|
گپ و گفت مامانهای ۱۴۰۰
|
۱۴۰۰/۹/۱۴، ۰۶:۰۷ عصر
دوستان شما بعد از سزارین منظورم 2_3 ماه بعدش سونو رفتید؟
من فقط ده روز بعد عملم رفتم که بخیه هارو بکشن. نمیدونم لکه بینی تا چه مدتی طبیعیه. 
۱۴۰۰/۹/۱۴، ۰۶:۲۲ عصر
یوتاب جان بله عزیزم تهرانم
سلین جان خیلی متاسفم...
واقعا من فکر می کردم با حرفهایی که قبلا زدم تغییری توی تفکرات بچه ها می تونم ایجاد کنم... ولی واقعا ناامید میشم... از این به بعد روی صحبتم با شما نیستش عزیزم کلی میگم.... برای هر کسی که میخونه و توجه می کنه و احیانا پسر داره یا پسردار میشه... اگر کشش مخالفت با ختنه رو ندارید نخونید بچه ها... من انتظار ندارم همه، متوجه منظور من بشن... ولی اگر حتی فقط یک انسان از این منجلاب نجات پیدا کنه، من واقعا از صمیم قلب خوشحال میشم... اینکه میگن توی خاطر بچه ها نمی مونه، کاملا غلطه و مال زمانیه که کارهای بدی روی بچه ها انجام میدادن یا آزمایشاتی انجام می دادن روشون و... و توجیه می کردن که بچه یادش نمی مونه... حتی تکنیک های خواب رو روی بچه های یتیم خانه ها اجرا می کردن چون خانواده ها کشش این حجم از بی قراری رو نداشتن معمولا و شایدم رضایت نمیدادن... ولی یادمه یه جا گفته بود چون فکر می کردن بچه چیزی یادش نمی مونه دقیقا مثل حیوان آزمایشگاهی با بچه برخورد می کردن... ولی به خدا اینطور نیست... بچه حافظه داره... حافظه خودآگاه و ناخودآگاه داره... خودآگاه دست ماست ولی ناخودآگاه عقده ها و سایه ها رو می سازه... و از بدو تولد و حتی دوران جنینی فعاله... به خدا فعاله بچه ها... چطور نمی تونید در مقابل حرف بقیه مخالفت کنید؟ چرا تحقیق نمی کنید؟ مگه همه ی مثلا معلمای ادبیات سواد ریاضی دارن؟ مگه همه ی مهندس های راه، سواد مهندس های معمار رو دارن؟ به همین صورت، پزشک عمومی اصلا و ابدا تخصص و صلاحیت نظر تخصصی دادن روی موضوع اورورلوژی اطفال نداره... بچه ها چون تخصص های جداگانه دارن، پزشک متخصص اطفال به واقع فقط نقش غربالگری داره نه ختنه (که یه عمل تخصصیه)... نقش هدایت و ارجاع داره نه ارائه ی نظر تخصصی... هر دکتری چیزی به شما میگه که حتما عمل کنید، چون ممکنههههههههههه (واقعا ممکنه و هر دکتری گفت اگر ختنه نکنید حتما عفونت می گیره، اون دکتر رو بندازید دور) عفونت کنه، از 3 تا متخصص اون عضو هم پرس و جو کنید... به خدا میارزه... مگه آپاندیس نداریم که ممکنه یه روزی بترکه و کل زندگی انسان رو بگیره، صفرا نیست مگه؟ اونم بترکه آدم می میره... پس چرا نمیایم خارجشون کنیم که یه وقت عفونت نکنه؟؟؟؟ چرا هیچ دکتری این رو نمی گه؟ آیا یه دکتر عمومی بگه الان صفرای بچه رو عمل کنید در بیارید که یه وقت نترکه به عقلش و تخصصش شک نمی کنید؟ آیا میذارید با یکی از مهمترین اندام های بدن بچه تون بسیار بی ملاحظه برخورد بشه؟؟؟؟؟ این دکتر عمومی بگه صفرا رو دربیارید و همین الان که سالمه بندازیدش دور، آیا نمی رید از دو تا متخصص گوارش کودکان هم سوال کنید؟ (حتی اگه بگیم خودمون نمی تونیم سرچ کنیم..) اونوقت یه پوستی که خدا صلاح دیده و خودش بعنوان محافظ هست و اگه باهاش دستکاری انجام نشه خودش یکی از محافظان بچه هست رو میایم با تز در کردن های بقیه، ختنه کرده و دور می اندازیم.......عفونت احتمالی که خطر جانی هم برای هیچکس نداره و در صورت عفونت کردن، فوقش با یه دوره درمانی حل میشه و میره پی کارش... چرا آخه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ پس اونهایی که دختر دارن چیکار کنن؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ چرا برای دخترا که زودتر هم ممکنه عفونت کنن، هیچ راه حلی جز رعایت بهداشت توصیه نمیشه، ولی برای پسرا جای اینکه بگن بهداشت رو رعایت کنید و همیشه با آب تمیز بشورید و خشک کنید، میگن بکن بنداز دور؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ چرا باید اینطور باشه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ بچه ها من قبلا هم گفتم... با سه تا اورولوژیست اطفال که استاد دانشگاه بودن مشورت کردم.. هر سه با قاطعیت ختنه رو برای پیشگیری رد کردن و تاکید کردن که بچه دچار مشکل خواهد شد وقتی اینقدر زود ختنه بشه... بچه یه موجود مستقله... جزئی از بدن ما نیست که براش تصمیم می گیریم... چرا باید اجازه بدیم بقیه با نظراتشون روی برخورد ما با بچه مون تاثیر بذارن و ببریم بچه رو بخاطر عدم توانایی جواب دادنمون، مهرطلبیمون، بخاطر ناتوانی، نادانی، ناآگاهی و نامهربونی هامون بچه رو فدا کنیم؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ بچه های کوچیک وقتی اینجوری مورد حمله قرار بگیرن، یک سری عقده های مرتبط با مادر درشون شکل می گیره... بچه حتی بخاطر درد کولیک و ریفلاکس و دل درد و همه چیز، مادر رو ملامت می کنه... و میره توی ناخودآگاهش... و تاثیر میذاره روی روحیه ی بچه... روی جهانبینی بچه... به خدا به همین سادگی نیست که بگیم ختنه کنیم تموم شه... آسیبی که بچه از ختنه می بینه غیر قابل شمارشه... نگاه نکنید که روانشناسای ایرانی یا دکترهای ایرانی، سن میدن برای ختنه... اینا اگه بگن ختنه نکنید، در کاسبیشون رو تخته می کنن... مجبورن حداقل یه سنی بگن که بچه یادش نمونه و خانواده هم کمتر اذیت شه فکر کنه ختنه کاری نداشت و زود تموم شد... گفتن اینکه ختنه از نظر علمی واجب نیست، یه استقلال خاصی میخواد، یه جسارت خاصی میخواد که همه این جرات و جسارت و استقلال فکری رو ندارن... اگه شما حرف های آسیب دیده ها (جسمی و واقعی) رو در کمپین های مختلفی که تشکیل شده بشنوید، به خدا اگه بذارید کسی نظری در مورد بچه تون بده... همسرهای ماها اکثرا توی سنین کودکی مثلا 5 تا 7 سال ختنه شدن، واقعا خیلیاشون دچار مشکل هستن... توی گروه های خودمونی تون اگر دوست های بی رو دروایسی دارید برید بپرسید... من تقریبا دیدم فقط 20% رابطه ی مقعدی نداشتیم (چه در نامزدی