتت... می خوای کمکت کنم پاک کنی؟
دیگه اینکه می تونی موقع قدم زدن یا بخصوص از پله بالا و پایین رفتنش، شمارش انجام بدی... پله ی 1، پله ی 2... 1 پله، 2 پله... پا روی پله ی 1، پا روی پله ی 2 ووووو انواع و اقسام روش ها... که کم کم بچه چیزی که یاد می گیره در جملات و حالات مختلف و زمان های مختلف افعال بتونه یاد بگیره... این برای هوش ریاضیش هم خوبه... تحقیقات نشون داده بچه هایی که شمارش رو از سنین پایین تر یاد می گیرن، توی ریاضیات موفق تر عمل می کنن (مطالعه ی موردی روی دانش آموزای چینی بود که چون اعداد توی زبونشون خیلی ساده اس و زود یادش می گیرن، توان محاسباتی مغزشون بیشتره)...
می تونی برای اشیاء مختلف شعر سرچ کنی و براش بخونی... بچه ها با شعر عالی یاد می گیرن...
حالا توی اون پیج بگردی روش های خیلی بیشتری نسبت به اینا هست توش...
جدی فری برد جان؟ چه خوب شد پس...
ماری باریکلا، بیا توی تاپیکش هم بذار لطفا که بمونه الگو بگیریم:
http://khanumha.com/showthread.php?tid=602
ولی همسرت چه عمقی و مهندسی شده کار کرده
قبلا پیج https://instagram.com/logopedresurs?igshid=YmMyMTA2M2Y= رو معرفی کرده بودم، اگر پستاش رو ندیدی، حتما از کتگوری شروع کن...
اول اینکه به نظرم رنگ خیلی ساده تره... من توی این سن رنگ همه چیز رو به عنوان صفت به حرفامون اضافه می کردم.. یا مثلا کلی چیز قرمز جمع می کردم و میذاشتم دورش، باهم رنگ رو کنار اسم اون وسیله به کار می بردیم... پسرم تقریبا اکثر رنگای روتین رو میشناسه... اعضای بدن حالا یکم حرفه ای تره... البته به مرور اونها رو هم می شناسه ها، جای نگرانی نیست... ولی چون تجسمی از بدن خودش نداره، شاید براش سخت باشه... کم کم بزرگ تر بشه اینا رو هم یاد می گیره...
ولی با آموزش های تک کلمه ای شروع کن، بعد که اسمشون رو گفت، بهشون یه صفت اضافه کن، یا صداشون... صداها تا 2 سالگی یک کلمه محسوب میشن... مثلا سگ هاپ هاپ می کنه، گربه میو کرد، سه تا کلمه محسوب میشه...
پس اصل اول، تو یک قدم جلوتر...
دومین کار کتاب خوندنه.. کتاب های با شکل های جذاب، بزرگ، روشن و شفاف... بخصوص با تصاویر واقعی نه نقاشی (نقاشی از 3 اینطورا به بعد اکی هست و بچه می فهمه، قبلش نه)...
سومین کار، اینکه موقع حرف زدن، توجهش رو به لبت جلب کنی مثلا با رژ جیغ زدن...
واضح صحبت کنی، به صورت به نوعی اغراق شده...
دیگه اینکه باهاش بازی کنی...
اینکه پنکه رو نشون بدی بگی پنکه اس، کار خاصی نیست و بچه هم چیزی یاد نمی گیره... وقتی درباره ی هر شی ای صحبت می کنی، حداقل 3-4 تا جمله در ارتباط باهاش بگو که سیناپس های بیشتری تشکیل شه، و مهم اینه که دائم هم تکرار کنی در موقعیت های مختلف و از زوایای مختلف.... کلا تمرکز روی اینکه یاد بگیره مثلا این مبله و اینا نباید باشه... فقط باهم حرف بزنید و رابطه بسازید... موقع بازی همه ی کارا رو توضیح بده، موقع آشپزی با یه صندلی ایمن اگه قدش می رسه، بهش کارهات رو توضیح بده یا روی اوپن یا زمین کارات رو بکن ببینه، و حینش توضیح بده و مواد رو معرفی کن و بذار لمس (و اگه خطر نداره) بو کنه... و حینش حرف بزن که آرد رو مالیدی به صورتت... می خوای کمکت کنم پاک کنی؟
دیگه اینکه می تونی موقع قدم زدن یا بخصوص از پله بالا و پایین رفتنش، شمارش انجام بدی... پله ی 1، پله ی 2... 1 پله، 2 پله... پا روی پله ی 1، پا روی پله ی 2 ووووو انواع و اقسام روش ها... که کم کم بچه چیزی که یاد می گیره در جملات و حالات مختلف و زمان های مختلف افعال بتونه یاد بگیره... این برای هوش ریاضیش هم خوبه... تحقیقات نشون داده بچه هایی که شمارش رو از سنین پایین تر یاد می گیرن، توی ریاضیات موفق تر عمل می کنن (مطالعه ی موردی روی دانش آموزای چینی بود که چون اعداد توی زبونشون خیلی ساده اس و زود یادش می گیرن، توان محاسباتی مغزشون بیشتره)...
می تونی برای اشیاء مختلف شعر سرچ کنی و براش بخونی... بچه ها با شعر عالی یاد می گیرن...
حالا توی اون پیج بگردی روش های خیلی بیشتری نسبت به اینا هست توش...
جدی فری برد جان؟ چه خوب شد پس...
ماری باریکلا، بیا توی تاپیکش هم بذار لطفا که بمونه الگو بگیریم:
http://khanumha.com/showthread.php?tid=602
ولی همسرت چه عمقی و مهندسی شده کار کرده
آزاده نزادیـم کـه آزاد بمیریـم
با گریه بزادیم و به فریاد بمیریم
با جبر و جهالت به جهان پای نهادیم
تا عاقبت از این همه بیداد بمیریم
با گریه بزادیم و به فریاد بمیریم
با جبر و جهالت به جهان پای نهادیم
تا عاقبت از این همه بیداد بمیریم
![[-]](http://khanumha.com/images/collapse.png)