ارسالها: 7,835
موضوعها: 7
تشکر Received:
20,218 in 5,384 posts
تشکر Given: 8,760
تاریخ عضویت: خرد ۱۴۰۰
اعتبار:
24,701
اینجوری دیگه واقعا آدم مینیمال زندگی میکنه.منم بنظرم آدم خونه ۳۰ متری به قول مهتا زندگی کنه ولی ماله خودش باشه.کلا شرایط جوری شده فکر کردن به جور شدن پول پیش خونه،آدم رو پیر میکنه.
گوش کن! نبض دلم زمزمه اش با تو یکیست ♥︎
ارسالها: 10,766
موضوعها: 9
تشکر Received:
29,091 in 7,959 posts
تشکر Given: 44,430
تاریخ عضویت: خرد ۱۴۰۰
اعتبار:
33,760
110 متره شیدا
...
منم با مهتا موافقم
معلومه که خونه بزرگ خوب و عالیه اما برای زوحی که صبح تا شب سرکارن و حکم خوابگاهو داره 30،40 متری خوشگل و برای خود ادم باشه واقعا عالیه

پسر دو ساله من
ارسالها: 6,736
موضوعها: 0
تشکر Received:
9,547 in 3,761 posts
تشکر Given: 5,949
تاریخ عضویت: خرد ۱۴۰۰
اعتبار:
16,123
فروش خونه داخل تهران و خرید در اطراف تهران اشتباهه محض هست
خصوصا وقتی کارت تهران باشه
شرق تهران سمت دلاوران استقلال ... اون طرفا فکر کنم با این پول بشه خرید کرد حالا من اسم محله هارو خوب نمیدونم ...
ارسالها: 64
موضوعها: 0
تشکر Received:
175 in 44 posts
تشکر Given: 205
تاریخ عضویت: اسف ۱۴۰۱
اعتبار:
179
خانما به نظرتون اگر پای بچه وسط باشه چی؟
خونه بزرگتر و منطقه خوب اما استیجاری یا خونه کوچیکتر و منطقه متوسط روبه پایین و دور از محل کار اما برا خود آدم؟ (صرفا برا اینکه بدونم تصمیمات شخصی که گرفتم منطقیه یا نه؟)
کاربرانی که از این پست تشکر کردنداربرانی که از این پست تشکر کردند
• youtab
ارسالها: 6,736
موضوعها: 0
تشکر Received:
9,547 in 3,761 posts
تشکر Given: 5,949
تاریخ عضویت: خرد ۱۴۰۰
اعتبار:
16,123
بچه در چه رنج سنی ؟
وقتی منتج به پایین اومدن کیفیت رسیدگی پدر و مادر بخاطر دوری از محل کار و تلف شدن عمر و زندگی تو ترافیک باشه محله چقدر میتونه ارزشمند باشه ...
کاربرانی که از این پست تشکر کردنداربرانی که از این پست تشکر کردند
• Purelove، youtab
ارسالها: 869
موضوعها: 0
تشکر Received:
2,744 in 754 posts
تشکر Given: 2,040
تاریخ عضویت: خرد ۱۴۰۰
اعتبار:
3,022
شیدا
هزینه ی ساخت به مصالحی که استفاده میشه بستگی داره،متوسط ۱۰،۱۱ تومنه.
کاربرانی که از این پست تشکر کردنداربرانی که از این پست تشکر کردند
• youtab، شیدا
ارسالها: 836
موضوعها: 0
تشکر Received:
2,051 in 551 posts
تشکر Given: 695
تاریخ عضویت: شهر ۱۴۰۰
اعتبار:
2,467
ممنونم از نظراتتون دوستان
همسرم هم حرف شما رو میزنه میگه اصلا فکر کن اون خونه جز دارایی هامون نیست بزار برای آینده پسرمون بمونه یا اگه روزی تهران نتونستیم دوام بیاریم بریم اونجا ساکن بشیم
میدونم فکر من خیلی ناپخته و بچگانه است اما واقعا هر روز بهش فکر میکنم شبا قبل خواب بهش فکر میکنم که اون خونه رو بفروشیم با طلا پول پیش این خونه ی چیزی نزدیک دو نیم میشه باهاش ی خونه رهن کنیم ی منطقه ی بهتر و ماشین رو هم عوض کنیم با خودم فکر میکنم مگر چقدر زنده ام که از چیزهایی که دارم استفاده نکنم به امید روز مبادا
شاید اینم لازم باشه بگم ولی لطفا نقل قول نکنید بعدا پاک کنم
ما از اول تو ی منطقه ی متوسط رو به خوب بودیم بعد از این که همسرم ورشکست شد مجبور شدیم بیایم منطقه ی پایین آزادی اینجا حس خفگی بهم دست میده دلم برای اون منطقه اون زندگی تنگ شده میخوام حتی اگه شده به ظاهر به زندگی گذشتم برگردم شاید باورتون نشه ولی تو پنچ ساله گذشته ما حتی تره بار و فروشگاهم تو این محل نرفتیم انگار برامون عادی نمیشه
همسرم میگه دیگه گذشته رو فراموش کن اما واقعا نمیتونم احساس تنفر میکنم وقتی همسرم فکرش ایته چندسال دیکه اینجا بمونیم پول جمع کنیم اون خونه رو هم بفروشیم ی ۴۰ متری همین محل بخریم فکر میکنم اون داره اشتباه میکنه چرا باید به خودمون سخت بگیریم
من خود به چشم خویشتن دیدم که جانم میرود...
کاربرانی که از این پست تشکر کردنداربرانی که از این پست تشکر کردند
• youtab