چه بعدش) (اون 80% مجبور میشدن که رابطه داشته باشن و خودشون ابدا لذتی نمی بردن)... اکثرا مشکلات زودانزالی، مشکلات بی میلی، تحریک نشدن و... رو دیدیم که داشتن... خیلیاشون یه سری عقده های جنسی دارن... تمایلات نامتعارف... خیانت ها... خیلی از اینا یه رگش بر می گرده به ختنه... مردی که سطح نامتعادلی برای تحریک شدن داره، بعد از یه مدت از همسرش خسته میشه و میره دنبال خیانت چون دیگه با همسرش تحریک نمیشه... با رابطه ی اصلی تحریک نمیشه... اگه تحریک شه نمی تونه نگهداره............... بچه ها خواهش می کنم ازتون... من جای خواهر کوچیکتون... تو رو خدا بدون تعصب، در مورد تصمیماتی که برای بچه هاتون می گیرید، تحقیق کنید... حالا نه فقط ختنه، کلا در مورد همه چیز طبیعی بچه... درباره ی تغذیه ی مناسب... درباره ی خواب مناسب... درباره ی همین ختنه و سلامت بچه... می دونم وقت کمه... اعصابها ضعیفه... ولی این اولین وظیفه ی ما بعنوان والده... تو رو خدا از بچه هاتون حسابی دفاع کنید... اگه یکی بیاد جلوی چشمتون بچه تون رو بخواد داغ بذاره آیا دست اون آدم رو نمی شکنید و چشماشو از کاسه در نمیارید؟ چرا میذارید امثال این آدما بیان و با نظراتشون شما رو عاصی کنن و شما هم از بچه ی بی زبون انتقام بگیرید؟؟؟ به خداوندی خدا اگرررررر برای بچه ی شما مشکلی پیش بیاد یه مو از سرش کم شه اول از همه که میگن مادرزادیه (یه لغت کااااملا غلط که تمام بار بیماری رو به دوش مادر می ندازه با اینکه اکثر بیماری های وابسته به جنس، مربوط به جنس مذکره و اصطلاح صحیح، ارثی یا از بدو تولده... که در مورد آسیب های ختنه یا کج شدگی و این مسائل، اصلا همین ارثی هم صدق نمی کنه...)، (چون هر چی کوچیکتر، این عمل ها با ریسک بیشتره و براحتی ممکنه که قسمت های اصلی هم بریده شه و دور انداخته بشه)، همینایی که روی مخ شما رفتن مسئولیت قبول کنن... فوقش میگن کاااش میذاشتی بزرگتر میشد انجام می دادی وووو... هیچوقت نمی گن ببخشید که ما با پرسیدن سوال باعث شدیم شما کلافه شی و کار هیجانی کنی... هیچوقت با شما دنبال درمان نمیان (که درمان خاصی هم نداره البته و یه موضوع دائمی خواهد بود)... هیچوقت مسئولیت اشتباهشون رو قبول نمی کنن و حتی اگه به روشون بیارید، با گفتن اینکه مگه من چاقو گذاشته بودم بیخ گلوت، می خواستی خودت تحقیق کنی، دکتر خوب انتخاب کنی یا اصلا ختنه نکنی... و میان خود شما رو متهم می کنن... بچه ها ما بعنوان مادر و آولین الگوهای بچه مون، اولین معلم ها و اولین مدافعین بچه مون، باید بتونیم در مقابل دخالت های دیگران در امور شخصی خودمون و خانواده مون (بچه و همسر)، جواب مناسب و تمام کننده ی حجت بدیم... بدون نگرانی و دغدغه و اینها... این سوالا چیزیه که از قبل باید براش آماده باشید... اصلا نذارید بحث ها به این سمت بره... اگر هم کسی اینقدر بی ادب بود که بپرسه، حتما حتما بگید این یک مساله ی خصوصیه و مربوط به