(۱۴۰۰/۴/۳۱، ۰۲:۱۸ عصر)مینو نوشته است: نگران نباشید بچه ها.هر چقدر برین جلوتر بچه داری بهتر و راحت تر میشه.اول اینکه انرژی خودتون که در طی بارداری و زایمان از دست دادین به مرور برمی گرده.دوم اینکه به مرور قلق بچه دستتون میاد،خوابشو تنظیم می کنید و ... از همه مهم تر شیرین کاریای بچه بیشتر میشه که همین فوق العاده کارو راحت می کنه.
دقیقا همینطوره...
خوابشون منظم میشه، پیوسته و طولانی میشه... میشه توی زمان های خوابش کاری انجام داد و کتابی خوند و به خود رسید... بعد از یه مدت میشه زمان های اختصاصی با همسر داشت...
غذاشون از شیر تنها خارج میشه و کم کم غذاهای دیگه می خورن... بعد از شیر گرفتن که دیگه کلا حداقل روزی 5-6 ساعتتون آزاد میشه...
دستشوییشون اول منظم میشه بعد بزرگتر شن از پوشک هم گرفته میشن و هزینه و زمانتون آزاد میشه... یعد 5-6 سالگی هم که دیگه خودشون میرن...
اول اشاره می کنن و بعد حرف می زنن، دردشونو میگن، حرفشونو می گن...
حرف آدم رو می فهمن... دستورات رو می فهمن...
3 سالگی می تونید بذاریدشون مهد... روزی 1-2 ساعتتون و بعدتر احتمالا نصف روزهای کاری هفته تون آزاد میشه... می تونید ببریدشون کلاس های بازی، قصه، کتابخوانی ووو... و مربی با بچه بازی می کنه و شما یا همسرتون 1-2 ساعت می تونید همونجا کتابی بخونید یا ایمیلاتون رو جواب بدید ووو...
5-6 سالگی میرن پیش دبستانی و بعدشم مدرسه و کلاس های فوق برنامه شون و بازی و استخر و باشگاه وووو... و همه چیییز احتمالا بهتر میشه...
ولییییی دو سال تا سه سال اول خب سخته... من میگم اطلاع رسانی باشه که خانمها با اطلاعات کامل اقدام کنن... چون رسما 2-3 سال از عمر آدم سوخت میشه... البته خب بحث اونهایی که دور و برشون پره و کمک دارن فرق می کنه... اونها خیلی زودتر می تونن به جامعه برگردن و سر و کله زدن با بچه رو به این شدت نخواهند داشت...