من و همسر و پسرم و دکتر متخصصشه، من در این مورد با دیگران صحبت نمی کنم... در مورد هر چیز دیگه هم همینه... بعدا بچه تون بزرگتر میشه، درباره ی اخلاق و غذا خوردن و اینها نظر میدن، شما باید اینقدر مرز برای بچه قائل باشید که ضعف ها، مشکلات، گره ها و اشتباهاتش بین خودتون باشه و هیچکس از اونها خبر نداشته باشه و بچه بدونه و عمیقا بفهمه که شما قابل اعتمادید... نه کسی که رازهاش رو به بقیه میگه... حتی عکس بچه تون رو راحت به هر کسی ندید... برای بچه ی خودتون یه مرزی تعریف کنید، به شدت بهش احترام بذارید، بخصوص وقتی دیگران هستن و می بینن، حتما حتی اگه خیلی کوچیکه، با حترام با بچه صحبت کنید، ازش اجازه بگیرید، با خواهش، لطفا، تقاضاهاتون رو مطرح کنید، اگر برای بچه مشکلی پیش اومد حتما همدلی رو یاد بگیرید و همون رو اجرا کنید... دقیقا عین یه انسان بزرگ بهش احترام بذارید... بذارید انتخاب کردن رو یاد بگیره... دوتا لباس بذاید جلوش انتخاب کنه کدوم رو بپوشه... خودتون لباس زاپاس رو بردارید... اگه بدقلقلی می کنه، زانو بزنید و یه بغل گرم بهش بدید، پشتش بزنید، یه آهنگی که دوست داره بخونید، اگه آسیب دیده اونجا رو بوس کنید، نوازش کنید و... تا ملت بفهمن بچه ی شما مثل بقیه نیست... شما برای بچه تون ارزش قائلید و کسی حق نداره پاش رو از مرزهاش فراتر بذاره... حتما حتما در مورد این مسائلی که گفتم تحقیق کنید... پس فردا میخواید از پوشک بگیرید، ممکنه هزار اتفاق بیفته، شما نباید برید اینها رو جایی بگید چون اینها مسائل خصوصی فرزند شماست... و تا مدتها توی ذهن همه می مونه... یکم زود بگیرید و جاش رو خیس کنه برچسب می خوره، خیس نکنه برای آینده پیش بینی بد میشه... دیر بگیرید لقب می گیره... ببرید دکتر، هزار انگ می چسبونن... پس بخاطر روح خودتون و بخصوص بچه تون، از گفتن مسائل بچه به دیگران اکیدا خودداری کنید... اولین قدم برای بریدن زبان دیگران برای دخالت در امر بچه داری، تعریف نکردن مشکلاته... اگه یکی دو نفر آدم ایمن کمک کن دارید، یکم حرف زدن و خالی شدن، اشکال نداره... ولی اگه ندارید، با روانشناس حرف بزنید ولی با بقیه درد و دل نکنید... نه براشون مهمه، نه تخصصش رو دارن و نه می تونن کمک کنن و بدتر هلتون میدن توی چاه... و فقط یه موضوع غیبتشون میشید... پس حواستون به این مساله باشه که اگر کسی داره از موضوعات غیر مرتبط با خودش می پرسه، حتما با جوابی دندان شکن، حجت رو تموم کنید... که دیگه نه تنها از شما، از هیچکس دیگه هم این سوالات رو نپرسه... مگر وقتی تخصص گرفته... که بعیده اینجور آدما دنبال ارتقا باشن... چند تا بچه هم بزرگ کرده باشن، همین خود ماها، همسرای ماها، اینهمه مشکلات روانی مختلف رو داریم به دوش می کشیم... مگه سالم بزرگ شدیم که الان هم به این حرفها گوش بدیم؟ نه والا................................. فقط داریم قد خودمون و چند برابر خودمون درد به دوش می کشیم...
آزاده نزادیـم کـه آزاد بمیریـم
با گریه بزادیم و به فریاد بمیریم با جبر و جهالت به جهان پای نهادیم تا عاقبت از این همه بیداد بمیریم ![[-]](http://khanumha.com/images/collapse.png)
کاربرانی که از این پست تشکر کردند• (کژال)، **ماهور**، mona70، nona، youtab، خانم فسقلی،
۱۴۰۰/۹/۱۴، ۰۷:۱۸ عصر
رز عزیز پسر من ۱۶ ماهشه قاعدتا من ۱۴ ماه پیش امکان خوندن نظرات شما رو نداشتم
من هم بدون تحقیق و مشورت کاری نکردم حتی با روانشناس هم صحبت کردم اما خب اغلب نظرشون مثبته برای این کار همه کاراهای دنیا مخالف و موافق داره مثلا روش خواب که میگن بزار بچه اول ۲ دقیقه بعد n دقیقه گریه کنه تا بخوابه کلی مخالف داره که بچه آسیب روحی میبینه یا اتاق بجه در سنین کم هنوز هم مخالف های خودشو داره پس نمیشه برای مسائل نظر کلی داد حرف زیاده اما از حوصله تاپیک خارجه فقط ای کاش ماها که مادریم کمی حس همدردی داشتیم میشه بعضی حرفا رو یکی دو روز دیرتر بیان کنیم تا زخم کسی رو تازه تر نکنیم
کاربرانی که از این پست تشکر کردند• (کژال)، liyane، mona70، nona، Rose، Targol، youtab، خانم فسقلی، ستی‌لیته،
۱۴۰۰/۹/۱۴، ۰۷:۳۳ عصر
سلین جانم
ببین دکتر پسر من دکتر خوبیه خودش به نظرم با تجربه پ با سواده و با بچه ها خیلی خوش رفتاره مهم نیست نوزاد یا بزرگ با همه سنی قشنگ خرف میزنه و بازی بازی ویزیت میکنه دکتر ستاره ممیشی توی سعادت اباده البته باز بگرد ۱۰۰ درصد بازم دکترای بهتری هم هستن امیدوارم به زودی توی ذهن قند عسلت هرچی میمونه خاطرات خوش و شادی و بازی باشه
۱۴۰۰/۹/۱۴، ۰۷:۵۴ عصر
من که هنوز مامان نیستم، ولی در مورد ختنه با این که خیلی موافقش نیستم ولی از این که دو*دول طلایی پسر آینده‌م بخواد با سایرین فرق بکنه هم می‌ترسم و دوست ندارم به خاطر این جور مسائل یه وقت تو استخر یا باشگاه یا مدرسه یا هر جا مورد تمسخر قرار بگیره و مطمئنم تو ایران همچین چیزی باعث تمسخر میشه. من از خانواده‌ای میام که اصلاَ حرف دیگران براشون مهم نیست و در بچگی کلی تفاوت‌ها با بچه‌های دیگه داشتم، ولی الان دوست دارم که بچه‌های آینده‌ی من با بقیه خیلی متفاوت نباشن.
ولی یک موضوعی هست که دوست دارم به رز بگم، اونم این که در این مسأله فقط باورهای زن خانواده نیست که مهمه، بلکه چون موضوع مردونه هست، اتفاقاَ در این مورد نظر پدر بچه مهمتره و این که یه عالمه بحث کنیم که درست چی هست و غلط چی هیچ فایده‌ای به حال کسی نداره، چون در نهایت برای ختنه مردان تصمیم می‌گیرن و برای چیزی مثل سوراخ کردن گوش دخترها هم زنان، و این که به یک مادری بگیم چرا گذاشتی بچه‌ت رو ختنه کنن خیلی جالب نیست. و یک مورد دیگه این که مردا دو دسته هستن: اونایی که سخت‌نفوذ هستن و حاضر نمی‌شن هر چی زنشون گفت گوش بدن، و اونایی که خیلی منعطف هستن و به راحتی هر چی زنشون گفت رو گوش میدن. وقتی شوهر شما از دسته‌ی اول باشه شما صد سال هم بری و بیای نمی‌تونی جلوی ختنه شدن پسر «مشترکتون» رو بگیری و باید کوتاه بیای. مادرها می‌تونن در نوجوونی در مقابل فضولی بقیه در مورد پرد*ه ب*کارت دخترشون مقاومت کنن، می‌تونن نذارن هیچ احدی به خودش اجازه بده راجع به این موضوع در مورد دخترشون اظهار نظر کنه (حتی شوهرشون)، ولی نمیتونن در مورد ختنه شدن یا نشدن پسرشون انقدر آزادی عمل به خرج بدن. چون در نهایت کسی که دست دختری رو می‌گیره میبره مطب دکتر زنان که قبل ازدواج معاینه‌ی بکارت بشه مادر هست، و این امر یک امر زنانه‌ست، ولی در مورد ختنه اینطور نیست و مادر اونقدر آزادی عمل نداره. حالا اگر کسی ختنه براش خیلی مهم هست قطعاَ قبل ازدواج سنگاش رو با همسر آینده‌ش وا میکنه، همونطور که من آزادی جنسی بچه‌م (چه در روابط چه گرایش جنسی‌ش) برام مهم بود و از دوران دوستی سنگام رو با شوهر آینده‌م وا کندم.
کاربرانی که از این پست تشکر کردند• (کژال)، Celin، liyane، mona70، nona، Targol، youtab، خانم فسقلی،
۱۴۰۰/۹/۱۴، ۰۸:۴۰ عصر
سلین جان احساس می کنم ناراحت شدی... ببخشید واقعا...
درسته بهرحال وضعیت شما که گذشته دیگه... من گفتم منظورم به شما نیست... نه فقط شما، کلا کسی که انجام داده، دیگه انجام داده دیگه... من دارم برای بقیه میگم... فقط میگم که بچه ها حواسشون رو جمع کنن... ناراحت نباش عزیزم... الان فقط به فکر حل مساله ت باش خودم بارها که مساله ی ختنه مطرح نبوده، خواستم بیام بگم خیلی چیزا رو... ولی گفتم به تو چه... ولی الان که بحثش پیش میاد، آدم می تونه حرفش رو بگه و بقیه هم توجه کنن... ستی جان ببین من قبلا از نظر آماری بررسی کردم و گفتم که حدود 30 تا 40% مردای دنیا ختنه شدن... یعنی در کل دنیا، ختنه شدن در اقلیته... توی ایران بله اکثریت ختنه میشن، ولی از کجا معلوم که بچه ی ما همیشه ایران بمونه؟ مساله ی مهمتر اینکه ختنه شدن زمان نداره و در هر سنی میشه براحتی با یک بیهوشی مختصر و خواست بچه ای که عقلش تکامل پیدا کرده، این کار رو انجام داد... توی استخر و اینها هم تا وقتی که بچه اس که، ما بعنوان والد، وظیفه مون هست که از اندام جنسی بچه مون مراقبت کنیم که کسی نبینه... این مساله ایه که من خودم در مورد پسرم رعایت کردم و به جز خودم و همسرم، فقط مادر و خواهر همسر توی اون روزای اول دیدن و بقیه مواقع همیشه بردمش جای جدا عوض کردیم و از کسی کمک نگرفتیم... حتی خودمون میریم استخر، می برمش یه گوشه و آماده ش می کنم با اینکه جز من و باباش کسی نیست ولی نمی ذاریم لخت بگرده که بخوام نگران بعدا باشم... در آینده هم به نظر من جوری تربیتش جلو میره (چیزیه که می خوام و روند تربیتیم رو بر اساسش می چینم) که خودش حد و حریم رو مشخص می کنه... هم در مورد خودش (که نبینن) هم در مورد بقیه (که نبینه)... وقتی هم که عقلش برسه، مطمئنا دلایل رو بهش میگم و باهاش صحبت خواهم کرد که دلیل این تفاوتی که با بقیه داره دلیلش چیه و این تفاوت توی جاهای دیگه ی دنیا به این وسعت و معنا نیست (همونطور که از الان دارم روی تفاوت ها کار می کنم... هم کتاب درباره ی کشورهای مختلف، عادات مختلف، فرهنگ های مختلف، حتی معلولیت ها یا استعدادهای مختلف براش می خونم...) و به نظر من نظر در مورد ختنه، نظر مربوط به جنس نیست... مطلب علمیه و اگه مرد هم بخونه متوجه میشه... بحث اجبار نیست... خانواده ای که براش بکارت مهمه، هم مادر و هم پدر سرش هم عقیده هستن و معمولا پدر هم حتما حتما درباره ی حفاظت از بکارت، نظراتی داره و سخت گیری هایی رو اعمال می کنه تا از اینننننننن مساله ی مهمشون حفاظت بشه، و خانواده ای که مهم نیست مطمئنا هر دو موافقن و پدر یه سری سهل گیری هایی نسبت به خانواده های بسته خواهد داشت و دخترش آزادتر خواهد بود و در جمع هم پدر و هم مادر از کارهای دخترشون دفاع می کنن... تا جایی که من دیدم و دنیا رو شناختم یه مادر هیچوقت هیچوقت در سیستم فرهنگی ما نمی تونه از اظهار نظر پدر دختر در مورد بکارت دختر ممانعت کنه... ختنه هم همینه... فقط خانم ها نباید فکر کنن حق اظهار نظر ندارن... اصلا اینطور نیست.. اتفاقا مادر چون با بچه بیشتر در ارتباطه و مطالعاتش بیشتره، می تونه مهمترین تاثیر رو روی مسائل بچه داشته باشه داریم میگیم هم پسر مشترک... پس زن هم قدرت اعلام نظر و مقاومت داره... گذشته از بحث علمی و مشاوره با متخصص اورولوژی اطفال، بالاخره یه سری قدرت هایی در دست زن ها هست تا بتونن همسرشون رو راضی کنن دیگه... و مساله ی مهم اینه که کدوم آسیب میزنه؟ اینکه ختنه ی در سن نامناسب انجام بشه و بدون اینکه بدن مشکلی داشته باشه، یه محافظ بدن بچه از دست بره؟ یا اینکه باشه بزرگ شد انجام بشه با یه بیهوشی ساده... اینکه یه کار غیر قابل برگشت انجام بدی و بعدا قابل اصلاح نباشه از نظر منطق می تونه قانع کننده باشه برای اکثر مردا... اینکه نسل خودشون به خطر میفته و... می تونه قانعشون کنه... ولی کلی بخوام بگم، از نظر من، کسی که نتونه از ختنه نشدن پسرش دفاع کنه، در مقابل سوراخ کردن گوش دخترش هم نمی تونه مقاومت کنه... کسی که نتونه در مقابل سوراخ نکردن گوش مقاومت کنه، در مقابل اعمال قدرت برای دخترش که بکارتش رو حفظ کنه یا ازش دفاع نکنه هم مقاومت نمی کنه و تابع نظر جمعه... آره صحبت در قبل از ازدواج خیلی مهمه ولی بعید می دونم کسی این کار رو بکنه... همین الان کدوم یکی از ما در مورد این موضوع یا سوراخ کردن گوش و.... صحبت کردیم؟ اصولا قبل از مواجهه با این مسائل آدم بهشون فکر نمی کنه که چقدر مهمن...
آزاده نزادیـم کـه آزاد بمیریـم
با گریه بزادیم و به فریاد بمیریم با جبر و جهالت به جهان پای نهادیم تا عاقبت از این همه بیداد بمیریم
کاربرانی که از این پست تشکر کردند• (کژال)، **ماهور**، mona70، nona، youtab، خانم فسقلی،
رز عزیز،
شما تا یه سنی میتونی مواظب باشی که آلت بچه رو کی میبینه کی نمیبینه، وقتی رفت مدرسه دیگه از دستت خارج هست و در نوجوانی هم که اگر آزادی براش قائل باشی قطعاَ دوست‌دخترهایی خواهد داشت که شاید اون دخترها براشون خیلی عجیب به نظر بیاد این موضوع.. من حرفم راجع به این برهه از زندگی بچه‌هاست، نه کودکی یا میانسالی. بحثم راجع به دوره‌ی نوجوانی‌شون هست که خیلی هم توش حساس میشن. و البته گفتم، چندان موافق ختنه نیستم ولی تنها علتی که کمی میتونم موافقش باشم همین مسأله‌ی تفاوت توی ایران هست. در مورد بکارت و اینا هم واقعیت اینه که مادر به راحتی میتونه اگر خودش موافق آزادی دخترش باشه با یک سیاست‌هایی موضوع رو از مردهای اطراف مخفی کنه و هم‌پای دخترش باشه، و دیگه این که فکر نکنم هیچ پزشکی قانونی یا مطب دکتر زنانی به مردها اجازه‌ی حضور هنگام معاینه‌ی بکارت بده. پس در نهایت زنی که شوهرش مخالف آزادی جنسی دخترشون هست میتونه با حیله‌هایی این موضوع رو از شوهر پنهان کنه، ولی برای ختنه همچین چیزی نیست. برای همین میگم که مادر در آزادی جنسی دخترهاش بیشتر نقش داره و اگر ختنه رو هم موضوع مردانه تلقی کنیم پربیراه نیست. من دارم به مثال‌های اطرافم فکر میکنم وقتی حرف میزنم و ایده‌آل‌گرایانه بحث نمیکنم. از بچگی تو مدرسه و کلاس‌ها می‌دیدم که اگر مادری با دخترش هم‌فکر بود در مورد آزادی جنسی یا اجتماعی اون دختر، خیلی راحت همه چیز خوب پیش میرفت، ولی اگر مادر خودش موافق نبود، شر به پا میشد. پس بکارت تا حد زیادی دست زن‌هاست ولی ختنه اینطور نیست. حالا اینجا بحث ختنه‌ست، ولی من میگم یک وقت‌هایی وقتی زن و شوهر در مورد موضوعی مخالف هم فکر میکنن یکی از طرفین باید به ناچار وا بده، چون در یک دنیای ایده‌آل که زندگی نمیکنیم! من میگم در بحث ختنه اشکالی نداره زن وا بده و نباید شماتتش کرد، ولی در بحث بکارت من ۱۰۰٪ زنی رو که بچه‌ش رو میبره معاینه‌ی پرده‌ی بکارت شماتت میکنم چون میتونه با تمهیداتی جلوی این کار رو بگیره.
کاربرانی که از این پست تشکر کردند• (کژال)، liyane، nona، Targol، youtab، خانم فسقلی،
بحث دخالت و فضولی «دیگران» نیست، بحث نظر مخالفِ خود زن و شوهر با همه. دوستمون با این که موافق ختنه نبود به خاطر موافقت همسرش با ختنه (در کنار موافقت دیگران) بچه‌ش رو عمل کردن و رز شماتتش کرد.
اصلاَ در کل من نمیگم حرف رز غلطه، فقط میگم وقتی زن و شوهر در این مورد نمیتونن به توافق برسن، طبیعیه که در مورد ختنه انتخاب به مرد واگذار بشه و نباید زن رو بابت این موضوع سرزنش کرد و بهش حس بد داد.
کاربرانی که از این پست تشکر کردند• Celin، liyane، nona، Targol، youtab، خانم فسقلی،
۱۴۰۰/۹/۱۴، ۰۹:۵۲ عصر
مرسی یوتاب جان
ممنون ستی لیته گفتنی ها رو کامل گفتی من دیگه تکرار نمیکنم "بحث دخالت و فضولی «دیگران» نیست" موافقت دیگران هم فقط فقط نظر دکتر و روانشناسی که باهاش مشورت کردم بوده و لاغیر اگر از زندگی هم خبر داشتیم شاید خودتون به من میگفتید انقدر نسبت به نظر دادن دیگران درمورد پسرت واکنش نشون نده و سخت گیر نباش من امدم مشورت بگیرم که خوب بحث به بیراه رفت ممنون از دوستانی که کمک کردن خوبی اینجا اینه مخالف بچه آوردن نداریم وگرنه الان هممون زیر سوال بودیم که فقط بخاطر غریزه و خودخواهی مادر شدیم هیچ چیزی تو این دنیا وجود نداره که همه باهاش مخالف یا موافق باشیم
کاربرانی که از این پست تشکر کردند• liyane، nona، Rose، Sh96.shamim، Targol، youtab، خانم فسقلی، ستی‌لیته، |
